H
head
Kullanıcı
Elbise&Ayakkabı
Beğenerek aldığın ve severek giydiğin bir elbisenin yıllar sonra bedenine uymaması. Rengi ne kadar canlı kalsa da giydiğinde sana ruh ve canlılık verse de artık üzerine olmaması, Ya da ayakkabı gibi her giydiğinde nasırının vurması, bir maraton koşmayı hayal ederken yüz metrede seni pes ettirmesi…
Bir ilişki de işte böyle başlar, önceleri bir bedende iki ruh olursunuz, her anlamda birbirinizi tamamlarken aynı dili konuştuğunuzu sanarak gözleriniz görmez kulaklarınız duymaz olur. Sizi saran o mutluluk elbisesinin içinde kendinizi güvende hissederken gün olur elbiseniz sarkar, duygularınız birbirine akar, kıskançlık, şüphe, özlem ateşleri yüreğinizi yakar. Attığınız umut adımlarını taşıyan ayakkabınız gün gelir sizi gittiğiniz yoldan çevirir ne yana dönseniz aslında bütün yollar yine size, yani yüreğinize çıkar…
İlişkide bir müddet sonra sorunlar başlayınca elbisenin içine zorla girmeye ya kendinizi ya elbiseyi değiştirmeye çalışırsınız. Siz zorladıkça kenarından dikişleri atan elbisenin sizi artık taşıyamayacağını, bedeninize uymadığı gibi ruhunuzdan da ayrıldığını geç de olsa fark ederseniz ama iş işten geçmiş olur. Yırtılan sadece elbise ve ayakkabı değil sizde parçalanırsınız…
Elbise ve ayakkabılar değişime uğrar. Aynı bedene sığmayan nesnelerin değişimi kişinin fiziksel gelişimi ve değişimi ile alakalı olurken, ilişkilerdeki değişim de yine insanın fiziksel ve duygusal değişimlerinin erozyona uğraması sonucu gerçekleşir. Buna sebep de yine insanın kendisidir. Zaman ve mekan kavramlarındaki gerek yanlışlar ve yanılgılarla birlikte düşünsel olarak da yanlış ve yanılgılara düşerek kendi yarattığımız, büyük bir özveri sadakat ve sevgi ile büyüttüğümüz aşkı gün gelir bir yere sığdıramayız. Bu yüzden hiçbir zaman yaktığınız aşk ateşini söndürmeyin ve sürekli altını körükleyin, küllenen bir aşkın tutuşması çok zordur…
Tayfun Bulut
26/05/2009
Elbise ve ayakkabı bu…Nasıl istersen öyle uydur…Yeter ki üstünden çıkarma…tekrar giyilmesi çok zordur…Yaşam,aşk, kısaca budur…!!!!
Beğenerek aldığın ve severek giydiğin bir elbisenin yıllar sonra bedenine uymaması. Rengi ne kadar canlı kalsa da giydiğinde sana ruh ve canlılık verse de artık üzerine olmaması, Ya da ayakkabı gibi her giydiğinde nasırının vurması, bir maraton koşmayı hayal ederken yüz metrede seni pes ettirmesi…
Bir ilişki de işte böyle başlar, önceleri bir bedende iki ruh olursunuz, her anlamda birbirinizi tamamlarken aynı dili konuştuğunuzu sanarak gözleriniz görmez kulaklarınız duymaz olur. Sizi saran o mutluluk elbisesinin içinde kendinizi güvende hissederken gün olur elbiseniz sarkar, duygularınız birbirine akar, kıskançlık, şüphe, özlem ateşleri yüreğinizi yakar. Attığınız umut adımlarını taşıyan ayakkabınız gün gelir sizi gittiğiniz yoldan çevirir ne yana dönseniz aslında bütün yollar yine size, yani yüreğinize çıkar…
İlişkide bir müddet sonra sorunlar başlayınca elbisenin içine zorla girmeye ya kendinizi ya elbiseyi değiştirmeye çalışırsınız. Siz zorladıkça kenarından dikişleri atan elbisenin sizi artık taşıyamayacağını, bedeninize uymadığı gibi ruhunuzdan da ayrıldığını geç de olsa fark ederseniz ama iş işten geçmiş olur. Yırtılan sadece elbise ve ayakkabı değil sizde parçalanırsınız…
Elbise ve ayakkabılar değişime uğrar. Aynı bedene sığmayan nesnelerin değişimi kişinin fiziksel gelişimi ve değişimi ile alakalı olurken, ilişkilerdeki değişim de yine insanın fiziksel ve duygusal değişimlerinin erozyona uğraması sonucu gerçekleşir. Buna sebep de yine insanın kendisidir. Zaman ve mekan kavramlarındaki gerek yanlışlar ve yanılgılarla birlikte düşünsel olarak da yanlış ve yanılgılara düşerek kendi yarattığımız, büyük bir özveri sadakat ve sevgi ile büyüttüğümüz aşkı gün gelir bir yere sığdıramayız. Bu yüzden hiçbir zaman yaktığınız aşk ateşini söndürmeyin ve sürekli altını körükleyin, küllenen bir aşkın tutuşması çok zordur…
Tayfun Bulut
26/05/2009
Elbise ve ayakkabı bu…Nasıl istersen öyle uydur…Yeter ki üstünden çıkarma…tekrar giyilmesi çok zordur…Yaşam,aşk, kısaca budur…!!!!
