bir ablanın günlüğü süper yaa

  • Konbuyu başlatan gülsümaltındiş
  • Başlangıç tarihi

Konu hakkında bilgilendirme

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Mizah kategorisinde gülsümaltındiş tarafından oluşturulan bir ablanın günlüğü süper yaa başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 9,255 kez görüntülenmiş, 36 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Mizah
Konu Başlığı bir ablanın günlüğü süper yaa
Konbuyu başlatan gülsümaltındiş
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan vega
gülsümaltındiş

gülsümaltındiş

Kullanıcı
20 Ağu 2007
En iyi cevaplar
0
0
istanbul
5 haziran 1977=> annem bugün babama "hamileyim" gibi bişey söyledi...
babam da çok sevindi nedense... hadi bakalım hayırlısı

18 eylül 1977=> annem acayip kilo aldı hiç dikkat etmiyor bu aralar
kendine... kocaman bir göbeği var...

25 kasım 1977=> babam sürekli annemin karnına kulağını dayıyor...
manyak mı bu adam?

19 aralık 1977=> annem iyice göbeklendi... hiç bir iş yapmıyor... ev
pislik içinde... alayım süpürgeyi de şöyle bir temizlik yapayım demiyor...
babannemle ananem, sık sık bize gelir oldular son günlerde... onlar
yapıyor temizliği, yemeyi...

17 ocak1978=> ev çok kalabalık... annemi "hastane" dedikleri bir yere
götürüyorlarmış... neler oluyor anlamıyorum? hayırdır inşallah...

18 ocak 1978=> bugün çok tuhaf bişey oldu... babam beni, hani annemi
götürdükleri "hastane" denilen yere götürdü... annemin kucağında beze
sarılı bişii var... kedi galiba? babam çok mutlu... ben de bakmak
istiyorum nedir o acaba? sonra babam beni kucaklayıp gösterdi onu... ben
bişeye benzetemedim... maymun gibi bir şey... sürekli ağlıyor... bana
"artık abla oldun sen" dediler, " sana kardeş geldi" dediler...
duraksadım... abla ne demek? kardeş ne demek?

19 ocak 1978=> annem ve biz, "kardeş" denen şeyle beraber hâlâ
hastanedeyiz... sürekli annemin kucağında meme emiyor... karnı çok aç
galiba... muz versem yer mi? ben yerim...

20 ocak 1978=> döndüğümüzden beri eve giren çıkanın haddi hesabı yok...bu ne yaa? türbe gibi oldu ev... her gelen de o "kardeş" denen şeyi pek bi sevdi... ben de sevdim... çok güzel kokuyor ama kimse benle
ilgilenmiyor... sinirim bozuluyor yaaaa... o koca göbekli annemin karnı da
hemen iniverdi nedense... var bi iş ya dur bakalım...

22 ocak 1978=> evde acayip bir koku var... ha! ha! ha! işte bu kadar...
o çok sevdiğiniz "kardeş" denen şey altına yapmış... annem altını alacak
şimdi onun... dur ben de bakayım ne yapacaklar... a-aaaa-aaaaaa!!! ama bu ne?  onda var ben de yok...allahım bu ne? babam da bu haliyle onun fotoğrafını çekiyor.... naapçaksa onu? hıh!

25 ocak 1978=> bugün öğrendim... ona "oğlan" diyorlarmış, benden
farklıymış... anlamıştım zaten ben... bu şeyle hayat boyu hiç bir ortak
yönümüz olamaz...

15 nisan 1978=> ilk başta şu kardeş denen şeyi sevmiştim ama şimdi
gıcık oluyorum... kaç günlerdir kimse benle doğru dürüst ilgilenmiyor,
oynamıyor... herkesin gözü onun üstünde... ortadan kaldırsam mı onu acaba? bir yolunu bulucam ben...

19 nisan 1978=> bugün çok üzgünüm, çok ağlıyorum... annemden ilk
tokadımı yedim... neymiş efendim, kardeşe çatal batırılmazmış... allah
allah? annem de babam da beni sevmiyorlar artık, onu seviyorlar...

1 eylül 1978=> bu ne rahatlık be... iyice yerleşti bu da evimize... ha
bugün ha yarın gider diyoruz ama demir attı mübarek, gitmiyor....
oooooohhhh! şimdi de benim eski kıyafetlere konuyor ağamız... oğlum ben
sana söyleyeyim... pembe sana yakışmıyoooo.... çıkar o benim eskileri...

17 haziran 1980=> artık anladım.... o, bu evden gitmiycek... annemi,
babamı da aldı elimden... babam sürekli ona oyuncak araba getiriyor.. ben
hâlâ eski bebeklerimle oynuyorum... ben de arabalarla oynuycam.... ver onu bana!!!

13 eylül 1982=> ben artık büyüdüm annem babam öyle diyo ve bugün okula başladım... çok sevdim ben orayı... kitap, kalem, defter, çanta falan
alındı bana... ilk defa bana alınıp da kardeşe alınmayan bişey çıktı
hayret?

25 ekim 1982=> ben deftere bişeyler yazarken o sürekli yanımda
duruyor... sanki okuma yazmayı öğrenebilecek?

27 ekim 1982=> eyvah!!! bütün defterlerimi karalamış bu kardeş... ben
şimdi örtmenime ne diycem?

