Şimdi sizleri Ataol Behramoğlu’ nun satırları ile başbaşa bırakıyorum..
Önce veya sonra söylenecek fazlaca bir şey yok sanıyorum....
YAŞADIKLARIMDAN ÖÄRENDİKLERİM
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var.
Yaşadın mı , yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi.
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten.
Sen, bitkin düşmelisin koklamaktan çiçeği.
İnsan, saatlerce bakabilir gökyüzüne.
Denize saatlerce bakabilir,bir kuşa, bir çocuğa.
Yaşamak, yeryüzünde onunla karışmaktır.
Kopmaz kökler salmaktır oraya.
Kucakladın mı ,sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşı.
Kavgaya tüm kasların ,gövdenle gireceksin.
Ve uzandın mı bir kez,
Bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin.
İnsan, bütün güzellikleri dinlemeli alabildiğince,
Hem de tüm benliği seslerle,ezgilerle dolarcasına.
Balıklama dalmalı içine hayatın.
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına.
Uzak ülkeler çekmeli seni ,tanımadığın insanlar.
Bütün kitapları okumalı,
Bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın.
Değişmemelisin hiç bir şeyi,
Bir bardak su içebilmenin mutluluğuna.
Fakat ne kadar sevinç varsa,
Hepsini yaşamak özlemiyle dolmalısın.
Ve kaderi yaşamalısın namusluca bütün benliğinde.
Çünkü acılarda sevinçler gibi olgunlaştırır insanı.
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına.
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var.
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın.
Irmaklara, ğöge, bütün evrene karışırcasına.
Çünkü ömür deiğimiz şey,
Hayata sunulmuş bir armağandır. Yaşam en iyi öğretmendir......
Ben bu şiiri ilk okuduğumda ;
’’ Yaşamak , yeryüzünde onunla karışmaktır ...’’
’’ Kucakladınmı , sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşı ...’’
’’ DEÄİŞMEMELİSİN HİÇ BİR ŞEYİ ,
BİR BARDAK SU İÇİEBİLMENİN MUTLULUÄUNA.... ’’
’’ Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına... ’’
’’ Hayat sunulmuş bir armağandır... ’’
ifadelerini pek beğenmiştim..... gerçekten böyledir.....
Yaşam , sunulmuş bir armağandır İNSANLARA.......
bu armağanı iyi değerlendirmeliyiz..
İnsan ilişkileri , yaşamın en zor bölümüdür....
Her birimiz , çocukluk çağımızdan başlayarak bunu yaşayarak öğreniyoruz....
Çokça üzülüyor.....
Çok az mutlu oluyoruz.....
Bazı değerleri ön plana çıkarmayı sonunda başarıyoruz ama epeyce yıpranmış oluyoruz.....
Belki de olgunlaşma dedikleri şey böyle kazanılıyor.....
Onun için bu şiiri başlık olarak kullanmayı düşündüm.....
Üzerinde uzun süre akıl yorulması gereken satırlar......
Bana soracak olursan 55 yaşın getirdikleri ne diye....
yaşamdan keyif alabilmek için bana ne gerekli ise bunu kimseden beklemeden kendim yapıyorum.....
MEKTUP MU İSTİYORUM.....
Önce ben YAZIYORUM......
ARANMAK MI İSTİYORUM....
BEN ARIYORUM....
KARŞIMDAKİNİ MUTLU ETMEK İÇİN DEÄİL ....
iDRİS’İ MUTLU ETMEK İÇİN.....
BEKLEMEK , beni çok üzüyor....
Bide , bide ,.......
akıllandığımı biliyorum ve bununiçin de çabalıyorum.....
Herşeye olumlu pencereden bakmaya çalışırım....
Ama yaşam tek pencereden ibaret değil ki.....
Benim de hatam bu olsa gerek.....
İnsan , karşısındaki kim olursa olsun kişiliğini ezdirmemeli.....
Ben , artılarım ve eksilerim ile varım.......
Ne kullanılmalı .....
Nede kullanmalı.....
Yazarken çok kolayda , uygulaması çok zor......
Sevgim sizlerle.....
..... Birer buket kırçiçeği gönderiyorum
Ve hayat,
Sunulmuş bir armağandır insana......
