M
mehmetd
Kullanıcı
- 23 Şub 2007
- En iyi cevaplar
- 0
- 0
İlim ,irfan ve Allah yolunda yükselmek,bitki ve hayvan derecesinden insanlık mertebesine yücelip nefsini islah,kalbini temiz, ruhunu parlatmak isteyen öncelikle karnı haramdan sakınmak, sonra az yemek suretiyle , helali de israftan çekinecek ki, hakikat yoluna girsin.
Çünkü insan midesinin korunması ve düzeltilmesi, bütün diğer organlardan zor olduğu gibi , beden ve ruha zararı da o nispette büyüktür. Çünkü bütün organlara gelen zafiyet ve kuvvet mideye bağlıdır.
Çok yemenin zararları pek çoktur. En önemlileri şunlardır :
1-Çok yemek kalbi katılaştırır, nurunu söndürür.
2-Fazla yemek, organların lüzumundan fazla çalışmasına, yıpranıp bozulmasına sebep olur.
3-Çok yiyenin anlayış ve bilgisi kıt olur.
4-Çok yiyenin ibadeti az olur.
5-Çok yemek ibadetten zevk duymaya manidir.
6- Çok yemeğe alışmada harama düşme tehlikesi vardır.
7- Çok yemek için:
a-yiyeceği kazanıp getirmek,
b-onu yenebilecek duruma sokmak,
c-yemek ve sindirmek,
d-lüzumsuzunu dışarı atmak,
e-fazla yemekten doğan hastalıklarla uğraşmak, gibi hem vücudu ve hem de kalbi ( ruhu ) yoran birçok ağır ve üzücü faaliyetler vardır.
8- Çok yiyenlerde koma hali ( sekerat-ül mevt ) çok acı ve şiddetli olur. Bir hadis-i şeritte ” koma halinin şiddeti, dünya lezzetlerinin, yeme ve içmenin azlık ve çokluğu ile orantılıdır.” buyurulmuştur.
9- Çok yeme ahiret’e az bağlanmaya sebeptir.
10- Çok yemede utanma ve kınama vardır ki ,şehveti artırır faziletleri terk ettirir.
Bu on zarardan korunmak için çok yemekten sakınmak, az yeme alışkanlığı kazanmak lazımdır. Çünkü az yemek:
a-bedene sıhhat ve neşe ,
b-kalbe parlaklık ve akıcı bir nur ,
c hafızaya kuvvet,
d-zekaya işleklik,
e-nefse kanaat ,
f- İbadete devam etmeyi,
g-abdestli kalmayı,
h-fakirlere ve öksüzlere yardım yapıp korumayı sağlar.
Az yemeğe alışmanın yolu :
1- Çok yemenin zararları düşünüp ondan çekinmek,
2- Az yemenin faydaları üzerine düşünüp ona alışmak,
3- Bir çeşit yemekle yetinmek,
4- 24 saatte bir yemek,
5- Aç ve iştahlı kimselerle yemeyip , yalnız yemek ve mümkünse tartarak yemek ve her gün birkaç gram azaltarak 300 grama kadar inmek.
Marifetname ,Erzurumlu İbrahim Hakkı Hz. Cilt:1 sayfa:93,94,95
Saygılarımla.
Çünkü insan midesinin korunması ve düzeltilmesi, bütün diğer organlardan zor olduğu gibi , beden ve ruha zararı da o nispette büyüktür. Çünkü bütün organlara gelen zafiyet ve kuvvet mideye bağlıdır.
Çok yemenin zararları pek çoktur. En önemlileri şunlardır :
1-Çok yemek kalbi katılaştırır, nurunu söndürür.
2-Fazla yemek, organların lüzumundan fazla çalışmasına, yıpranıp bozulmasına sebep olur.
3-Çok yiyenin anlayış ve bilgisi kıt olur.
4-Çok yiyenin ibadeti az olur.
5-Çok yemek ibadetten zevk duymaya manidir.
6- Çok yemeğe alışmada harama düşme tehlikesi vardır.
7- Çok yemek için:
a-yiyeceği kazanıp getirmek,
b-onu yenebilecek duruma sokmak,
c-yemek ve sindirmek,
d-lüzumsuzunu dışarı atmak,
e-fazla yemekten doğan hastalıklarla uğraşmak, gibi hem vücudu ve hem de kalbi ( ruhu ) yoran birçok ağır ve üzücü faaliyetler vardır.
8- Çok yiyenlerde koma hali ( sekerat-ül mevt ) çok acı ve şiddetli olur. Bir hadis-i şeritte ” koma halinin şiddeti, dünya lezzetlerinin, yeme ve içmenin azlık ve çokluğu ile orantılıdır.” buyurulmuştur.
9- Çok yeme ahiret’e az bağlanmaya sebeptir.
10- Çok yemede utanma ve kınama vardır ki ,şehveti artırır faziletleri terk ettirir.
Bu on zarardan korunmak için çok yemekten sakınmak, az yeme alışkanlığı kazanmak lazımdır. Çünkü az yemek:
a-bedene sıhhat ve neşe ,
b-kalbe parlaklık ve akıcı bir nur ,
c hafızaya kuvvet,
d-zekaya işleklik,
e-nefse kanaat ,
f- İbadete devam etmeyi,
g-abdestli kalmayı,
h-fakirlere ve öksüzlere yardım yapıp korumayı sağlar.
Az yemeğe alışmanın yolu :
1- Çok yemenin zararları düşünüp ondan çekinmek,
2- Az yemenin faydaları üzerine düşünüp ona alışmak,
3- Bir çeşit yemekle yetinmek,
4- 24 saatte bir yemek,
5- Aç ve iştahlı kimselerle yemeyip , yalnız yemek ve mümkünse tartarak yemek ve her gün birkaç gram azaltarak 300 grama kadar inmek.
Marifetname ,Erzurumlu İbrahim Hakkı Hz. Cilt:1 sayfa:93,94,95
Saygılarımla.
