Günlüklerim

  • Konuyu Başlatan Konuyu Başlatan eminnur
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
KELEBEKLERÄ°Z BÄ°Z


Doğruları yaşayanlar, seçilmiş insanlar
OlmuÅŸlar Nebi, olmuÅŸlar Resul, olmuÅŸlar Peygamber
Yaptıkları, yaşadıkları kaderlerinde
Hz Musa seçildi, doğruluk abidesi,


Elinde taşıdığı asası, oldu yılan, yılan yuttu yalanları
Sihir dediğin, büyü dediğin, Yalancıların, sihirbazların işi
Doğruluk kazanır daima, boğar yılanlar, yalancıyı
Rab dilemezse, sen dileyemezsin



Kabul etmeyeceği duayı, ettirmez Yaratan
Doğrusuyla, eğrisiyle emrinde Rabbin, her yaratılan
Kelebeğin kanat çırptığını duyan, Seni duymaz mı sandın
Karınca yuvalarını, örümceğin ağını görmek sana yetmiyor mu?



Mecnun oldum düştüm yollara, güzelliğine vuruldum,
Cevaplar, soranlara verilir, soran öğrenir
Gönlümde, özümde, bendesin
Bendesin, benimlesin, yalnızlık bana ödül


Gönlümde sen varken, gönlüm hazine
Hazinenin, anahtarları senin elinde, YA RAB


eminnur güler acar
 
NE FAYDA


Ne kadar bilirsen bil, bildiğini yapmıyorsan ne fayda
Kütüphane misin sen?, okuduğunu anlamıyorsan sana ne fayda
Fikir baÅŸka ise, kalem yazsa ne fayda
Gerçeğe ardını dönüyorsan, nasihat sana ne fayda



İmanı olan yapar, doğruları dozunda, yanlışlardan sana ne fayda
Ziyandasın daima, uzak değildir sana, ne Yaratan, ne iblis, ne melekler
Susturabilirsen iblisin sesini, Rabbin konuÅŸur seninle, melekler olur ÅŸahit
Rabbin ilmi için olunur şehit



İblise izin verirsen, yaşarsın boş yere
Ne kuldan, ne Rabden sana ne fayda
İyi koru kendini, virüs girmesin beynine
Beynini çökertme, iblisini susturabilendir,  kazanan




Ne kadar bilirsen bil, bildiğini yapmıyorsan ne fayda
Özün başka, sözün başka olursa,
Kazanmaya bak, kazananlardan sana ne fayda.
Fikir baÅŸka ise, kalem yazsa ne fayda



eminnur güler acar
 
YARATIÄžA KIRK KATIR MI?, KIRK SATIRMI?


Dünyada, bir HZ İnsan var, bir de yaratık
Yaratık şeytanın eseri, alacası içinde
Ne hayvandır, ne insan
Cehennem odunu bunlar olmalı

Çocukları öldürenler, çocuklara işkence yapanlar
İnsan olamaz, insanın midesini bulandıran yaratık bunlar
Yaratıkların merhameti olmaz, edebi, ahlakı olmaz
Kireçlenerek toprağa gömülsün bunlar

İnsan olan insanı üzmez, eza cefa çektirmez
Yaratıklara merhamet edilmez, iblisin maşası onlar
Aynı dünyayı paylaşmak ağrıma gidiyor benim
Yetiş ya Rab, kurtar bizi bu yaratıklardan

Dünya oldu yangın yeri
Merhameti olmayana, yaratık denir.
 


eminnur güler acar
 
AŞK İLE AŞK İÇİN


Cennette üreme yok, yemek, yemek yok
Uydu şeytana, bozdu kuralları insan
Yedi yasak meyveyi,  oluÅŸtu sindirim sistemi
Attı onları Yaratan cennetinden, dünyaya
Birbirlerinden hayli uzak,  olarak


