Ö
özlem1980
Kullanıcı
Hayatın ta kendisidir iletişim.Yirmi dört saatlik gün kavramının içerisinde bir an bile onsuz kalamadığımız bir yaşam biçimi.Ve sonuç kendini tanıyabilme,başarı,mutluluk ve diğerleri.Hepimizin hayatında bu kadar önemli yer tutan bu olgu. Ancak toplumumuzun yapısını ve her gün yaşadıklarımızı göz önünde bulundurduğumuzda iletişimden çok bir iletişimsizlik durumunu daha çok yaşıyoruz.
Bu konu ile ilgili yapılan bir araştırma sonucunda sorulan sorular ve cevapları ve uzmanların bu cevaplar karşısındaki yorumlarını sizlerle paylaşmak istedim.
Tabi bu soruların sizler tarafındanda yanıtlarınıda merak ediyorum
1.Sizce iletişim nedir?
‘Bir verici ve bir alıcı şahıs arasındaki anlamlı alışverişlerin tümü,yani sözlü ve sözsüz mesajlar,sözle veya davranışla açıklanan ifadeler’ diye yorumluyorlar araştırmacılar bu kavramı.İnsanlar anlamak ve anlaşılmak istiyor.Bu soruya gençlerin %98’inin verdiği yanıtta buydu.Ancak bireyler anlamak ve anlaşılmak istiyorlarsa ilk önce buna hazır olmalılar.Yani araştırmacıların da dediği gibi,bir verici ve bir alıcı ortamı oluşturmak durumundayız.Zaten toplum olarak problemimizin temeli buradan kaynaklanıyor. Hepimiz kendimizi anlatmak, anlaşılmak ve anlamak istiyoruz.Ancak sürekli bir konum kargaşası yaşıyoruz.Bu nedenle ne verici,ne alıcı olabiliyor ve sonuç olarak kapatıyoruz kapılarımızı iletişime.
2.İnsanlarla olan ilişkilerinizde en sık karşılaştığınız problem nedir?
Bu soru karşısında gençlerden aldığım yanıtlar şunlardı: Yanlış anlaşılmak,hiç anlaşılmamak,önemsenmemek,bencillik,insanların menfaatleri doğrultusunda hareket etmeleri,önyargılı davranmaları,yalan söylemeleri ve dinlemeyi bilmemeleri.
Yukarıdaki yanıtlarda açıkça görülüyor ki temel sorunumuz ya yanlış anlaşılmak,ya da hiç anlaşılmamak.Bunun yanında bireysel doğrularımız (herkesin herşeyi çok iyi biliyormuşcasına davranması),önyargılarımız,birbirimizi dinleyemememiz her geçen dakika bizleri birbirimizden daha da uzaklaştırıyor ve farklı kutuplara çekiyor.Görünen o ki birbirimizi yeterince önemsemiyor ve hepimizin sahip olduğuna inandığım sevgimizi birbirimize vermek yerine sürekli yargılıyor,yargılıyor ve bir sonuç alamıyoruz.
3.Herhangi bir insanla diyalog halinde iken karşınızdaki insanın hangi hareketi sizi sinirlendirir?
Bu soruya gençlerin %80’i iletişimde göz teması kurmamak ve çok bilmişlik yanıtını verdiler.Ayrıca dinlenmemek,ilgisiz tavırlar,laubalilik yanıtları da önemsenecek kadar fazlaydı.
Görünen o ki insanlar iletişim yaşarken önemsendiklerini ve değer gördüklerini bilmek istiyorlar.Bununda en iyi yolunun göz teması kurmak olduğunu düşünüyorlar.Ayrıca verdikleri yanıtlar doğrultusunda anlaşılıyor ki gençler akıl hocalarına değil,sadece kendilerini anlayabilecek,dinleyebilecek ve duygu dünyalarını baskı altına sokmayacak insanlara muhtaç.Bunun yanında ciddiye alınmamak,ilgisiz tavırlara maruz kalmak da gençleri sinirlendiriyor ve iletişim bozuklukları doğuruyor.
4.Anlaşılmadığınızı anladığınız zaman ne yaparsınız?
Bu soruya gençlerin %70’lik bir kısmı susarım,sinirlenirim,orayı hemen terk ederim gibi yanıtlar verirken %30’u tekrar anlatmayı denerim cevabını verdi.
Bu verilere göre anlaşılıyor ki anlaşılmadığımızı anladığımız zaman çoğumuz olumsuz tepkiler gösteriyor ve vazgeçiyoruz.Kendimizi yaterince kontrol edemiyor ve belki sorunun bizde olabileceği ihtimalini bile düşünmeden duygularımızın akışına bırakıyoruz kendimizi.Yeterince mücadele etmememizden dolayı da her gün birbirimizi biraz daha kaybediyoruz.Tekrar anlatırım cevabını veren %30’luk kısımsa kendini kontrol etmeyi başaran takdirlik insanlar.Ne dersiniz biraz mücadele ile şu %30’luk kısmı genişletmeye?
