en yakın uzak!

  • Konbuyu başlatan tnctrkcell
  • Başlangıç tarihi

Konu hakkında bilgilendirme

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Edebiyat kategorisinde tnctrkcell tarafından oluşturulan en yakın uzak! başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 3,739 kez görüntülenmiş, 3 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Edebiyat
Konu Başlığı en yakın uzak!
Konbuyu başlatan tnctrkcell
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan semazen
T

tnctrkcell

En yakın uzak!

Ben şimdi, kalp hizasında seyre dalmışken Karadeniz’i, ceplerimden dökülen papatya yaprakları ele veriyor özlemimi. Yalnız kelimesinin ağırlığı gözlerimde kimsesiz bir yağmur damlasına çöküyor. Söylediğim şarkılarda koyu bir hasret tütüyor. Bu kayalar beni biliyor. Varlığıma şahit deniz. Aklımdan geçenlerle boy ölçüşüyor dalgalar sanki. Hep bir karış kısa kalıyor hayallerim gerçeklerden.

Koyu bir sükût bürünüyor yağmur. Yağmurun denize dokunduğu noktada eriyor mısralarım. ‘Bulutların üstü dupduru bir deniz gibi’ derdi annem. Ben bulutların üstünü hiç görmedim; ama hep orda yaşadım. Bozkır çocuğuyuz biz, toprak kokusunu umut diye yüzümüze serperdik. Biz gökyüzünü deniz bilirdik. Göğe adardık gözlerimizdeki buğday kokusunu. Gecemize rüyalar bırakan deniz meltemleriydi.

Annem, avucumu öpüp “Yağmur yağacak, buram buram toprak kokuyor.’’derdi. Ben, göğü deniz bilirdim.

‘“Bulutların üstü dupduru.” derdi annem, deniz gibi.

Ben, konuşmasını unutmuş bir bilgeden, öle öle yaşamaya hali kalmamışların uzun sokaklarda hızlı adımlarla ölüme tekrardan yetişme sancısı çektiklerini öğrendim. Sustum sonra. Dalgın ve sakar dendi adıma. Herkes konuşuyordu, ben parmaklarımda bir nehrin şarkısını dinliyordum. Herkes konuşuyordu, ben, bulaşık yıkarken kırdığım çay bardağının canı yanmış mıdır, onu düşünüyordum.B ir de annemi çok özlüyordum.

Kızların kaderi annelerine çekermiş, uzaklar hep uzaklar olmuş annemin yazgısında. Ama içimde koyu bir özlemle duruyor uzaklarda olan sevdiklerim. Yakınlarıma bakınıyorum, dizleri dibinde masallar dinleyeceğim kimse yok. Yakınlarım ne kadar uzağa atılmış. Her gün bir aynanın içinde saklambaç oynarken yakaladığım çocukluğumla, saklanacak yer bulamamaktan hep ebe olan gençliğim kuzey rüzgarlarının avucuna bırakıyor uzaklarını. Yazar rüzgarın dilini biliyor. “Uzak,senin yerin neresi?*’’ Şair uzaklardan yazarın sorusunu işitmiş adeta. “Her yer uzak.**’’

Zihnimde sirenler içinde bir yankı. Her yer uzak, her yer uzak, her yer... Uzakkkkk.

Kalbime dokunuyorum, yanıyor elim. En yakın uzağa gitmeliyim öyleyse, kalbime. Kalbime gidiyorum. Annem elma soyuyor balkonda bana, ben gökyüzünü deniz biliyorum.



Emine Şimşek(giresun üniversitesi)

*Ali Ayçil (Ceviz Sandıklar ve Para Kasaları, Timaş Yay.)

**Bülent Parlak şiirinden
 
S

semazen

Kullanıcı
19 Ocak 2008
En iyi cevaplar
0
0
teşekkürler  tnctrkcell

her yer uzak.....
 
Üst