E
eylül1
Kullanıcı
Güneşleri asılı gökyüzünde... Yıllardır bekledikleri ve her dakika olsun istedikleri bir alışkanlık.. güneşleri asılı; ama onlara ulaşmak o kadar güç ki! İçlerinden geçenlerin neler olduğunu kestiremeyecek kadar zayıfız aslında.. Kimsesiz olmak ve naylon bir dünyanın içinde nefes almaya çalışmak kadar zor olmalı onlar için. Pürüzsüz ve sade bir yaşamın ne olduğunu bilmeyecek kadar günahsızlar: ulaşmak istemeyecek kadar da mutlular belki... ”Böylesi daha iyi; her şey yolunda!”. Çocuk olmak her daim mutlu eder insanı; onların mutlulukları ve her şeyi ayarsızca yaşamaları, kirlenmemiş bedenleri mutlu eder.. kolay değil; mutluluk... Herkesin istediği; ama ne yapılırsa yapılsın bir türlü ulaşılamayan şey. Park banklarında oturup saatlerce, durmadan yeşil banknotlar sayan ve sonra da yaşamlarına hiçbir şey olmamış gibi devam eden insanlardan değil onlar.. Kalplerinin tanrıları hala bir şeylerin farkında; yorulmak değil onların demek istedikleri; tembelleşmiş bedenlerin yavaşlığı hissedilmiyor onlarda ve belki de en güzeli; küçük kız çocuğuna hesap sorduğunuzda bunu anlayacak kadar da inançları kaybetmedi hala onlar.. Asıl ağlaması gereken onlar değil; bizleriz.. Avlananlar onlar değil; bizleriz.. Kendi kendimizin korku kanatları oluyoruz ve çoğumuz bunun farkında dahi değil... Habis insanların nefretlerini kusuyoruz; ama dikkat etsinler hala çocuklar var ve asıl; içimizde bile çocuk olanlar var.. Doğum günü pastaları her an üfleyecekmiş heyecanı ve endişesini yaşayan; ve karlar üstünde dans eden... ”Anne, görüyor musun tren geçiyor; bak askerler ne kadar çok; beş milyon bin tane uçak uçuyor havada;........” ve daha yüzlerce hayatımıza dair sırsız soruların sadece, ”kalbinizi söküp alan kimdi?” dedirtecek kadar olan en önemli kısımları düşünen kişiler.. Karşılarındakileri susturabilecek özelliğe sahip kişilerden... ”Dün bir düş gördüm; herkes o kadar zayıftı ki, içlerinden bazıları vardı ve herkesi ağlatıyorladı.. Herkesin haritaları ele geçirip yolları kaybetmelerine neden oluyor.. ve sonra da.... sonrası;..... sonrası malum..... kırık kalpler fırlatan yüzlerce insan..”. Olsun; en azından yalnızca kırık kalp fırlatıyorlar; saklambaç oynayıp öleceklerini sansalar ve saçları tarayıp dudaklarına baksalar daha mı iyi????... En iyisi bu be çocuklar... çocuk olmak ya da gibi olmak... onun için adız şimdiden belli; mutlluk... ADINIZ MUTLULUK OLSUN ÇOCUKLAR...