5.Ünlü düşünürlerden biri ‘İnsan anlaşılmıyorsa suç kendisinde,anlamıyorsa suç karşısındadır’ diyor. Bu konu hakkındaki görüşleriniz.
Bu soruya aldığım yanıtlarda katılanlar,kısmen katılanlar ve hiç katılmayanlarda oldu.Ancak cevaplar değerlendirildiğinde ortaya çıkan ortak yanıt şuydu:’İnsan kendisini yeterince doğru ifade ettiğine inanıyor ve tekrar deneyip hala anlaşılmıyorsa,bu iletişim kurduğu insanın kültürel düzeyine ve eğitim seviyesine bağlı olabilir.’Ancak toplumumuzun yapısı göz önüne alındığında yeterince mücadeleci insanlar olmadığımızdan sorunun kökeni yine ifade eden bireyden yani anlatım tarzından kaynaklanıyor.Anlaşılmak elimizde yeterki nasıl anlatacağımızı bilelim.
6.İnsanlardan en büyük beklentiniz nedir?
Bu soruya aldığım bir çok yanıt arasında insanların en çok rahatsız oldukları konular ikili ilişkilerde dürüst davranılmaması,saygı eksikliği ve samimiyetsizlikti.Bunun yanında en büyük beklentileri güven, iyi niyet, duyarlılık,karşılıksız ilişkiler ve en önemlileri sevgi ve hoşgörü.
Gençlerimiz yapmacıksız,doğal,samimi ve sevgi dolu ilişkilerin özlemini çekiyorlar.Birbirimizi kaybetmemek uğruna söylediğimiz yalanlar,aslında bizlerin birbirimizi her geçen gün biraz daha kaybetmesine yol açıyor.Ve bu sorunun yorumunu gençlerimizin çoğunun beklentilerini açık olarak ifade ettiği bir cümle ile bitirmek istiyorum.
Yalansız,güven,sevgi ve hoşgörü dolu bir dünya, yaşanılacak bir dünyadır.
7.İletişimde en çok neye önem verirsiniz?Sözlü ifadeye mi, beden diline mi?‘
Beden dili olarak adlandırdığımız sözsüz iletişim duyguları, coşkuları anlatır.Sözlü iletişimde kullanılan sözcükleri vurgular,bilincin denetimi dışında olduğundan,ağızdan çıkan sözcükler ile kişinin gerçek duygu ve düşüncelerin arasındaki çelişkileri açığa vurur.’
Bu açıklamadan da anladığımız gibi iki iletişim yolunu ayrı çerçeveler içerisinde değerlendirmek mümkün değil.Hemen hemen anket yapılan bütün gençlerimiz de bunun farkında ve ikisini bir bütün olarak değerlendiriyorlar.Kısacası iletişim yaşarken önemli olan sadece ağzımızdan çıkan sözcükler değil,bunları beden dilimizle bütünleştirip nasıl ifade ettiğimizdir.Zaten çoğu anlaşılmazlığı bu yüzden yaşamaz mıyız?Söylediğimiz sözcüklerde yanlış ifadeler göremeyiz ancak birden bir tartışmanın,çatışmanın ortasında buluruz kendimizi.Bunun sebebi beden dilimizle verdiğimiz mesajlardır.Vebu mesajlar karşımızdaki insana kendini önemsiz ve değersiz hissettiriyorsa artık ağzımızdan çıkan sözlerin pek bir anlamıda yoktur zaten.Beden dili ve sözcükleri arasında bir bütünlük oluşturamayan insanlar,bu nedenle kendilerini ele verirler.
8.İletişim kopukluğu yaşadığınızda sorunu kimde ararsınız?kendinize öz eleştiri yapabiliyor musunuz?