Önce veya sonra söylenecek fazlaca bir şey yok sanıyorum....
YAŞADIKLARIMDAN ÖÄRENDİKLERİM
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var.
Yaşadın mı , yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi.
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten.
Sen, bitkin düşmelisin koklamaktan çiçeği.
İnsan, saatlerce bakabilir gökyüzüne.
Denize saatlerce bakabilir,bir kuşa, bir çocuğa.
Yaşamak, yeryüzünde onunla karışmaktır.
Kopmaz kökler salmaktır oraya.
Kucakladın mı ,sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşı.
Kavgaya tüm kasların ,gövdenle gireceksin.
Ve uzandın mı bir kez,
Bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin.
İnsan, bütün güzellikleri dinlemeli alabildiğince,
Hem de tüm benliği seslerle,ezgilerle dolarcasına.
Balıklama dalmalı içine hayatın.
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına.
Uzak ülkeler çekmeli seni ,tanımadığın insanlar.
Bütün kitapları okumalı,
Bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın.
Değişmemelisin hiç bir şeyi,
Bir bardak su içebilmenin mutluluğuna.
Fakat ne kadar sevinç varsa,
Hepsini yaşamak özlemiyle dolmalısın.
Ve kaderi yaşamalısın namusluca bütün benliğinde.
Çünkü acılarda sevinçler gibi olgunlaştırır insanı.
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına.
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var.
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın.
Irmaklara, ğöge, bütün evrene karışırcasına.
Çünkü ömür deiğimiz şey,
Hayata sunulmuş bir armağandır. Yaşam en iyi öğretmendir......
Ben bu şiiri ilk okuduğumda ;
’’ Yaşamak , yeryüzünde onunla karışmaktır ...’’
’’ Kucakladınmı , sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşı ...’’
’’ DEÄİŞMEMELİSİN HİÇ BİR ŞEYİ ,
BİR BARDAK SU İÇİEBİLMENİN MUTLULUÄUNA.... ’’
’’ Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına... ’’
’’ Hayat sunulmuş bir armağandır... ’’
ifadelerini pek beğenmiştim..... gerçekten böyledir.....
Yaşam , sunulmuş bir armağandır İNSANLARA.......
bu armağanı iyi değerlendirmeliyiz..
İnsan ilişkileri , yaşamın en zor bölümüdür....
Her birimiz , çocukluk çağımızdan başlayarak bunu yaşayarak öğreniyoruz....
Çokça üzülüyor.....
Çok az mutlu oluyoruz.....
Bazı değerleri ön plana çıkarmayı sonunda başarıyoruz ama epeyce yıpranmış oluyoruz.....
Belki de olgunlaşma dedikleri şey böyle kazanılıyor.....
Onun için bu şiiri başlık olarak kullanmayı düşündüm.....
Üzerinde uzun süre akıl yorulması gereken satırlar......
Bana soracak olursan 55 yaşın getirdikleri ne diye....
yaşamdan keyif alabilmek için bana ne gerekli ise bunu kimseden beklemeden kendim yapıyorum.....
MEKTUP MU İSTİYORUM.....
Önce ben YAZIYORUM......
ARANMAK MI İSTİYORUM....
BEN ARIYORUM....
KARŞIMDAKİNİ MUTLU ETMEK İÇİN DEÄİL ....
iDRİS’İ MUTLU ETMEK İÇİN.....
BEKLEMEK , beni çok üzüyor....
Bide , bide ,.......
akıllandığımı biliyorum ve bununiçin de çabalıyorum.....
Herşeye olumlu pencereden bakmaya çalışırım....
Ama yaşam tek pencereden ibaret değil ki.....
Benim de hatam bu olsa gerek.....
İnsan , karşısındaki kim olursa olsun kişiliğini ezdirmemeli.....
Ben , artılarım ve eksilerim ile varım.......
Ne kullanılmalı .....
Nede kullanmalı.....
Yazarken çok kolayda , uygulaması çok zor......
Sevgim sizlerle.....
..... Birer buket kırçiçeği gönderiyorum
Ve hayat,
Sunulmuş bir armağandır insana......