20 ağustos 1983=> kardeşim bugün "sünnet" oluyor... tam ne demek
bilmiyorum... galiba, hani altını alırken o gördüğüm şeyi kesecekler
sonunda... benden bir farkı kalmıycak... bir de bir kıyafet var üstünde
sanırsın sadrazam... elinde asa falan... bugün herkes onunla daha fazla
ilgileniyor... of yaa! kız olmak ne zor... bana da ne diye giydirdiler şu
elbiseyi bilmem... evimizin perdeleri gibi oldum...

16 temmuz 1996=> vay be... biz ne zaman büyüdük de kardeşim
üniversiteyi kazandı? mühendis olucak okul bitince... canım kardeşim, ben
onu çok seviyorum...

2 mart 1997=> bizim ufaklığa bak sen... bir gün bir kızla karşımıza
çıkıp geleceği günleri de görecekmişiz... kızın adı nilay'mış.... şöyle
bir bakayım... sırtı biraz kambur gibi sanki kızın... bacakları da
çarpık... kardeşime yakışmıyor sanki... ben kardeşimi çok seviyorum.....

5 temmuz 1997=> aaaahhhhh!!!! hayat ne güzel... aşık olmak ne güzel...
kaan hayatıma girdi gireli çok mutluyum... gelecek için çok ciddi
planlarımız var... kaan için kardeşim ne düşünür acaba? bir gün
tanıştıracağım onları bakalım...

20 temmuz 1997=> kaan ile kardeşim tanıştılar ama kardeşim hiç bir
yorumda bulunmuyor... "sen bilirisin, bu senin hayatın, sen seçiminde hata
yapmazsın" diyor... kıskanıyor galiba biraz... kızı getirdiğinde ben ona
öyle mi yapmıştım halbuki...

30 mart 1998=> allah belanı versin kaan... seni bir daha ömrümce görmek
istemiyorum... kaan'la ilgili herşey bitti... kardeşim beni sinemaya
götürdü... sadece onunla olmak istiyorum şu an...

13 kasım 2001=> güle güle kardeşim... "gel teskere gel teskere bitsin
bu gurbet, evde anan baban bacın yüzüne hasret"... ben kardeşimi çok
seviyorum... allahım ona iyi bak...

2 ağustos 2003=> ve kardeşim evleniyor bugün... hem de o çarpık bacaklı
dediğim nilay'la... aslında çarpık bacaklı falan değilmiş.... ne olur
kardeşime iyi bak nilay... o, patates kızartmasını bi de köfteyi çok
sever... bak! masallardaki prens gibi olmuş... benim kardeşim çok
yakışıklı...

3 ocak 2005=> bugün hala oldum... benim bir yeğenim var artık....
hastaneye gidemedim ama annem bebeğin bana benzediğini söylüyor... canım
kardeşim benim... seni çok seviyorum....

 
M

mankavi

paylaşım için saol arkadaşım ama biraz fazla abartılmış gibi geldi sanki... ??? :)
 
E

ebon

Kullanıcı
14 Kas 2007
En iyi cevaplar
0
0
ist
Mükemmel yaaaaaa........ Çok hoşuma gitti vallaaaaaa.....  ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
Teşekkrülerrrrrr................................
 
D

diloş

Kullanıcı
8 Ağu 2007
En iyi cevaplar
0
0
istanbul
  çok güzeldi yaa benimde küçük kardeşlerim var hemde iki tane onlar geldi aklıma şimdi :-[
 
O

okyanusya

Kullanıcı
3 Ağu 2007
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
hem hüzünlü hemde komik , ...
güzeldi teşekkürler ...
 
S

sehla

Kullanıcı
5 Kas 2007
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
aa çok kötü oldum ya hangimiz yaşamadık ki buna benzer duyguları  :'(  tşk paylaşımın için
 
A

ayben

tüylerim diken diken oldu paylaştığın için teşekkürler :-[
 
T

tnctrkcell

"""19 nisan 1978=> bugün çok üzgünüm, çok ağlıyorum... annemden ilk
tokadımı yedim... neymiş efendim, kardeşe çatal batırılmazmış... allah
allah? annem de babam da beni sevmiyorlar artık, onu seviyorlar..."""
;D :D
 
kardelen5_9

kardelen5_9

Kullanıcı
9 Tem 2007
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
evet ya benimde iki tane var,başta çok kıksanmıştım bende onları ama şimdi çok seviyorum ikisinide..
çok güzel bi yazıydı tşkrler..... ;)
 
B

berrak

Kullanıcı
28 Tem 2007
En iyi cevaplar
0
0
pembe...
bugün öğrendim... ona "oğlan" diyorlarmış, benden
farklıymış... anlamıştım zaten ben... bu şeyle hayat boyu hiç bir ortak
yönümüz olamaz... :D :D :D
 
M

m!M@V!_

Kullanıcı
30 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
ıstanbul
ya cok samımı ve harıka bır yazı... tskler..... ınsanın yuzunde belırgın bır gulumseme bırakıyor....
:)
 
D

dileklerperisi

Kullanıcı
8 Ağu 2007
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
Çok güzel ya teşekkürler.
Ben kardeşlerin en küçüğüyüm. Acaba abimler de benim için aynı şeyleri düşündü mü? :D
 
Z

Zynep

Kullanıcı
17 May 2006
En iyi cevaplar
0
0
İstanbul
Harikaydı:)
Gülerek okumaya başladım, hatta bazı yerlerinde sesli güldüm, ve bitirirken gözlerime yaşlar doluverdi.
Çok sevdim ben bu yazıyı. Teşekkürler paylaşım için.
 
Üst