Yaptığım araştırma gösteriyor ki iletişim kopukluğu yaşadığımızda savunma mekanizmalarımız anında harekete geçiyor ve hemen suçu karşımızdakine yüklüyoruz.Sorunu ortaya koyup düşüncelerimizi paylaşmak yerine,hepimiz sanki birer azizmişizcesine kendimize haklı bir yan buluyor ve artık gerisiyle ilgilenmiyoruz.Ancak olayın üstünden biraz zaman geçtikten sonra kaybedeceklerimizle yüz yüze geldiğimizde kendimizi karşımıza alıyoruz ve eğer biraz bilinçliysek sorguluyoruz.Özeleştiri yapmayı bilmiyoruz,ortak bir paydada buluşmayı da.Bu nedenle yaşanılan her olayda insanların üstüne biraz daha yük biniyor ve bir zaman sonra taşınamayacak hale geliniyor.Duyarlılığımızı o kadar kaybetmişiz ki,neredeyse kendi zekamızla yarattığımız makinelerden bir farkımız kalmamış.Olgunluk,suçu başkasına yüklemek değil,sorunun nedenlerine inip olayı daha geniş çerçevelerde değerlendirip çözüme ortak olmaktır.Kaçımız denedik bir insanı suçlamak yerine kurtarmayı?
9.Şimdi duygularınızı,düşüncelerinizi en rahat paylaştığınız insanı düşünün. Sizce aranızdaki bu güzel diyalogdaki en önemli etken nedir?
Daha önceki yorumlarımda da değindiğim gibi insanlar kendileri olarak toplumda kabul görmek,başkaları için değerli ve önemli insanlar olduğunu hissetmek istiyor.Çoğumuz kendimizi önemli ve sevilmeye değer bulmuyoruz.Çünkü bunları hissedebileceğimiz ortamlar çok az.Hepimizin hayatında bir ya da iki tane çok değer verdiğimiz (ailemizden sonra) insan vardır.Belki onlar için bu güne kadar bir çok fedakarlıkta bulunmuş,birçok riski göze almışızdır.Çok güzel böylesine dostluklar yaşamak ancak ya diğerleri... Belki bize göre çok basit sözcüklerle her gün onlarca insanın kalbini kırıyor,kendine küsmesini sağlıyoruz.Zaman geçtikçe daha geniş insanlar halini alıyor ve birbirimizi önemsemiyor, önemsemiyor, önemsemiyoruz. Şimdi söyler misiniz ne anlamı var her gün onlarca insan kaybederken, hayatımız boyunca iki ya da üç insan kazanmanın? Bencilliğimizin apaçık göstergesidir bu.Bence hepimiz kendimiz hakkında bir daha düşünmeliyiz.
10.İnsanlarla iletişim kurmak için ortamı siz mi yaratırsınız,karşı taraftan mı beklersiniz?
Hep kendi beklentilerimiz söz konusu bizim için.Hep almak, daha fazla almak istiyoruz.Söyler misiniz herkes birbirinden bir şey bekler, kimse bir şey yapmazsa yıllar boyu ne kadar ilerleyebiliriz?Gençlerimizin içinde insanlara birşeyler vermeyi hedef edinmiş bilinçli,akıllı bireyler yok değil tabi. Ancak çoğumuzun bu çekingenliği yüzünden bir gün birbirimize ‘seni seviyorum’ demeyi bile söyleyemeyecek konuma geleceğiz.İnanın paylaşmak bu kadar zor değil,biraz cesaret hepsi bu.Ancak böylelikle birbirimize ulaşabiliriz.
11.Toplumumuzda yaşadığımız iletişimsizlik sorununun temel sebebi sizce nedir?
Eğitimsizlik,bencillik,güvensizlik,sevgisizlik,düşünce tembelliği hoşgörü ve saygı eksikliği.
Ne güzel ifade etmiş gençlerimiz temel problemlerimizi.Çoğunlukla aldığım ve bence de en önemli olan ilk üç konudan başlamak istiyorum.Her alanda çıkıyor karşımıza eğitimsizliğimizin ortaya koyduğu sorunlar . Bu nedenle hayatımızın en gerekli faaliyetini bile hakkıyla gerçekleştiremiyoruz. Sonra bencilliğimiz geliyor.Herkes bir ben kavramı tutturmuş yürüyor.Benleri-mizin yanına senleri,bizleri bir türlü koyamıyoruz.Neden güvenemiyoruz birbirimize?Çünkü kimse başkası için bir şey yapmayı göze almıyor.İnsan olmamızın yüklediği sorumlulukları her geçen gün bir bir unutuyoruz.
12.Ailenizi,arkadaşlarınızı ve duygusal ilişkinizi göz önünde bulundurduğunuzda sıralama yapmanızı istesem nasıl sıralarsınız?Neden?
