C
CaspeR
Kullanıcı
- 27 Ara 2006
- En iyi cevaplar
- 0
- 0
Babaannem nisanlisindan hamile kaldigini anlayana
kadar karnindaki bebek
dört aylik olmus. Kilo almasina ragmen böyle bir sey
hiç aklina gelmemis
çünkü "evlenmeden" hamile kalinmaz saniyormus.
Babaannem tam bir laz kadinidir. Her zaman elleri ve
ayaklari kinalidir.
"Bir kadin öldügü zaman ellerinde nisan yoksa
(tirnaklardaki kinayi kastediyor) zebaniler ellerini rendeleyecek" der.
Babaanne vallahi Stephen King halt etmis yani yaninda.
Babaannem namazinda niyazinda bir kadindir. Ziyaretine
gittigimizde ev kalabalik da olsa hep televizyonlu odada
namaz kilar. Alismis olsa gerek,
sesten falan hiç rahatsiz olmaz. Bir gün o namaza
durmusken biz televizyon
izliyorduk. Kanallari gezerken birden babaannemin
ahenkli sesi dua ile karisik bir sekilde bizi dumurlara yelken açtirdi:
Velem yuleeedd....Kanali degistirmeeee... Velem yekunlehu... Ajans
baslayacaaak...Kufuven ahad!"
Yetmis sekiz yasinda, tonton bir babaannem var. Ne kadar
modern olsa da gelismis teknolojiye ayak uydurmakta epey
zorlaniyor. Buna en güzel örnek
evimi aradiginda telesekretere biraktigi not :
"Babaannesi aradi dersiniz."
Brezilya-Almanya final maçini izliyorduk. Brezilya'nin
önemli bir atagini
yavas çekim gösteriyorlardi. Babaannemin
söylediklerini aynen yaziyorum:
"Bu oglanlar da amma yavas oynuyorlar. Bizim
yavrularimiz aslan gibiydi.
Yine de elendiler." Canim babaannem seni çok seviyorum
ama teknoloji iste, çocuklar ne yapsin.
Ilkokuldayken Commodore 64 bilgisayarimla sık sık "Ghost'n
Goblins" oyununu
oynardim. Bu oyunda amaç, mezarlikta dolasirken
dirilen ölüleri yeniden
öldürmekti. Babaannem de ben oynarken izler, arkamda
sürekli Fatiha suresini
okurdu. "Babaanne onlar gavur, anlamazlar" deyince de
sinirlenip terlikle kovalardi. Tonton babaannemi çok özlüyorum.
Babaannem 58 milyon vererek aldigim gözalti kremimi ellerine
sürüp bitirmis
Izmir'deyken televizyonda Ajda Pekkan'i seyreden, birkaç gün
sonra Ankara'ya
döndügünde televizyonda yine Ajda Pekkan'a rastlayan
babaannemin yorumu:
Buraya da mi geldi bu zilli?! Nereye gitsem pesimde!
Bir spor programinda Ridvan Dilmen su talihsiz cümleyi kurdu: "Ben
Washington'a inanan bir insanim." 85 yasindaki
babaannemim tepkisi ani ve keskin oldu: "Allahsiz herif! Geber e mi!"
alıntı
kadar karnindaki bebek
dört aylik olmus. Kilo almasina ragmen böyle bir sey
hiç aklina gelmemis
çünkü "evlenmeden" hamile kalinmaz saniyormus.
Babaannem tam bir laz kadinidir. Her zaman elleri ve
ayaklari kinalidir.
"Bir kadin öldügü zaman ellerinde nisan yoksa
(tirnaklardaki kinayi kastediyor) zebaniler ellerini rendeleyecek" der.
Babaanne vallahi Stephen King halt etmis yani yaninda.
Babaannem namazinda niyazinda bir kadindir. Ziyaretine
gittigimizde ev kalabalik da olsa hep televizyonlu odada
namaz kilar. Alismis olsa gerek,
sesten falan hiç rahatsiz olmaz. Bir gün o namaza
durmusken biz televizyon
izliyorduk. Kanallari gezerken birden babaannemin
ahenkli sesi dua ile karisik bir sekilde bizi dumurlara yelken açtirdi:
Velem yuleeedd....Kanali degistirmeeee... Velem yekunlehu... Ajans
baslayacaaak...Kufuven ahad!"
Yetmis sekiz yasinda, tonton bir babaannem var. Ne kadar
modern olsa da gelismis teknolojiye ayak uydurmakta epey
zorlaniyor. Buna en güzel örnek
evimi aradiginda telesekretere biraktigi not :
"Babaannesi aradi dersiniz."
Brezilya-Almanya final maçini izliyorduk. Brezilya'nin
önemli bir atagini
yavas çekim gösteriyorlardi. Babaannemin
söylediklerini aynen yaziyorum:
"Bu oglanlar da amma yavas oynuyorlar. Bizim
yavrularimiz aslan gibiydi.
Yine de elendiler." Canim babaannem seni çok seviyorum
ama teknoloji iste, çocuklar ne yapsin.
Ilkokuldayken Commodore 64 bilgisayarimla sık sık "Ghost'n
Goblins" oyununu
oynardim. Bu oyunda amaç, mezarlikta dolasirken
dirilen ölüleri yeniden
öldürmekti. Babaannem de ben oynarken izler, arkamda
sürekli Fatiha suresini
okurdu. "Babaanne onlar gavur, anlamazlar" deyince de
sinirlenip terlikle kovalardi. Tonton babaannemi çok özlüyorum.
Babaannem 58 milyon vererek aldigim gözalti kremimi ellerine
sürüp bitirmis
Izmir'deyken televizyonda Ajda Pekkan'i seyreden, birkaç gün
sonra Ankara'ya
döndügünde televizyonda yine Ajda Pekkan'a rastlayan
babaannemin yorumu:
Buraya da mi geldi bu zilli?! Nereye gitsem pesimde!
Bir spor programinda Ridvan Dilmen su talihsiz cümleyi kurdu: "Ben
Washington'a inanan bir insanim." 85 yasindaki
babaannemim tepkisi ani ve keskin oldu: "Allahsiz herif! Geber e mi!"
alıntı
