K
Kardelen
Önce sevdim.Sevdigimi ögrendim,Sevile bilecegimi farkettim
Sevdikçe kendimi kainatla topladigimi gördüm.
Affetmeyi Ögrendim
Affetmenin,dostlarimi onla çarpmak oldugunu fark ettim.
Pisman Oldum
Pisman oldugumu itiraf ettim;Pisman oldukça hatalari mi küçük anlasilir ve bagislanabilir parçalara bölebildigimi gördüm.
Hatirlamayi Ögrendim
Hatirladikça sevgilerimin kare kökünü bulup onlardan hüznü çikardigimi farkettim.
Deger vermesini Ögrendim
Deger verdikçe sevgilerin küpünü bulup onlari mutlulukla çarpa bildigi mi gördüm.
Iltifat etmesini Ögrendim
Iltifat ettikçe insanlarla aramdaki en kisa mesafenin bir tebessümün resmettigi egri bir çizgi oldugunu gördüm.
Özür dilemeyi Ögrendim
Özür diledikçe nefretin ve öfkenin sonsuza bölündügünü,böylece darginlarin limit sifira giderken yok oldugunu farkettim.
Asik oldum,Aski tanittim
Böylece bir üçgenin iç açilarinin toplaminin 180 dereceyi asip bütün yamuklari kendi içinde barindirabildigini gördüm.
Hüzünlendim
Hüznü sevdim,hüznün kalbime dokunmasina izin verdim.Böylece bütün mutluluklarin ve zevklerin sonun da ayrilik çizgisine teget geçip geri döndügünün gördüm.
Ve bir gün ÖLECEGIM
Kesinlikle ölecegim ve öldügüm gün anlayacagim ki;yasadigim hayat,paydasi sonsuzluk olan basit bir kesirden ibaretmis,kesrin payinda ne olursa olsun ne kadar çok sey biriktirmis olursam olayim;hepsi son isleminde sifira esitleniyor.
Kesrin üzerine,yane bu dünyaya sonsuzluk cinsinden bir seyler koymam gerekiyor;yoksa elde var sifir!
Bütün bu islemlerin saglanmasini yapmak isterseniz;KALBINIZE BIR BAKIN!
alıntıdır...
senai demirci ye ait bir yazı can kırığı adlı kitabında bulunuyor çok güzel bi yazı arkadaşlar ve senai demirci çok ii bi yazar ben beğenirim sizinle paylaşmak istedim merak edenler için küçük bi bilgi
sevgi ve muhabetle
Sevdikçe kendimi kainatla topladigimi gördüm.
Affetmeyi Ögrendim
Affetmenin,dostlarimi onla çarpmak oldugunu fark ettim.
Pisman Oldum
Pisman oldugumu itiraf ettim;Pisman oldukça hatalari mi küçük anlasilir ve bagislanabilir parçalara bölebildigimi gördüm.
Hatirlamayi Ögrendim
Hatirladikça sevgilerimin kare kökünü bulup onlardan hüznü çikardigimi farkettim.
Deger vermesini Ögrendim
Deger verdikçe sevgilerin küpünü bulup onlari mutlulukla çarpa bildigi mi gördüm.
Iltifat etmesini Ögrendim
Iltifat ettikçe insanlarla aramdaki en kisa mesafenin bir tebessümün resmettigi egri bir çizgi oldugunu gördüm.
Özür dilemeyi Ögrendim
Özür diledikçe nefretin ve öfkenin sonsuza bölündügünü,böylece darginlarin limit sifira giderken yok oldugunu farkettim.
Asik oldum,Aski tanittim
Böylece bir üçgenin iç açilarinin toplaminin 180 dereceyi asip bütün yamuklari kendi içinde barindirabildigini gördüm.
Hüzünlendim
Hüznü sevdim,hüznün kalbime dokunmasina izin verdim.Böylece bütün mutluluklarin ve zevklerin sonun da ayrilik çizgisine teget geçip geri döndügünün gördüm.
Ve bir gün ÖLECEGIM
Kesinlikle ölecegim ve öldügüm gün anlayacagim ki;yasadigim hayat,paydasi sonsuzluk olan basit bir kesirden ibaretmis,kesrin payinda ne olursa olsun ne kadar çok sey biriktirmis olursam olayim;hepsi son isleminde sifira esitleniyor.
Kesrin üzerine,yane bu dünyaya sonsuzluk cinsinden bir seyler koymam gerekiyor;yoksa elde var sifir!
Bütün bu islemlerin saglanmasini yapmak isterseniz;KALBINIZE BIR BAKIN!
alıntıdır...
senai demirci ye ait bir yazı can kırığı adlı kitabında bulunuyor çok güzel bi yazı arkadaşlar ve senai demirci çok ii bi yazar ben beğenirim sizinle paylaşmak istedim merak edenler için küçük bi bilgi
sevgi ve muhabetle