İşte her gün yaşadığımız iletişim sorunlarının temelimde yatan gerçeklerden biri daha çıkıyor su yüzüne.Toplumun çekirdeği olan yapıdan,yani aileden olan kopukluğumuz.Dış dünyaya açılana kadar her anımız onlarla geçti.Temel, duygusal bütün ihtiyaçlarımızı ellerinden geldiğince karşıladılar.Bizimle üzülüp, bizimle sevindiler.Derken bir gün kendi ayaklarımızın üzerinde durmaya başladık.Özel arkadaşlarımız,dostlarımız,özel hayatlarımız oldu.Tabiki normali buydu. Kendi hayatımız olacaktı.Ancak biz birşeyi yanlış yaptık.Gerekenden daha az yer verdik hayatlarımızda ailelerimize.Yaşımız büyüdükçe uzaklaştık,uzaklaştık belki kopmadık ama olması gereken yerde de değildi ilişkimiz.Suç tamamen bizde mi?Tabiki değil,her zaman olduğu gibi paylaşmak gerek sorumluluğu.Aile daha anlayışlı,gençse daha bilir olmalı kendini ki bugün yaşadığımız binlerce evden kaçmış genç kız,sokaklarda tiner çeken gencecik delikanlı manzaralarına dur denilsin.
13.Genelde hemcinslerinizle mi,karşı cinslerinizle mi daha rahat iletişim kurarsınız?Neden?
Geçmişten günümüze gelen,hala beyinlerimizde bir tabudur iki karşı cinsin arkadaş ilişkisi.Hani bilirsiniz ya ateşle barut misali.Bu deyim beyinlerimize o kadar yerleşmiştir ki iki cinste birbirini neredeyse tehlike olarak görmeye başlar.Neyse ki bugün anneler babalar biraz daha toleranslı davranıyorlar bu konuda.Artık kabul etmeye başladılar ki önemli olan cinsiyet değil insanlıktır.Ne güzel dostluklardır onlar bir bayanla bir erkeğin paylaştıkları.İnsanlar birbirini tanımalı.Hislerini, beklentilerini anlamalı ki sağlıklı arkadaşlıklar,sağlıklı evlilikler ve bu evliliklerden sağlıklı bireyler yetişebilsin.
14.Neden iletişimsizlik?
Aslında bu sorunun cevabı bütün soruların cevaplarını içine alıyor.Ancak ben yinede gençlerin verdikleri cevapları size sunmak istiyorum. Gençler iletişimsizliği teknoloji,hayat şartları,ekonomik sorunlar,eğitimsizlik,bencillik, umursamazlık gibi sebeplere bağlıyor.Ben bu yanıtların içinden daha önce deyinmediğim ekonomik sorunlar ve teknoloji konularına deyinmek istiyorum.
Üzülerek belirtiyorum ki yaşadığımız ülkenin maddi koşulları yüzünden insanlar sürekli bir hayat kavgası içerisindeler.Sürekli karınlarını doyurmanın,ailelerine bakmanın mücadelesini veriyorlar.Bu nedenle bu sorun en az eğitimsizlik kadar önemli.İnsanların yaşam standartları çok düşük ve değil birşeyler paylaşabileceği bir ortama katılmak,dinlenecek zamanı zor buluyor toplumumuzda yaşayan çoğu insan.Bu nedenle bu hayat kavgası bizi günden güne yalnızlığa, bencilliğe itiyor.Yalnız insan mutsuz insandır.
Çünkü ; " iletişim=paylaşmak=mutluluk " anlamına gelir.
insanlar yalnız oldukları için ,her gün yeni bir intihar haberi izliyoruz televizyonlarda. Mutsuzluk,acı diz boyu.Şimdi gelinde hak vermeyin bu insana.Hangi hakla,hangi zamanında beklersiniz paylaşımcılığı ondan.Zaten hayatın yarattığı kargaşa çoğu şeyini özellikle yaşama sevincini almış götürmüş.Soluk almak zaten yaşamak anlamına gelmez ki.Hiçbirşey yapmamaktansa gelin birşeyler yapalım,en azından etrafımızdakilere faydamız dokunsun. İnanın o zaman herkes daha mutlu olacak.
Her geçen gün teknolojide ilerliyoruz.Ancak görünen bir gerçek var ki teknolojide ilerledikçe insanlığımızda geriliyoruz.Kesinlikle karşı değilim teknolojiye ancak sorun bizim dengeyi kuramamamızdan kaynaklanıyor..öyle örnekleyeyim.Ne kadar,çok sağlıklı iletişim kuramasakta yine boş vakitlerimizde birbirimizi görüp sohbet edeceğimiz ortamlar yaratırdık.Ancak şu son üç-beş yıldır hepimizi bir bilgisayar,bir internet furyası almış gidiyor.Esiri olmuşuz resmen yarattığımız makinanın.Artık yüzyüze sohbetlerimiz yerine hiç tanımadığımız insanlarla chat sohbetleri yapıyoruz..Sayılarının ne kadar olduğunu bilmediğim web sitelerinde saatlerimizi harcıyoruz.Sakın yanlış anlaşılmasın ben bunlara kesinlikle karşı değilim,benim karşı olduğum harcadığımız abartı zamanlar, esirliğimiz.
