İYİMSER OLMALI

  • Konuyu Başlatan Konuyu Başlatan senarist081
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
S

senarist081

Benim iyimser bir adam olduğumu söylerler. Ben iyimser olduğumu itiraf ediyorum. Bir gün hepimiz bu ölümlü dünyadan göçüp gideceğiz. Öyleyse, yaşadığımız sürece, niçin huzur ve mutluluk içinde vakit geçirmiyelim? Hayatta iyimserliğin en büyük faydası, insanlara hayatlarını düzene koymak ve her zaman iyiyi görmeyi vermesindedir.

Benim iyimserliğim insanlara olan inancımın bir sonucudur. İnsan ırkı, soyluluğunu hala koruyor. Ben, bir zorlukla karşılaştığım zaman, onun kötü yönlerinden çok, iyi yönlerini düşünürüm. Bazen kötü gibi gözüken şeyler, iyi sonuç verir. Mesela benim hastalanıp bir ay süreyle odamdan çıkmayacağımı düşünün. Kötümserler, bunu bir felaket sayarlar. Ben ise, 30 gün süreyle kitap okuyacağımı, sessiz bir hayat geçireceğimi ve bol bol düşünmek için vakit bulacağımı planlıyarak sevinirim.

Ben küçük yaştan beri iyimserim. İyimserliğimi, bana küçük yaşta merhamet, eşitlik ve sevgi duyguları aşılayan anne ve babama borçluyum. Bu yüzden insanlara karşı olan güvenim artmış oldu. Fakat okul hayatımda kendimi toparlamamış olmasaydım, iyimserliğimi kaybedecektim. Tanrıdan o zaman karşıma çıkan felsefe hocam, üzerimde derin bir etki yaptığı için, tehlikeyi atlattım.

Kötümserler derler ki: "İnsanlara karşı beslediğiniz güven ve inancın bir manası var mıdır? Güven ve iyi niyet her zaman aksi bir sonuç vermiyor mu?" Benim bu yüzden hayal kırıklığına uğradığım zamanlar olmuştur. Son 10 yıl içinde Nazilerden en ağır darbelerden birini yiyenlerden biri de bendim. Ben sürgünde iken, ailem tutuklanmış ve evim yağma edilmişti. O zaman dünyada hak, adalet ve insanlık olmadığına inanır gibi olmuştum.

Fakat sonradan, dünyada her zaman ve her yerde fena insanlar bulunduğunu ve bazı insanların arasıra çirkin davranışlar yaptıklarını düşündüm.

Benim iyimserliğimin sebebi şudur: Şahsen iyimser insanların olayların akışına etki edebileceğine ve dünyayı huzura ve mutluluğa kavuşturabileceğine inanıyorum.

İyimserliğimin gayesi, çevremdeki insanları sevmek, yolunu şaşıranlara doğru yolu göstermek, iyi insanları teşvik etmek ve fenalıkları unutmaktır.

Andre Maurois
 

 
Ama her nedense ben de iyimser olmama rağmen çevremdeki bazı dost ve arkadaşlarımdan bir şekilde zarar görmüşümdür...Yine de yardım etmeden duramıyorum herhalde bu biraz da benim doğamda var..Tamamen yaratılışla alakalı ve de soyla..Siz ne düşünürsünüz dostlar bu hususta!!
 
Bence iyimserlik bir bakış açısıdır. Bir bardağın dolu tarafını görmek gibi.. Yardımcı olmak, yardım etmeyi sevmek ise farklı bişey.
 
Ama ikisi de birbirini tamamlamıyor mu sizce..Yardım etmeyi düşünen bir insan iyimser insandır..Ama sizin anlatmak istediğinizi de gayet iyi anlıyorum..Teşekkürler..
 
İyi insanla, iyimser insan epey farklı kavramlar bence de.
Hemen kendimden örnek vereyim, iyilik yapmayı, insanlara yardımcı olmayı gerçekten çok seven bir kişiliğim var. Aslında iyilik anlatılmaz, söylenmez ama, kusura bakmayın:)
Ama olaylar karşısında çok ta iyimser olamıyorum ne yazık ki. Hergün tanık olduğum gündelik olaylardan tutun da, haberlerde okuduğum dinlediğim, çarpıklıklar karşısında nasıl "iyimser" olabilirim?
 
