KALP NE İLE DOLUYSA DUDAKLARDAN O DÖKÜLÜR GİDER
Kötülüklerden arındırmaya çabaladığımız,iyiliklere baş koymaya çabaladığımız,yeri gelince kuş gibi pırpırlanan kimi zaman da kasvetle çöken bir kalbimiz vardır aslında değerini bilemediğimiz kadar önemli olan.
Sevgi kırıntıları toplayan bir serçeciği anımsatan gülümsemesi,birbirine kenetlenmiş olan dudağı açmada etkilidir oysa.Her zaman ruhumuzun nikotini olan dedikodu ve gıybet için açılacak değil ya!Gözümüzle göremediğimiz,ancak gönülkoptan bakabildiğimiz,kalbimizle dudaklarımızı birleştiren çift şeritli kaymak gibi bir yol vardır aslında değerini bilemediğimiz.
Kalpten yola çıkan külüstür bir araba ilk ve son durak olan dudaklarda iner ki çıkan araba son modelse,farklıdır gelen arabayı bekleyen şahıs için her şey.
E herkesin,her zaman kalbi gülpembe olacak değil ya!Kimisinin nefretle,kinle tıka basa doludur ki o zaman da yolun bile gidecek yolu kalmamıştır aslında.Ama kötülüğü başına yastık eylemişse eğer,o sözler mutlaka dudaklarına değer ve bir bir dökülür gider karşındakine.
Zaten kalp anayasasının ilk maddesi bu değil midir?
Kalp ne ile doluysa dudaklardan o dökülür gider.
ŞÜHEDA