Zamanımızı hoyratça harcarken dostlukları ve güzel paylaşımları unutmayalım.Sevgi emektir ilkesini içimizde yaşatalım.
Alıntıdır
Bu konu ile ilgili yapılan bir araştırma sonucunda sorulan sorular ve cevapları ve uzmanların bu cevaplar karşısındaki yorumlarını sizlerle paylaşmak istedim.
Tabi bu soruların sizler tarafındanda yanıtlarınıda merak ediyorum
1.Sizce iletişim nedir?
‘Bir verici ve bir alıcı şahıs arasındaki anlamlı alışverişlerin tümü,yani sözlü ve sözsüz mesajlar,sözle veya davranışla açıklanan ifadeler’ diye yorumluyorlar araştırmacılar bu kavramı.İnsanlar anlamak ve anlaşılmak istiyor.Bu soruya gençlerin %98’inin verdiği yanıtta buydu.Ancak bireyler anlamak ve anlaşılmak istiyorlarsa ilk önce buna hazır olmalılar.Yani araştırmacıların da dediği gibi,bir verici ve bir alıcı ortamı oluşturmak durumundayız.Zaten toplum olarak problemimizin temeli buradan kaynaklanıyor. Hepimiz kendimizi anlatmak, anlaşılmak ve anlamak istiyoruz.Ancak sürekli bir konum kargaşası yaşıyoruz.Bu nedenle ne verici,ne alıcı olabiliyor ve sonuç olarak kapatıyoruz kapılarımızı iletişime.
2.İnsanlarla olan ilişkilerinizde en sık karşılaştığınız problem nedir?
Bu soru karşısında gençlerden aldığım yanıtlar şunlardı: Yanlış anlaşılmak,hiç anlaşılmamak,önemsenmemek,bencillik,insanların menfaatleri doğrultusunda hareket etmeleri,önyargılı davranmaları,yalan söylemeleri ve dinlemeyi bilmemeleri.
Yukarıdaki yanıtlarda açıkça görülüyor ki temel sorunumuz ya yanlış anlaşılmak,ya da hiç anlaşılmamak.Bunun yanında bireysel doğrularımız (herkesin herşeyi çok iyi biliyormuşcasına davranması),önyargılarımız,birbirimizi dinleyemememiz her geçen dakika bizleri birbirimizden daha da uzaklaştırıyor ve farklı kutuplara çekiyor.Görünen o ki birbirimizi yeterince önemsemiyor ve hepimizin sahip olduğuna inandığım sevgimizi birbirimize vermek yerine sürekli yargılıyor,yargılıyor ve bir sonuç alamıyoruz.
3.Herhangi bir insanla diyalog halinde iken karşınızdaki insanın hangi hareketi sizi sinirlendirir?
Bu soruya gençlerin %80’i iletişimde göz teması kurmamak ve çok bilmişlik yanıtını verdiler.Ayrıca dinlenmemek,ilgisiz tavırlar,laubalilik yanıtları da önemsenecek kadar fazlaydı.
Görünen o ki insanlar iletişim yaşarken önemsendiklerini ve değer gördüklerini bilmek istiyorlar.Bununda en iyi yolunun göz teması kurmak olduğunu düşünüyorlar.Ayrıca verdikleri yanıtlar doğrultusunda anlaşılıyor ki gençler akıl hocalarına değil,sadece kendilerini anlayabilecek,dinleyebilecek ve duygu dünyalarını baskı altına sokmayacak insanlara muhtaç.Bunun yanında ciddiye alınmamak,ilgisiz tavırlara maruz kalmak da gençleri sinirlendiriyor ve iletişim bozuklukları doğuruyor.
4.Anlaşılmadığınızı anladığınız zaman ne yaparsınız?
Bu soruya gençlerin %70’lik bir kısmı susarım,sinirlenirim,orayı hemen terk ederim gibi yanıtlar verirken %30’u tekrar anlatmayı denerim cevabını verdi.
Bu verilere göre anlaşılıyor ki anlaşılmadığımızı anladığımız zaman çoğumuz olumsuz tepkiler gösteriyor ve vazgeçiyoruz.Kendimizi yaterince kontrol edemiyor ve belki sorunun bizde olabileceği ihtimalini bile düşünmeden duygularımızın akışına bırakıyoruz kendimizi.Yeterince mücadele etmememizden dolayı da her gün birbirimizi biraz daha kaybediyoruz.Tekrar anlatırım cevabını veren %30’luk kısımsa kendini kontrol etmeyi başaran takdirlik insanlar.Ne dersiniz biraz mücadele ile şu %30’luk kısmı genişletmeye?