Katılıyorum!Teşekkürler Zeynep! Benim de anlatmak istediğim buydu.. Başka bir nokta da ne kadar iyi olursak olalım şahsen çevremdeki insanların bunu suistimal ettiklerini görünce umursamaz olmaya başladım. İyimserliğe gelince, çok da iyimser olduğum söylenemez. Artık dünyaya, geleceğe umutla bakamıyorum maalesef hele bu son olaylardan sonra.. Ama yine de o anki psikolojime ve konuya göre değişiyor :)
 
Ve, her konuda iyimser düşünmek, "bunda da bir hayır vardır" düşüncesiyle olaylara yaklaşmak acaba biraz da kadercilik olmuyor mu?
İnsan kendi yaşamında oluşagelen olaylar karşısında, belki bunu ilke edinebilir ancak geniş düşünecek olursak, benim ülkemde, ülkem insanı tarafından yaratılmadığı açık olan, bir terör varsa, Mehmetçik'lerimizi şehit veriyorsak, nasıl "iyimser" olabilirim? Elbette bu örnekleri çoğaltabilirim.
 
Haklısınız..Bu görüşlerinize katılmamak mümkün değil,duyarlılığınız için de ayrıca her ikinizi de ayrı ayrı kutluyorum..
 
Teşekkürler senarist ben de  Zeynep'in yorumlarına katılıyorum.
İyimserlikte bi yere kadar-mış.
-mış dedim çünkü bunu yeni yeni öğreniyorum. Yaşadığım olaylar bana bir tokat gibi geliyor artık hayatı gösteriyor. Yaşadıkça öğreniyor insan ama ben hala eski benim iyi kalpli ben...
 
Açıkcası Ayben hanım bu konuda sizden de bir yorum bekliyordum,yorumunuz için teşekkürler..Bir ara üyelik bilgilerinize bakındım ve 19 yaşında olduğunuzu öğrendim,bu genç yaşta bu üretkenlik ve de böyle güzide bir forumda başarıyla götürülen bir moderatörlük bence takdire şayan bir şey,sizi tekrar tekrar tebrik ediyorum..Azminizden ve işinize olan bağlılığınızdan ötürü.
 
bende dünyanın bir tarla bizimde çifçi olduğumuzu düşünüyorum ve ne ekersek onu biçeriz bu sözü hayat felsefesi edinmiş biriyim bu sebeble tavsiye edebileceğim tek şey unutun affedin ve yola devam edin  ;)(reikide de felsefe bu ama yapmıyorum genel olarak reikiyle ben çok uzağız ) aybencim sen çok özel bir insansın ne olursa olsun hep böyle kal  ;)
 
Arkadaşlar güzel sözleriniz için teşekkür ederim ama unutmayın ki hepimiz özeliz hepimiz ayrıcalıklı ve farklıyız...

Hayat; biz planlar yaparken bize gülermiş. Kendi planlarını önümüze habersizce sunacağı için...
 
Zynep' Alıntı:
İyi insanla, iyimser insan epey farklı kavramlar bence de.
Hemen kendimden örnek vereyim, iyilik yapmayı, insanlara yardımcı olmayı gerçekten çok seven bir kişiliğim var. Aslında iyilik anlatılmaz, söylenmez ama, kusura bakmayın:)
Ama olaylar karşısında çok ta iyimser olamıyorum ne yazık ki. Hergün tanık olduğum gündelik olaylardan tutun da, haberlerde okuduğum dinlediğim, çarpıklıklar karşısında nasıl "iyimser" olabilirim?
dideM' Alıntı:
Katılıyorum!Teşekkürler Zeynep! Benim de anlatmak istediğim buydu.. Başka bir nokta da ne kadar iyi olursak olalım şahsen çevremdeki insanların bunu suistimal ettiklerini görünce umursamaz olmaya başladım. İyimserliğe gelince, çok da iyimser olduğum söylenemez. Artık dünyaya, geleceğe umutla bakamıyorum maalesef hele bu son olaylardan sonra.. Ama yine de o anki psikolojime ve konuya göre değişiyor :)
:)
 
Valla, duygularım pörtledi.
Bu deyimi bir kere daha kullanmıştım.

O kadar iyimserizki, yüzümüze aptal diyenleri alkışlıyoruz.
Hatta üzerine parada veriyoruz.
Maksat iyimseriz.
Daha ne kadar iyimser olucazki.




 
Sadece iyimser bakış açısıyla bir adım dahi ileri gidilemeyeceğini daha önceki yorumlarımda belirtmiştim zaten.
Hele bugün daha da ileri gidip, kazanılacak zaferlerin mimarlarının aslında "kötümser" ler olduğunu bile söyleyebilirim.
Çünkü iyimser bakış açısı, "razı olmak" la aynı anlamı taşıyor bana göre.
Kötümser bakıp, iyi olacak sonuçlara ulaşılması daha mantıklı.
 
Geri
Üst