saklı kalmış isyanlarımın çırpınışındayım.Bir nevi sürekli baskılamaya çalıştığım öfkelerim ,karşı gelişlerim,susuşlarım...Aslında anlatmak istediğim çok basit..ama basit olduğu kadar da birazz acı verici.Herşeyin artık maddiyata döküldüğü bir devirde olduğumuzu bir kere daha anladım.. Aslında kimliğini senleştiren karşındaki insanlara maddiyatını sergilemendir.Herşeyini ver istemem demek yok ama bir defa yok dersen hemen kötü sözler yüzüne bir tokat gibi iniveriyor adeta.Ardından duygu sömürüleri,sitemler ve yıpratıcı tavırlar..Aslında üzücü olan bizler paranın esiri olmuşuz.Bir nevi bizler duygularımızı ona yönlendirmişiz.Artık insanlar yuva kurarken dahi maddi gelire göre eş seçiyorlar.Duygular artık eski planda.leylalar mecnunlar artık sadece tarihte.Keşke duygularımızı bu kadar hırslara kaptırmadan birbirimize daha bizce daha temiz olabilsek hayat bayram olurr...
