Karantina günlerinde öğretmen olmak..

[DeryaDer]

Mesleğimizin en güzel tarafı çocuklar.. Gülümsemelerinin nedeni olmak, yeni şeyler öğrendiklerinde gözbebeklerindeki ışık olmak... Şu günlerde eğitimleri için elimizden geleni yapmakla birlikte bir çoğumuz bakanlığın bizlere açtığı uzaktan eğitimle mesleki gelişimize katkı sağlıyoruz. Öğrencilerimizin ruhsal duygusal durumlarını merak edip irtibat halindeyiz sürekli görüşüyoruz. Onlar için endişeleniyoruz.
Bizim mesleğimiz fedakarlık istiyor en kısa zamanda öğrencilerimize ,meslektaşlarımıza, okullarımıza kavuşmak dileğiyle...

 

[Emre]

@DeryaDer , Rahmetli babamın meslektaşısınız. Keşke o da hayatta olsaydı da bu günleri görebilseydi.

 

[DeryaDer]

@DeryaDer , Rahmetli babamın meslektaşısınız. Keşke o da hayatta olsaydı da bu günleri görebilseydi.

Rahmetli babanızı Allah nur içinde yatırsın mekanı cennet olsun inşallah. Okulumuzdaki yaşça büyük (annem babam yaşındakiler) ögretmenler inanın bugünleri görmeseydik keşke diyorlar. Online eğitimlerde bir ingilizce öğretmeni veliler tarafından alay konusu oldu sağolsun bakanımız sahip çıktı. Veliler haddini sinirini çok aştı artık saygi yok. Çocuklarına eziyet ediliyormuş mualemesi yapıyorlar.
Daha neler neler...
Keşke babaniz sağ olsaydı özlemek çok zor...

 

[Emre]

Okulumuzdaki yaşça büyük (annem babam yaşındakiler) ögretmenler inanın bugünleri görmeseydik keşke diyorlar.

İnsan oğlu gerçekten bir şeylerin değerini kaybedince anlıyor. ( Bu kendim için değil, yukarıda belirttiğiniz kişiler için geçerli. ) İyi ve/ya kötü en azından nefes alıp vermesi, yanımda olması, destek çıkması ve/ya destek çıkmam yetiyordu. Hatta bir şey yapmasına gerek yok. Otursun bir kenarda gülümsesin yeterdi benim için. ( Sanırım duygusallaşıyorum. )

Online eğitimlerde bir ingilizce öğretmeni veliler tarafından alay konusu oldu sağolsun bakanımız sahip çıktı.

Ülke insanları kendi hal, hareket, davranışlarını ele almak yerine başkalarının bu davranışlarını takip etmesi sonucu kendilerini görmezden geliyorlar artık. Yani insan kendi hatasından daha çok başkalarının hatalarını eleştirip, alay konusu etmeye başladı. Ben bu tür kişilere istimal etmemekle birlikte çevremde tutmuyorum.

Veliler haddini sinirini çok aştı artık saygi yok.

Geriye dönüp bakmaları yetiyor. Sonuç olarak yazmayı, okumayı siz ve sizin gibi eğitimciler sayesinde başarıyoruz. Kendi adıma konuşmak gerekirse sizlere çok şey borçluyum/borçluyuz! Saygı konusu aileden gelen bir terbiye olduğu için eğitimcilerin vermiş olduğu saygı eğitimi de ne yazık ki bu şekilde başarısız sonuçlar elde ettirebiliyor. ( Kişilik meselesi )

Çocuklarına eziyet ediliyormuş mualemesi yapıyorlar.
Daha neler neler...

Neler olduğunu bittiğini az, çok tahmin edebiliyorum. Umarım eğitim konusunda ciddi anlamda ilerleme ve/ya düzeltmeler yapabiliriz.

 

[DeryaDer]

Tek tek özenerek cevaplamışsınız. Bende sırayla asagidaki sekilde cevaplayacagim.
Yeter ki anne babamız sağ olsun bunu en iyi yaşayan sonradan engelli olan bir annenin ve de kanser hastası bir babanın evladı olarak söylüyorum ki nefesleri dahi yetiyor...
Vade dolunca takdir de kabullenmenin sabrıda Allah tan...
.........
ciddiyetsiz dili iğneli kalbi karartmis kimseyi hayatimda tutmuyorum istisnasiz akrabam dahi olsa dilleriyle insanlari kiranlari ibadetleri temizleyemez diyen bir peygamberin ümmeti bu derece kalbini kotulestirmemeli yasananlar artinca el
........
Kesinlikle bir çocuk ve aile üzerine yazım var ki burda da paylaştım “Çocuğuna Bak Kendini Gör!” Bunu veli toplantilarinda gozlemlerim sonucunda yazdim... Okul öğretmen bir yere kadar.. Asil ogretmen aile...

........
Düşünceleriniz icin tesekkurler...
Umarim bu zorlu gunler biz ogretmenlerin kiymetinin bilinmesine de vesile olur.