K
Kristal
"Ben"le konuşmalarBen olabilmek, kendim olabilmek, başkasına bağlı olmadan fikirlerimi bağırarak haykırarak söyleyebilmek, satırdan taşmak, hayata akmak, gerçekle yüzleşebilmek, eğrisi ve doğrusuyla görebilmek, bunları tarafsızca eleştirebilmek, gerçekleri su yüzüne çıkarmak, yılmamak, durup dinlenmeden beni aramak, “ben”i bulmak…
Ben, kim bu ben? Çok yakınımda, ama bana çok uzak ve şah damarım kadar yakın, soluk alıp verişim kadar sessiz, gece kadar karanlık… Beni aramak güzel, ama bulmak zor. Ben niye ben olamıyor? Ben, niye beni bende değil de başkasında arıyor? Acaba kendine mi güvenmiyor; yoksa güvenmek nedir, onu mu bilmiyor? Bendeki ben olmayan beni, dışarı bağımlı hâle getiren ne acaba? Eksiklikleri ile yüzleşememe cesaretsizliği mi, yoksa fazlası olduğunu düşünme enaniyeti mi?
Bende kaybolan beni nasıl bulabilirim? Acaba her şey için çok mu geç. Artık geri dönülmeyen yolda mı ben, yoksa ortaya çıkarılmayı mı bekliyor bir köşede sessizce...
Ben benden gideli, ben bana hasret, hasret bana tutsak, ben de ben olmayan bana.
Karmaşık bir yolun içinde, belki hiç olmayan beni aramak, beni bulmayı umut etmek, bu karmaşanın içinde kaybolmak… Ben sevmedi mi sevgiyi mi tatmadı; yoksa sevilmedi mi? Onu bu kaçışa iten bu muydu? Ben sabırsız mıydı? Çabuk mu bıktı beklemekten? Sevgi beklenir mi, aranır mı bunu mu kestiremedi? Beklemek kavuşmak mıdır, yoksa kavuşabilmek umudu mudur? Ben bunu da düşündü mü acaba? Ben dışlandı mı yoksa, kendini dışlanılmış mı hissetti? Ben yıprandı mı yoksa kendini yıpranılmış mı hissetti? Ben ağladı mı, yoksa ağlatıldı mı? Ben kaçtı mı, yoksa kaçırıldı mı? Ben öldü mü, yoksa öldürüldü mü? Bunları bilmiyorum, ama bildiğim bir tek şey var: Ortada kaybolmuş bir benlik....
Herkesin içinde kaybolmuş bir benlik vardır, ya da ortaya çıkarılmamış saklanmış bir benlik… Bazen kendimiz gibi olmak yerine, başkaları gibi olmayı yeğleriz. Bu, aslında bizi bizden koparıp bizi bize yabancılaştırır. Yanlışsa da yanlışlarımıza sahip çıkabilmeliyiz. Her zaman her şey mükemmel olmayabilir; ama mükemmellik yanlışlar ile gelir. Her yanlış, doğruya uzanan bir yoldur. Asıl mesele, yanlışlarımıza sahip çıkabilmek, beni bende arayabilmek...
Yazarı bilinmiyor.