5.Ünlü düşünürlerden biri ‘İnsan anlaşılmıyorsa suç kendisinde,anlamıyorsa suç karşısındadır’ diyor. Bu konu hakkındaki görüşleriniz.
Bu soruya aldığım yanıtlarda katılanlar,kısmen katılanlar ve hiç katılmayanlarda oldu.Ancak cevaplar değerlendirildiğinde ortaya çıkan ortak yanıt şuydu:’İnsan kendisini yeterince doğru ifade ettiğine inanıyor ve tekrar deneyip hala anlaşılmıyorsa,bu iletişim kurduğu insanın kültürel düzeyine ve eğitim seviyesine bağlı olabilir.’Ancak toplumumuzun yapısı göz önüne alındığında yeterince mücadeleci insanlar olmadığımızdan sorunun kökeni yine ifade eden bireyden yani anlatım tarzından kaynaklanıyor.Anlaşılmak elimizde yeterki nasıl anlatacağımızı bilelim.
6.İnsanlardan en büyük beklentiniz nedir?
Bu soruya aldığım bir çok yanıt arasında insanların en çok rahatsız oldukları konular ikili ilişkilerde dürüst davranılmaması,saygı eksikliği ve samimiyetsizlikti.Bunun yanında en büyük beklentileri güven, iyi niyet, duyarlılık,karşılıksız ilişkiler ve en önemlileri sevgi ve hoşgörü.
Gençlerimiz yapmacıksız,doğal,samimi ve sevgi dolu ilişkilerin özlemini çekiyorlar.Birbirimizi kaybetmemek uğruna söylediğimiz yalanlar,aslında bizlerin birbirimizi her geçen gün biraz daha kaybetmesine yol açıyor.Ve bu sorunun yorumunu gençlerimizin çoğunun beklentilerini açık olarak ifade ettiği bir cümle ile bitirmek istiyorum.
Yalansız,güven,sevgi ve hoşgörü dolu bir dünya, yaşanılacak bir dünyadır.
7.İletişimde en çok neye önem verirsiniz?Sözlü ifadeye mi, beden diline mi?‘
Beden dili olarak adlandırdığımız sözsüz iletişim duyguları, coşkuları anlatır.Sözlü iletişimde kullanılan sözcükleri vurgular,bilincin denetimi dışında olduğundan,ağızdan çıkan sözcükler ile kişinin gerçek duygu ve düşüncelerin arasındaki çelişkileri açığa vurur.’
Bu açıklamadan da anladığımız gibi iki iletişim yolunu ayrı çerçeveler içerisinde değerlendirmek mümkün değil.Hemen hemen anket yapılan bütün gençlerimiz de bunun farkında ve ikisini bir bütün olarak değerlendiriyorlar.Kısacası iletişim yaşarken önemli olan sadece ağzımızdan çıkan sözcükler değil,bunları beden dilimizle bütünleştirip nasıl ifade ettiğimizdir.Zaten çoğu anlaşılmazlığı bu yüzden yaşamaz mıyız?Söylediğimiz sözcüklerde yanlış ifadeler göremeyiz ancak birden bir tartışmanın,çatışmanın ortasında buluruz kendimizi.Bunun sebebi beden dilimizle verdiğimiz mesajlardır.Vebu mesajlar karşımızdaki insana kendini önemsiz ve değersiz hissettiriyorsa artık ağzımızdan çıkan sözlerin pek bir anlamıda yoktur zaten.Beden dili ve sözcükleri arasında bir bütünlük oluşturamayan insanlar,bu nedenle kendilerini ele verirler.
8.İletişim kopukluğu yaşadığınızda sorunu kimde ararsınız?kendinize öz eleştiri yapabiliyor musunuz?
Yaptığım araştırma gösteriyor ki iletişim kopukluğu yaşadığımızda savunma mekanizmalarımız anında harekete geçiyor ve hemen suçu karşımızdakine yüklüyoruz.Sorunu ortaya koyup düşüncelerimizi paylaşmak yerine,hepimiz sanki birer azizmişizcesine kendimize haklı bir yan buluyor ve artık gerisiyle ilgilenmiyoruz.Ancak olayın üstünden biraz zaman geçtikten sonra kaybedeceklerimizle yüz yüze geldiğimizde kendimizi karşımıza alıyoruz ve eğer biraz bilinçliysek sorguluyoruz.Özeleştiri yapmayı bilmiyoruz,ortak bir paydada buluşmayı da.Bu nedenle yaşanılan her olayda insanların üstüne biraz daha yük biniyor ve bir zaman sonra taşınamayacak hale geliniyor.Duyarlılığımızı o kadar kaybetmişiz ki,neredeyse kendi zekamızla yarattığımız makinelerden bir farkımız kalmamış.Olgunluk,suçu başkasına yüklemek değil,sorunun nedenlerine inip olayı daha geniş çerçevelerde değerlendirip çözüme ortak olmaktır.Kaçımız denedik bir insanı suçlamak yerine kurtarmayı?
