ummuhan1977
Kullanıcı
Bazılarımız yalnızlığı tercih eder bazılarını da yalnızlık. Yalnızlığı tercih etmek ya da onun bizi tercih etmesi aynı şey değil mi? Yani aynı kapıya çıkmıyor mu bu? Hayır. Başta öyle gözüküyor ama değil.ince bir nokta var ve bu ince nokta ayırıyor her ikisini de…
Yalnızlık benim kaderim demekle ben yalnızlığı severim ayrı şeyler…bazıları yalnızlığı sever arada bir ister ama bazıları yalnızlığı sevmez yalnızlık onu sever. Aslında yalnızlığı sevmem diyenler de belki seviyordur. Hareketleriyle adeta yalnızlığı çağırıyordur çekiyordur kendilerine. Teknik bir arıza olmuştur ve yalnızlık burunlarının tipinde bitmiştir. Hey ben geldim. Seni beceriksiz! Seni yalnız bırakmayayım dedim iyi mi?
Yani istemekle zorunluluk başka bir şey. Ama nasıl olur bu? Bun biraz daha açar mısın diye soranlara pekâlâ zaten ben bunun için buradayım değil mi diyorum
Bakın benim meraklı okuyucum.
Şimdi ben yalnızlığı seviyor ve arada bir yalnız kalmak istiyorsam dostlarıma bana biraz yalnız kalma imkanı tanır mısınız derim. Onlar da peki canım. Seni beş dakika olmadı on dakika yalnız bırakacağız ama kapının arkasındayız ona göre. Elma dersen hemen geliyoruz…. Derler!
Ama yalnızlığın sevdiği kişiler… dostlarım neredesiniz yalnızlık beni bırakmıyor diye bağırır çağırır ama gelen kimse yoktur! Elma derse yine karşısına yalnızlığı gelecektir. O da kaderim buymuş deyip sineye çekecektir belki ama kaderi değil de yaptığı aptalca hareketlerinin sonucu yalnız kaldığını hiç ama hiççççççççççç fark etmeyecektir.
Bencilliği onu yalnız bırakmış haberi yoktur. Ya da korkuları onu yalnızlığa itmiştir haberi yoktur. Yalnız kalmak için birçok nedenleri var. İnsanlar her zaman popüler olan üretken olan hareketli olan canlı olan bütün bunların yanında akıllı olan risk alan insanların etrafında dolanmayı sever. Tıpkı sineğin şekeri sevmesi gibi ışığı sevmesi gibi etrafında vızıldanırlar yani insanlar dost canlısı insanları sever! Cana yakınlardan hoşlanır. Hoş sohbeti severler. Yüzü sirke satan, geçimsiz, agresif zor insanları kimse sevmez ve istemez. Telefonları vızır vızır çalanlara bir bakın. Genelde sorumluluk almaktan kaçınmayan insanladır bunlar. Riskleri seven insanlardır. Dost almak biraz da risk almaktır. Dost kazığı yemek de işin içindedir çünkü!
Ama risk almayı sevmeyenler zamanla yalnız kalmaya mahkumdurlar. Telefonları çalmaz!
İyi de telefonları sadece menfaat için çalınanlara ne demeli! Onların da vızır vızır telefonu çalar durur ama onlar da yalnızdır! Buna ne diyeceksin peki?
Evet bu doğru! İş için devamlı telefonum çalar ama dost için çalmaz derseniz yine sizde bitiyor bu. Siz daha çok dost alma riskini kaldıramamışsınızdır ya da iyi niyetinizin suistimal edilmemesi için tek tip dostluklara değer veriyorsunuzdur. Onlar da sizin gibi iyi niyetli insanlardır. Temiz ve saf kalplidirler de dünyada bunlardan kaç tane var? Varsa yoksa birkaç tane! Menfaatsiz dostluklar çok nadiridir! Diğerlerinde ise mutlaka bir çıkar vardır. Hiç olmadı yalnız kalmamak için bile aranırsınız. Bu bile menfaattir aslında!
Ama menfaatsiz saf dostluklar çok ama çok nadirdir. Gerçek ve altın değerinde olan bu paha biçilmez dostluklar yaşam boyunca çok az karşımıza çıkar. Diğer dostluklarda riski almak zorundayız. Buna mecburuz. Ama yalnız kalmamak için de aptalca risk almak da gereksiz! Belki yine menfaati düşünmüş olacağız ama riski az olan ya da kaybedince en az zarar bırakacak olan dostluklara ne dersiniz?
Yaşam sürprizlerle dolu! Diyoruz.karşımıza bir sürü insan çıkıyor. Herkes farklı beklentiler içinde. Ben bunların içinden en az risk yaşayacağım dostlarımı nasıl seçeceğim peki?
Bunun çözümü de basit aslında!
Karşıma çıkacak dost adayım günün sonunda benden ne elde edecek? Bunu baştan anlayabilirsek sonucu hesaplayabilirsek başlangıçları da ona göre yaparız.iyi de bu ilk bakışta nasıl anlaşılacak ki? Biz medyum muyuz?
Sadece onun gözlerine bakın! Onlar size bu konuda ipucu verecektir. Gözlerine baktığınızda sizden sadece sizi isteyen dostlar bulabilirseniz onları asla bırakmayın çünkü onlar da kendilerini size verecektir!günün sonunda sıcak bir kucaklaşmadan başka bir menfaatiniz olmayacak çünkü!
