Trabzon' a gittim geçenlerde gerçekten hayatı fıkra gibi yaşıyorlar. Bende canlı bir fıkrada oynadım.
İki Tane simit aldım çay ocağında çayla yiyorum. Simidin bi tanesinin kenarına heralde kömür gibi bişey sürülmüş orasını yemedim, bir kenara bıraktım.
Çaycı ikinci çayı getirdi onu da bitirmek üzereydimki yesene simidi dedi. Günah kardeşim artık bırakma dedi her ne kadar yanık , siyah yer var dediysemde kendi bildiğinden şaşmadı ve ısrarla simidi yememi istedi... Laf bitti tabi bu arada söylenecek bişey kalmadı...