Sonra Arafat ta kavuştular, Âdem ile Havva
Çocukları oldu,  Yedi milyar
Nerede çokluk,  orası dar gelir insana
Yaratanın gücü yetmez mi iblise?
Her ne oluyorsa, Yaratanın,  izni ile


Görüp öğrensin ister, Yaratığının
Hastalığı görüp sağlığı, çirkini görüp, güzeli öğrenmeli
Kimin hayatı, aksiyon, kimi dram, kimi komedi
Sorsan dünyada ne kadar kaldın, der ki rüya görecek kadar
Unuttu insan, misafirdir dünyaya


Sonsuz olmakla kandırdı insanı,  iblis
Cennette de ölüm yoktu, doğum yoktu
AÅŸk ile aÅŸk için  geldi insan dünyaya
Aşk olmazsa, birleşmez insan, aşk olmazsa tükenir nesiller
AÅŸksız birleÅŸmelerden,  saÄŸlıklı doÄŸmaz, bebek

Her iÅŸ için,  aÅŸk gerek, aÅŸk için geldik dünyaya


eminnur güler acar
 
VAKTÄ° GELDÄ° MÄ°?


Sessiz gelsin ölüm,  vakti gelmiÅŸse
Korkutmadan, acıtmadan
Sessizce çıkartıp kalbimi, koyayım avuçlarına
TeÅŸekkür etmeliyim,  diz çöküp önünde

Seni yaşadım, sana hayran oldum demeliyim
Sessizce al götür beni de,  sessizler kervanına
Sana ulaşmak yetmiş yıl sürdü, sensizlik sürgündü
Bir seni sevdim, bir sana güvendim

İnsanlık iblisin kölesi, herkesin var bin bir maskesi
Gördüm göreceklerimi, yüreğim ağzımda
Sessizce gel, emanetin var bende
Avuçlarına bırakmalıyım kalbimi

Hüküm veren sensin, benim ne haddime
Kat beni de, sessizler kervanına,
Sessiz gelsin ölüm, vakti gelmişse
Sessizce gel, emanetin var bende.


eminnur güler acar
 
ÖLMÜŞ MÜ?


Söz ağızdan çıkardı eskilerde, sözler senetti
Åžimdilerde, evlilikler bile senetle,
Nerede o eski nazlı gelinler,
Hepsi olmuÅŸ,  cadaloz



Muhabbetler olmuÅŸ, paran kadar,
Kocan kadar konuş, ne duygu kalmış ne aşk
İlk soru, beni taşıyabile cemisin? Paran, evin var mı?
Sanki hamal olmalı eşi



Erkekler de var,  soruyor kadına
Beni taşıyabilecek misin?, belli ki tembel yan gelip yatmak niyeti
Arayan bulurmuş, belasını da Mevla’sını da
Güven kalmadı kimsede




Sözler döküldü senetlere
Mahkemeler tıklım, tıklım Hak arıyor insanlar
Yok, artık öyle üç kere boÅŸ ol demekle,  boÅŸanmak
Uyandı mı ne insanlar?



Güven insana, İnsan nerede?
Kime sorsam, diyorlar, İnsanlık ölmüş,
Ölmüş mü? ,matem var şimdilerde,
Öyleyse, saÄŸ olsun,  Ä°nsan kalabilenler.



eminnur güler acar.
 
ÖDÜLLER BİLENE


En fazla, deÄŸer verdikleri üzer,  insanı
Ãœzen, deÄŸerinden kaybeder,  gözlerde
Öğrendim artık, tüm değerler, değersiz
DeÄŸer verdiklerin,  vuruyor insana

Öğrendim,  yüreÄŸime taÅŸ basmayı
Acı sözleri yutarken, bak kuş uçuyor demeyi
Ä°laç acı,  lakin ÅŸifadır cana
Acısız, ağrısız doğum olmaz

Öğrendim,  en çok da
Canım dediklerin, acıtır insanı
KardeÅŸ kardeÅŸi,  kıskanır, güçsüz,  güçlüyü
Gümüş kapı,  altın kapıyı, Kıskançlık,  belası insanın