ümmühan yaşar
rehber öğretmen-psikolojik danışman
Yalnızlık benim kaderim demekle ben yalnızlığı severim ayrı şeyler…bazıları yalnızlığı sever arada bir ister ama bazıları yalnızlığı sevmez yalnızlık onu sever. Aslında yalnızlığı sevmem diyenler de belki seviyordur. Hareketleriyle adeta yalnızlığı çağırıyordur çekiyordur kendilerine. Teknik bir arıza olmuştur ve yalnızlık burunlarının tipinde bitmiştir. Hey ben geldim. Seni beceriksiz! Seni yalnız bırakmayayım dedim iyi mi?
Yani istemekle zorunluluk başka bir şey. Ama nasıl olur bu? Bun biraz daha açar mısın diye soranlara pekâlâ zaten ben bunun için buradayım değil mi diyorum
Bakın benim meraklı okuyucum.
Şimdi ben yalnızlığı seviyor ve arada bir yalnız kalmak istiyorsam dostlarıma bana biraz yalnız kalma imkanı tanır mısınız derim. Onlar da peki canım. Seni beş dakika olmadı on dakika yalnız bırakacağız ama kapının arkasındayız ona göre. Elma dersen hemen geliyoruz…. Derler!
Ama yalnızlığın sevdiği kişiler… dostlarım neredesiniz yalnızlık beni bırakmıyor diye bağırır çağırır ama gelen kimse yoktur! Elma derse yine karşısına yalnızlığı gelecektir. O da kaderim buymuş deyip sineye çekecektir belki ama kaderi değil de yaptığı aptalca hareketlerinin sonucu yalnız kaldığını hiç ama hiççççççççççç fark etmeyecektir.
Bencilliği onu yalnız bırakmış haberi yoktur. Ya da korkuları onu yalnızlığa itmiştir haberi yoktur. Yalnız kalmak için birçok nedenleri var. İnsanlar her zaman popüler olan üretken olan hareketli olan canlı olan bütün bunların yanında akıllı olan risk alan insanların etrafında dolanmayı sever. Tıpkı sineğin şekeri sevmesi gibi ışığı sevmesi gibi etrafında vızıldanırlar yani insanlar dost canlısı insanları sever! Cana yakınlardan hoşlanır. Hoş sohbeti severler. Yüzü sirke satan, geçimsiz, agresif zor insanları kimse sevmez ve istemez. Telefonları vızır vızır çalanlara bir bakın. Genelde sorumluluk almaktan kaçınmayan insanladır bunlar. Riskleri seven insanlardır. Dost almak biraz da risk almaktır. Dost kazığı yemek de işin içindedir çünkü!
Ama risk almayı sevmeyenler zamanla yalnız kalmaya mahkumdurlar. Telefonları çalmaz!
İyi de telefonları sadece menfaat için çalınanlara ne demeli! Onların da vızır vızır telefonu çalar durur ama onlar da yalnızdır! Buna ne diyeceksin peki?
Evet bu doğru! İş için devamlı telefonum çalar ama dost için çalmaz derseniz yine sizde bitiyor bu. Siz daha çok dost alma riskini kaldıramamışsınızdır ya da iyi niyetinizin suistimal edilmemesi için tek tip dostluklara değer veriyorsunuzdur. Onlar da sizin gibi iyi niyetli insanlardır. Temiz ve saf kalplidirler de dünyada bunlardan kaç tane var? Varsa yoksa birkaç tane! Menfaatsiz dostluklar çok nadiridir! Diğerlerinde ise mutlaka bir çıkar vardır. Hiç olmadı yalnız kalmamak için bile aranırsınız. Bu bile menfaattir aslında!
Ama menfaatsiz saf dostluklar çok ama çok nadirdir. Gerçek ve altın değerinde olan bu paha biçilmez dostluklar yaşam boyunca çok az karşımıza çıkar. Diğer dostluklarda riski almak zorundayız. Buna mecburuz. Ama yalnız kalmamak için de aptalca risk almak da gereksiz! Belki yine menfaati düşünmüş olacağız ama riski az olan ya da kaybedince en az zarar bırakacak olan dostluklara ne dersiniz?
Yaşam sürprizlerle dolu! Diyoruz.karşımıza bir sürü insan çıkıyor. Herkes farklı beklentiler içinde. Ben bunların içinden en az risk yaşayacağım dostlarımı nasıl seçeceğim peki?
Bunun çözümü de basit aslında!
Karşıma çıkacak dost adayım günün sonunda benden ne elde edecek? Bunu baştan anlayabilirsek sonucu hesaplayabilirsek başlangıçları da ona göre yaparız.iyi de bu ilk bakışta nasıl anlaşılacak ki? Biz medyum muyuz?
Sadece onun gözlerine bakın! Onlar size bu konuda ipucu verecektir. Gözlerine baktığınızda sizden sadece sizi isteyen dostlar bulabilirseniz onları asla bırakmayın çünkü onlar da kendilerini size verecektir!günün sonunda sıcak bir kucaklaşmadan başka bir menfaatiniz olmayacak çünkü!
ümmühan yaşar
rehber öğretmen-psikolojik danışman