9.Şimdi duygularınızı,düşüncelerinizi en rahat paylaştığınız insanı düşünün. Sizce aranızdaki bu güzel diyalogdaki en önemli etken nedir?
Daha önceki yorumlarımda da değindiğim gibi insanlar kendileri olarak toplumda kabul görmek,başkaları için değerli ve önemli insanlar olduğunu hissetmek istiyor.Çoğumuz kendimizi önemli ve sevilmeye değer bulmuyoruz.Çünkü bunları hissedebileceğimiz ortamlar çok az.Hepimizin hayatında bir ya da iki tane çok değer verdiğimiz (ailemizden sonra) insan vardır.Belki onlar için bu güne kadar bir çok fedakarlıkta bulunmuş,birçok riski göze almışızdır.Çok güzel böylesine dostluklar yaşamak ancak ya diğerleri... Belki bize göre çok basit sözcüklerle her gün onlarca insanın kalbini kırıyor,kendine küsmesini sağlıyoruz.Zaman geçtikçe daha geniş insanlar halini alıyor ve birbirimizi önemsemiyor, önemsemiyor, önemsemiyoruz. Şimdi söyler misiniz ne anlamı var her gün onlarca insan kaybederken, hayatımız boyunca iki ya da üç insan kazanmanın? Bencilliğimizin apaçık göstergesidir bu.Bence hepimiz kendimiz hakkında bir daha düşünmeliyiz.
10.İnsanlarla iletişim kurmak için ortamı siz mi yaratırsınız,karşı taraftan mı beklersiniz?
Hep kendi beklentilerimiz söz konusu bizim için.Hep almak, daha fazla almak istiyoruz.Söyler misiniz herkes birbirinden bir şey bekler, kimse bir şey yapmazsa yıllar boyu ne kadar ilerleyebiliriz?Gençlerimizin içinde insanlara birşeyler vermeyi hedef edinmiş bilinçli,akıllı bireyler yok değil tabi. Ancak çoğumuzun bu çekingenliği yüzünden bir gün birbirimize ‘seni seviyorum’ demeyi bile söyleyemeyecek konuma geleceğiz.İnanın paylaşmak bu kadar zor değil,biraz cesaret hepsi bu.Ancak böylelikle birbirimize ulaşabiliriz.
11.Toplumumuzda yaşadığımız iletişimsizlik sorununun temel sebebi sizce nedir?
Eğitimsizlik,bencillik,güvensizlik,sevgisizlik,düşünce tembelliği hoşgörü ve saygı eksikliği.
Ne güzel ifade etmiş gençlerimiz temel problemlerimizi.Çoğunlukla aldığım ve bence de en önemli olan ilk üç konudan başlamak istiyorum.Her alanda çıkıyor karşımıza eğitimsizliğimizin ortaya koyduğu sorunlar . Bu nedenle hayatımızın en gerekli faaliyetini bile hakkıyla gerçekleştiremiyoruz. Sonra bencilliğimiz geliyor.Herkes bir ben kavramı tutturmuş yürüyor.Benleri-mizin yanına senleri,bizleri bir türlü koyamıyoruz.Neden güvenemiyoruz birbirimize?Çünkü kimse başkası için bir şey yapmayı göze almıyor.İnsan olmamızın yüklediği sorumlulukları her geçen gün bir bir unutuyoruz.
12.Ailenizi,arkadaşlarınızı ve duygusal ilişkinizi göz önünde bulundurduğunuzda sıralama yapmanızı istesem nasıl sıralarsınız?Neden?
İşte her gün yaşadığımız iletişim sorunlarının temelimde yatan gerçeklerden biri daha çıkıyor su yüzüne.Toplumun çekirdeği olan yapıdan,yani aileden olan kopukluğumuz.Dış dünyaya açılana kadar her anımız onlarla geçti.Temel, duygusal bütün ihtiyaçlarımızı ellerinden geldiğince karşıladılar.Bizimle üzülüp, bizimle sevindiler.Derken bir gün kendi ayaklarımızın üzerinde durmaya başladık.Özel arkadaşlarımız,dostlarımız,özel hayatlarımız oldu.Tabiki normali buydu. Kendi hayatımız olacaktı.Ancak biz birşeyi yanlış yaptık.Gerekenden daha az yer verdik hayatlarımızda ailelerimize.Yaşımız büyüdükçe uzaklaştık,uzaklaştık belki kopmadık ama olması gereken yerde de değildi ilişkimiz.Suç tamamen bizde mi?Tabiki değil,her zaman olduğu gibi paylaşmak gerek sorumluluğu.Aile daha anlayışlı,gençse daha bilir olmalı kendini ki bugün yaşadığımız binlerce evden kaçmış genç kız,sokaklarda tiner çeken gencecik delikanlı manzaralarına dur denilsin.