Hepsi de,  sınav insana
Oku demiÅŸ,  Rabbim Oku, öğren
Acılar,  acıtmasın seni
Her şeye rağmen, Buda geçer demeyi bilmeli

Sıkı bas yere, güven önce Rabbine
Sonra kendine
Kurallar aynı, ezelden ebede
Kimler geldi kimler geçti bu sınavlardan

Öğrenenler, alır ödülü
Beni, ben biliyorum,
Saygım var Yaratanıma
Ondandır,  saygı duyuÅŸum, Yarattıklarına



eminnur güler acar
 
ESKİSİ ÇÖPE, YENİSİ GELDİ


Mutlu olmak için çok paraya ihtiyacın yok
Sağlıklı olmak yeter

Mutlu olmak için, güler yüzlü ol, mesela
Gülene,  güler hayat

Mutlu olmak için, neyin varsa, ona şükür et
Var olanlarına, sevin

Mutlu olmak için sebep çok
Gönlün zengin, sevgi dolu ol

Mutlu olmayı seç
Yağan karı, yağmuru, bulutları getiren, rüzgârı sev

Velhasıl, sevgi doluysan mutlusun zaten
Kocaman bir müze dünya, hiçbir şey bizim değil

Bakıp, seyredip öğrenebildiklerimiz kadar, İnsanlığımız
İnsan kul olduğunu bildiğinden, öğrenebildikleriyle, mutludur

Mutluluğu seç, seçtiklerin olsun senin
Bu yıl karla girdi yeni yıl, dünyaya hayırlı olsun.


EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
BEN BENDE KALAYIM



Ne zaman düşen bir yaprak görsem, seni hatırlarım
KurumuÅŸsa yaprak,  dalda duramaz
Ne zaman yağmur yağsa, seni hatırlarım
Gözlerimden dökülenlerin, sele döndüğü gelir aklıma
Ne zaman kar yağsa, Seni hatırlarım
Her üşüdüğünde, ellerime sarıldığın gelir aklıma



Her ÅŸey bana,  seni hatırlatır,
Kuruyan yaprak, yaÄŸan yaÄŸmur ve kar gibi
Düşüp akıp gittin, yazık ettin bize
Ne zaman seni hatırlasam, pişman olurum, hatıralarıma,
Akan sulara bakıp, seni götürüşünü seyrederim
Ne gelişin, ne gidişin güzeldi



Gözümden düşenler toprağa karıştı
Bende kalan sensizlik, sensizlik bana mutluluk
Sen, seni al da git, bende olan bana yeter
Ne zaman seni hatırlasam,
Pişman olurum, hatıralarıma, yazık eden sendin, bize,
Beni ben eden,  kalsın bende..


EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
Ä°NCÄ° MERCAN


Mercanı sen tak, inciyi ben
Ä°peÄŸi sen giy, kaÅŸmiri ben
Sen merhamet, ben sevgi
Girmişiz kol kola, kapına geldik ey sevgili
Bizi yanına alır mısın?

Ben hüzün, sen sevinç
Sen küs,  ben barışık
Sen güzelsin, ben çirkin
GirmiÅŸiz kol kola,  kapına geldik ey sevgili
Bizi yanına alır mısın?

Sen rüzgârsın, ben yağmur
Sen tatlısın, ben acı
Ben yanlışım, sen doğru
Girmişiz kol kola, kapına geldik ey sevgili
Bizi yanına alır mısın?


EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
KELEBEK KANATLI KADINLAR



Göze gerek yok bazen, gerçekleri görebilmek için
Gönül gözün açılmışsa, şayet

HZ AiÅŸe, HZ Meryem, HZ Asiye
Hatunlarının başına gelen,

Kimi hatunların da gelir, başına
Ä°ner gökten Ayetler,  temizler onları,  Rab





Bize,  Allah’ça bildirileri açıklayan,  HZ Muhammed
İnanan bağ kurar, Yaratanı ile

Mutludur,  baÄŸ kurabilenler
Göze gerek yok bazen, görebilmek için

Hep kötü deÄŸil,  insanlık
Kelebek kanatlı,  analar da var





Kanatları ile sarsar,  evreni
Kadın giderse,  insanlık biter

Kıymetli tut,  elindekini, kırılırsa bin parça olur
Kelebek kanatlı kadınlarda,  var

Kanatları ile sarsar,  evreni
Üzülür, korkarsa kanatlanır kadın.


EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
DÜŞTÜM YOLLARA


Elde kalem, yürekte sevgim
Yazarım,  satır, satır beyaz deftere
Gönlümde aşkın, dilimde adın
Söyler ÅŸakır, ÅŸakır, kesilir dilim,  bülbül



Akılda sen,  fikrimde sen
Fark etmiyor gece ve gündüz
Görmez gözüm,  senden baÅŸka
Damlaya damlaya, deniz oldu sevgim



Âşık oldum, aşk kesildim
Derin sularda,  yüzüyorum
Hayat bir kumbara, ne biriktirirsem
O çıkar karşıma, aşk biriktirdim



Âşık oldum, aşk kesildim
Sana sen olarak,  gelebilmek istiyorum bir gün
Senin bir günün, benim bin yılım
Düştüm yollara, geliyorum


EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
VEFASIZ


Güven yoksa ailenin,  anlamı ne?
Güven yoksa sevgi kalır mı?
Güvensizliktir, taşlaştırır, insanı
GüvendiÄŸim daÄŸlara,  taÅŸlar yaÄŸdı


Sarıldığım dallar,  çürükmüş meÄŸer
Kaldı ellerim,  böğrümde
Öğrendim, güvenen insana
Kalır, yarı yollarda


Öğrendim, bir Yaratana
Bir de, güvenmeyi kendime
Çok emin değilim, kendim den de
Belki de, ölürüm, az sonra


Sonsuz olandan baÅŸka,  güvenecek ne var?
GüvendiÄŸim daÄŸlara,  karlar yaÄŸmış
Güvendiğim dallar, meğer çürükmüş
Kime sarılsam,  vefasızmış


EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
ÜSTÜN GÜÇLER




Ne yapmaya çalışıyor, İnsanlık
Üstün ırk, üstün akıl, üstün güç mü?
Böyle yaratmayı bilmez miydi, Yaratan?
Savaş açtılar, Tanrılarına


Tanrı bunlar, heykelden, inekten, buzağıdan, kolay onlarla savaşmak
Sövsen anlamazlar, söylesen duymazlar, sorsan bilmezler
İlaç sanayi, gıda sanayi, para politikasıyla
İnsanlığı çevirdiler, maymuna, maymundan türeyenlerin, hali böyle işte



İşte yaklaştı tufanlar, sabrı taşacak, Yaratanın
Bu kadar entrika, ağır gelir, dünyaya
Kurtar bizi Ya Rab, dünya gemisi batıyor
O my god, diyenler ile hiç tanrı tanımazlar da, var


İyi ile kötüyü bilen sensin, Allah’ım
İnananları, al gemine,
Geldik galiba, ahir zamana
Ölmeyi anlıyor da, dirileceğini bilemedi insanlık


Ateşini buradan götürüyor, yakında bilecekler, eminim
Bilse ne fayda, kendi sonunu kendi hazırlar, İnsanlık
Sahibi var, âlemlerin, dünyanın hâkimi olsan, ne fayda,
Akıbetin, kaynar kazan olduktan sonra


İyi ve kötü, cennet ve cehennem neden var?
Kötü, iyinin imtihanı, ibliste merhamet olur mu?
Şu an izinde, izni bitince, yandaşları ile birlikte
Cehennem harlanmış, hani daha yok mu diyecek?



