''ben, umudum...'''

Konu hakkında bilgilendirme

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Kişisel Gelişim Yazıları kategorisinde sehla tarafından oluşturulan ''ben, umudum...''' başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 4,132 kez görüntülenmiş, 12 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Kişisel Gelişim Yazıları
Konu Başlığı ''ben, umudum...'''
Konbuyu başlatan sehla
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan derman86
S

sehla

Kullanıcı
5 Kas 2007
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
YAŞLI bir kadın, tozlu bir yolda yürüyordu. oldukça yasliydi fakat, yüzünde taze bir genç kizin gülümsemesi vardı.

yerde kivrilmis yatan bir sey gördü... ne oldugunu pek anlayamamisti.
tozlu yolda yatan seyin bir formu yoktu, birinin üzerine örtülmüs gri bir battaniyeyi andiriyordu.
egildi ve sordu:

''kimsin sen?''

iki ölgün göz yorgunca yüzüne bakti. ''ben??... ben hüzünüm'' diye bir ses geldi... zor duyuluyordu.

''ah, hüzün, dedi sevincle, kadin, sanki eski bir tanidiga rastlamis gibi.

''beni taniyormusun??'' diye sordu hüzün, sasirmisti.

''elbette taniyorum seni...

''ama...., dedi, saskinlikla..neden benden kacmiyorsun, korkmuyormusun?

''neden kacacakmisim, canim...sende bilirsin, kim kacarsa ona yetisecegini...ama, sana birsey sormak istiyorum:neden böyle cesaretsiz görünüyorsun??''

''ben, cok üzgünüm dedi, yerdeki gri varlik, sesinde kirgin bir ton vardi.

yasli kadin, yanina oturdu...

''demek üzgünsün, istersen anlat, seni neyin bu kadar üzdügünü..

hüzün derin bir nefes aldi. onu gercekten dinlemek isteyen biri mi vardi, inanamiyordu...

derin bir nefes alip verdi. ne kadar da arzu ederdi hep onu birinin dinlemesini.

''ah, dedi...duraksayarak,

''biliyormusun..beni kimse sevmiyor..oysa, benim görevim bu...insanlarin arasina karismak ve onlarla olmak...ama ben yanlarina gelince, korkuyorlar ve benden kaciyorlar...

yutkundu....kendilerine cümleler icat etmisler, beni kacirtmak icin., hayat güzeldir, yasamaya deger, cart curt...sahte gülüsleri zamanla midelerinde krampa yol aciyor, nefes alamiyorlar. yasasin, beni güclü kilan ne varsa, diyorlar.. kalpleri daraliyor, kendimi koyvermemeliyim, diyorlar ve sirtlarina, omuzlarina agrilar giriyor.

sadece zayiflar aglar, diyorlar... biriken gözyaslari nerdeyse kafalarindan fiskiracak. ya da kendilerini ickiyle ve haplarla uyusturuyorlar, beni hissetmemek icin.

''ah, evet dedi, yasli kadin...öyle insanlara cok rastladim.

hüzün, derin bir nefes alip, verdi...

''oysa ben, insanlara sadece yardim etmek istiyorum. yanlarina iyice yaklasabilsem, o zaman kendilerinle karsilasabilirler.

ben onlara yaralarini iyilestirebilmek icin, kendilerine bir siginak yapmalarina yardimci olabilirim. cünkü hüzünlü olan daha hassas olur. bazi acilar, eski bir yara gibi kanamaya baslar. kim hüzünlenmeye müsaade ederse yaralari iyilesebilir.

ama, insanlar onlara yardimci olmami istemiyorlar. yaralarinin üzerini renkli bir kahkaha ile örtüyorlar, ya da kalin bir hayalkirikligi perdesi sariyor cevrelerini.
birden sustu...önce ufak hickiriklarla sonra sarsilarak aglamaya basladi.

kücük ve yasli kadin, sefkatle onu kollarina aldi. ne kadarda yumusak ve sicakti. onu oksadi ve,

''agla hüzün, dedi... tekrar kendine gelmelisin..artik bende seninle gelecegim...cesaretsizlik daha fazla güc kazanmamali.
hüzün birden sustu, ve kadina bakti...söyledigine sasirmis görünüyordu..

''sen kimsin, neden benimle gelmek istiyorsun?? '''

yasli kadin, ben, dedi...gülerek...yüzündeki gülümsemeyle yine taze bir genc kiza benzemisti...

''ben, umudum...'''
alıntı

umutlarımızın hiç tükenmemesi dileği ile...
 
K

Kristal

Göreceksiniz...
Bir gün yaptıklarınız gerçekten işe yaramış...!
Dilediğiniz herşey gerçekleşmiş...!
Dönüp bakacaksınız geriye ve güleceksiniz başınızdan geçenlere,
ve kendinize 'bunların hepsini nasıl atlattım' diye
soracaksınız.
Sadece, umudunuzu asla kaybetmeyin...!
Sadece, hayal kurmaktan vazgeçmeyin...!
Ve asla eksik etmeyin yaşamınızdan sevgiyi...!

Jancari Campi

paylaşım için teşekkürler sehla...
 
A

ayben

Teşekkürler sehla güzel bir paylaşım umut ve hüznün yolculuğu beraberliği ne kadar güzel anlatılmış.
Hüzne kapıldığım an derin düşünceler içerisinde kendime çıkış yolu ararım evet ondan kurtulmak için, hüznümü sevince dönüştürmek için...
Sonra bir çıkış kapısı doğar, düşündükçe kendime bir yol belirlemiş olurum ve umudum tekrar baş gösterir yanımda ...

Hüznün bile ayrı bir güzelliği vardır aslında...
Hissetmek, duymak ve görmek daha bir hassas olur belki .
Ve umarım her hüznün sonucunda yeni bir umuda yelken açmış oluruz. :)
 
S

semazen

Kullanıcı
19 Ocak 2008
En iyi cevaplar
0
0
tşkler sehla güzel bir yazıydı..
 
A

altyy

Kullanıcı
31 Ara 2007
En iyi cevaplar
0
0
konya
umutsuz yaşam insanı tüketir umutlarımız hiç tükenmesin :)
 
S

sterious

Kullanıcı
28 Ocak 2008
En iyi cevaplar
0
0
amin
zaten umudumuz olmasa kaç saniye sabrederizki...
 
E

esranur

Kullanıcı
19 Mar 2007
En iyi cevaplar
0
0
amin..

umudumuzun hiç bir zaman tükenmemesi dileğiyle..
 
K

korsan

Kullanıcı
18 Kas 2007
En iyi cevaplar
0
36
Gaziantep
Hmmm ben umudum ?

Bazı durumlarda umud etmek, kişinin kendine ettiği en büyük kötülüktür.
İnsanı yaşatan ümitleri değildir. İnsan zaten yaşar ümitler yalnızca yaşamının bir parçasıdır.
Ümit etmek geleceğe dair bir eylemdir. Oysa insan anını kurtarmalı,sonunu düşünmemelidir.

Gülümseyerek, benim adım umutsuzluktur dim bari.
 
D

derman86

Kullanıcı
2 Eki 2007
En iyi cevaplar
0
0
Ankara
tşk canım gerçekten çok güzel bir yazıydı ellerine sağlık
 
Üst