13.Genelde hemcinslerinizle mi,karşı cinslerinizle mi daha rahat iletişim kurarsınız?Neden?
Geçmişten günümüze gelen,hala beyinlerimizde bir tabudur iki karşı cinsin arkadaş ilişkisi.Hani bilirsiniz ya ateşle barut misali.Bu deyim beyinlerimize o kadar yerleşmiştir ki iki cinste birbirini neredeyse tehlike olarak görmeye başlar.Neyse ki bugün anneler babalar biraz daha toleranslı davranıyorlar bu konuda.Artık kabul etmeye başladılar ki önemli olan cinsiyet değil insanlıktır.Ne güzel dostluklardır onlar bir bayanla bir erkeğin paylaştıkları.İnsanlar birbirini tanımalı.Hislerini, beklentilerini anlamalı ki sağlıklı arkadaşlıklar,sağlıklı evlilikler ve bu evliliklerden sağlıklı bireyler yetişebilsin.
14.Neden iletişimsizlik?
Aslında bu sorunun cevabı bütün soruların cevaplarını içine alıyor.Ancak ben yinede gençlerin verdikleri cevapları size sunmak istiyorum. Gençler iletişimsizliği teknoloji,hayat şartları,ekonomik sorunlar,eğitimsizlik,bencillik, umursamazlık gibi sebeplere bağlıyor.Ben bu yanıtların içinden daha önce deyinmediğim ekonomik sorunlar ve teknoloji konularına deyinmek istiyorum.
Üzülerek belirtiyorum ki yaşadığımız ülkenin maddi koşulları yüzünden insanlar sürekli bir hayat kavgası içerisindeler.Sürekli karınlarını doyurmanın,ailelerine bakmanın mücadelesini veriyorlar.Bu nedenle bu sorun en az eğitimsizlik kadar önemli.İnsanların yaşam standartları çok düşük ve değil birşeyler paylaşabileceği bir ortama katılmak,dinlenecek zamanı zor buluyor toplumumuzda yaşayan çoğu insan.Bu nedenle bu hayat kavgası bizi günden güne yalnızlığa, bencilliğe itiyor.Yalnız insan mutsuz insandır.
Çünkü ; " iletişim=paylaşmak=mutluluk " anlamına gelir.
insanlar yalnız oldukları için ,her gün yeni bir intihar haberi izliyoruz televizyonlarda. Mutsuzluk,acı diz boyu.Şimdi gelinde hak vermeyin bu insana.Hangi hakla,hangi zamanında beklersiniz paylaşımcılığı ondan.Zaten hayatın yarattığı kargaşa çoğu şeyini özellikle yaşama sevincini almış götürmüş.Soluk almak zaten yaşamak anlamına gelmez ki.Hiçbirşey yapmamaktansa gelin birşeyler yapalım,en azından etrafımızdakilere faydamız dokunsun. İnanın o zaman herkes daha mutlu olacak.
Her geçen gün teknolojide ilerliyoruz.Ancak görünen bir gerçek var ki teknolojide ilerledikçe insanlığımızda geriliyoruz.Kesinlikle karşı değilim teknolojiye ancak sorun bizim dengeyi kuramamamızdan kaynaklanıyor..öyle örnekleyeyim.Ne kadar,çok sağlıklı iletişim kuramasakta yine boş vakitlerimizde birbirimizi görüp sohbet edeceğimiz ortamlar yaratırdık.Ancak şu son üç-beş yıldır hepimizi bir bilgisayar,bir internet furyası almış gidiyor.Esiri olmuşuz resmen yarattığımız makinanın.Artık yüzyüze sohbetlerimiz yerine hiç tanımadığımız insanlarla chat sohbetleri yapıyoruz..Sayılarının ne kadar olduğunu bilmediğim web sitelerinde saatlerimizi harcıyoruz.Sakın yanlış anlaşılmasın ben bunlara kesinlikle karşı değilim,benim karşı olduğum harcadığımız abartı zamanlar, esirliğimiz.
Zamanımızı hoyratça harcarken dostlukları ve güzel paylaşımları unutmayalım.Sevgi emektir ilkesini içimizde yaşatalım.
Alıntıdır