Hükmünü verecek Allah, mazlumların ahını, alır mutlak
Her bahar, çürüyen otlar yeniden yeşeriyor
Görmez mi İnsanlar,?
Ne yapmaya çalışıyor, Üstün güç olduğunu, sananlar


EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
HE DİYECEĞİM


Oluruna bıraktım, her şeyi
Alabalık gibi tersine yüzmeyeceğim, akarsularda
Beyaza,  siyah mı diyorlar,  he diyeceÄŸim
Diyecekler ki kötüsün, he diyeceğim

DeÄŸiÅŸtir diyecekler tuttuÄŸun takımı,  he diyeceÄŸim
Kalk diyecekler,  he diyeceÄŸim
Otur diyecekler,  he diyeceÄŸim
Sen yaÅŸamıyorsun öl diyecekler,  he diyeceÄŸim

Oluruna bıraktım her şeyi
Şu an yanındayım, beni görüyor muşun?
Öl dediler, öldüm ben
DoÄŸana doÄŸma, ölene ölme,  diyemezsin

Ne için yaratılmışsa,  onu yapar insan
Sen deÄŸiÅŸtirmeye kalkarsan,  bozar, kırarsın
Oluruna bıraktım,  her ÅŸeyi
Seyrinde akıyor âlemler

Dert etme,  sen
Sahibi var âlemlerin, emri ile dönüyor dünya
Direnme,  oluruna bırak sende, her ÅŸey yerli yerinde,
Göremiyorsak, perde gözlerde..


EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
BÄ°RÄ°NCÄ° KAT



Yedi kat,  arşı-âlem
AÅŸkın,  yedinci hali, mecnunluk
Akıllar derece, derece, sonu delilik
YaÅŸamın sonu,  döner geldiÄŸi yere


Yetenekler çeşit çeşit, parmak izi gibi
Kodlanmış doÄŸar da,  insanoÄŸlu
Ben yapıyorum,  zanneder
Gerekenler girer hayatına, işi biten çıkar


Alıcı verici istasyon gibi,  beyinler
Bilgiler toplanır, kanallarda, her kanalın,  yayını farklı
Mevlanalar, Yunuslar bir gelir dünyaya
Konuşturan, yazdıran BİR


Sevgisiz gönüller üşür, hatta donar
Donmuş gönüllere, taş kalpli denir
DonmuÅŸ kalpleri,  cehennem ateÅŸi çözer
Her doÄŸanın,  gözü toprakta


Topraktan doÄŸan, toprakla doyar
Yine toprağa döner
Aşka aş, suya kan, havaya zehir karıştı
Bozuldu düzenler,


Daha birinci katı çözemedi,  Ä°nsanlık
Azan kavimleri,  yok eder Yaratan
Kodlanmış doÄŸar da,  insanoÄŸlu
Ben yapıyorum,  zanneder


EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
ÇIKTI ÇIKACAK


Kulaklarımda uğultular, gözlerimde dalgalar
Vurgun yemiÅŸ,  yüreÄŸim
Sahile vurdu,  bedenim
Çıktı çıkacak,  canlar


Çürürse gamdan çürür, İnsan
Gam olacak ki, özünü bulsun
Yükü ağır gelirse, çöker insan
Çıktı çıkacak,  canlar


Vefasız olursa, eşin yoldaşın
Kan damlar,  yüreÄŸinden
Kan kaybeden,  çabuk ölür
Çıktı çıkacak,  canlar


Taşı taşır da, bir yolunu bulup
Bir acı sözü taşıyamaz, yıkılır, insan
Ne kadar saÄŸlam olsa da, Ä°nsan iÅŸte
Çıktı çıkacak,  canlar


Güçlüyü ezmeye
Güçsüzü köle etmeye çalışır, İnsan
Can çekiÅŸmekte,  Ä°nsanlık
Çıktı çıkacak,  canlar



EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
BİR İŞARET GÖRSEYDİM


Bir iÅŸaret görseydim,  sevgiye dair
Sevgiye saygım var, af ederdim mutlak
Gözlerde şüphe, kalbinde kin
Sevgiden kırıntı yoksa,  yürekte


Ben af etsem,  etmez Yaratan
Kalp dediÄŸin,  ince bir sırça
Kırılırsa, olur binlerce parça
Tamiri mümkün değil, bu dünyada



Kırık kalple yaÅŸamak çok zor,  be usta
Tekrarı da yok diyor,  sahibi kitabında
Kırılan parçalar konuÅŸur,  tek,  tek
Yaza yaza bitiremedim,  o sebepten



Ben sustuğum gün de de, onlar konuşacaklar
Öyle acımış ki canları, susturamıyorum her birini
Biri sussa,  baÅŸlıyor biri,
Toprakta soÄŸur belki, ateÅŸleri



Kar yaÄŸsa, yaÄŸmur yaÄŸsa,  söner mi bilmem?
Öyle acımış ki,  canımın canı, hardadır, dardadır,  her vakit
Bir iÅŸaret görseydim,  sevgiye dair
Sevgiye saygım var, af ederdim mutlak


EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
KANDÄ°LLER AYDINLATIR



Hiçbir ÅŸey oluÅŸmaz,  kendi kendine
DilemiÅŸse Hak,  kimi beyinlere koyar kandil
Kandiller yanar,  gece ve gündüz
Aydınlatır,  evrenleri


Kimi beyinlerde, kandiller de,  fazladır ışık
Hiçbir ÅŸey oyun olsun diye,  yaratılmamıştır
En fazla ışık veren kandil,  HZ Muhammed’de dir
Ä°zni ile Rabbin, Ä°nsanlığa ışıktır,  O


Rabbin yaktığı kandilleri, kimse söndüremez
Kimsede, o kadar yoktur nefes
Nefesleri kesen, kestiren Hak
VerilmiÅŸse hikmet,  kula düşen,  şükür etmek


Aldığın nefes için bile, şükür yetmez
Aşk için nefes gerek, varlığında varsın
Kapan secdeye
Ne mutlu secdeye varabilenlere


Nasip edene, çokça şükür gerek
Yok, bu işin kadını erkeği
Kanunlar eÅŸittir,  Ä°nsanlığa
Yanarsa kandiller, aydınlanır karanlıklar.



Kimin kandilinde,  yaÄŸ fazladır,  bilir Hak
YaÄŸsız çalışmaz,  beyinler
Zeytinyağı,  tereyağı ÅŸifa insana
Oyun ve oyuncak olsun diye yaratılmadı hiçbir şey


EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
MUMLAR SÖNÜYOR


Yalan dünyanın yalanlarına,  yaÄŸdı yaÄŸmurlar
Yalandan açtı çiçekler, o nedenle kokmazlar
Kırılmış aynalar,  olmuÅŸ bin parça, yalan oldu görüntüler
İğneli fıçı sanki dünya, salladıkça kanatıyor


Yataklar çivili gibi, yollar karmaşık
Hep mi bozuktu, dünyanın düzeni?
Yeni mi bozuldu
Yıllar yormaz insanı, çamurlu yollar yorar


Ferahta deÄŸil, darda öğrenir insan,  çare bulmayı
Yalan söyleyen, yalan zanneder,  her konuÅŸanı
Bir defa inanır, yalana kişi
Bir defa ölür insan,  deÄŸil, iki


Mumların hepsi söndü dünyada, kaldık karanlıkta
Kırıldı aynalar, görüntüler sahte oldu
Bin parça olan,  geri gelmez eski haline
Sevgi ek gönüllere, gerçek yağsın yağmurlar


Çiçeklerin renkleri güzel, kokuları gerçek olsun
Kin ekme ne olur, öfke biçersin
Yalan ekersen, yılanlar boğar seni
Kimse kimseye etmez,  bir ÅŸey


Ödemez, kimse kimsenin bedelini,
Benim boynumdaki ip,  boÄŸar beni
Adımlarına dikkat et yalan olmasın
Yalan kaygandır,  ille de düşersin!



EMÄ°NNUR GÃœLER ACAR
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst