DeryaDer
Derya Karacan
Moderatör
Sana vurana sende vur çocuğum!
Sen pısırık mısın elin ayağın yok mu senin?
İşte bu söylem bir anneye ait. Geçenlerde bir veli geldi. Çocuğu okulda bir öğrenciyle kavga etmiş. Dinledim ne olup bittiğini anlamaya çalıştım. Konuşmamız ilerledikçe annenin bu sözlerini duyduğumda kalakaldım. Yaptığı davranışın ne kadar kötü olduğunu anlatmaya çalıştım. Fakat anne davranışında ısrarcıydı. En kötüsü ise bu annenin çocuğunun saldırgan ve derslerine karşı ilgisiz olması sonucu akademik başarısının düşük, arkadaşlarıyla da uyumsuz olması. Aldığım tüm önlemlere rağmen öğrencinin davranışlarında ve başarısında düzelme olmaması çok üzüntü verici bir durum. Aile yetersiz, bilinçsiz, eğitimsiz ve az okuyan anne babaya dayalı olarak kurulmuşsa okulda davranışsal olarak alınan önlemler yetersiz kalıyor. Belki ders saatleri dışında çocuk eğitimi gelişimi üzerine okullarda veya halk eğitim merkezlerinde velilere zorunlu olarak eğitimler verilirse durum biraz iyileştirilebilir.
Eğitim-öğretim sadece okulda verilmiyor. Öğrenci-öğretmen-veli üçlüsünün uyumlu ve donanımlı olup işbirliği içinde çalışması gerekiyor.
Çocukların kendilerini akranlarından korunmak için vurulduğu kadar vur düşüncesi çok yanlış. Bir kere akranlarından kendini korumasına gerek olacak bir durum olması büyük bir sorunun varlığını gösteriyor.
Geçenlerde çok sevdiğim bir ablamın parkta yaşadığı bir durumdan da bahsetmek istiyorum. Ablam parka temiz hava almak dinlenmek için gitmiş. O esnada İki kadın nedensizce kavga etmeye başlamışlar, saç baş, tekme, tokat birbirine girmiş. Kadınlardan birinin çocuğu ağlayarak kadınları ayırmaya, annesini kavgadan uzaklaştırmaya çalışmış. Çocuk açıcından bakıldığında ne kadar acı ve sarsıcı bir olay değil mi? Çocuk yıllarca bu olayı unutamayacak, dahası ona hal ve hareketleriyle en iyi örnek aldığı annesi gibi davranma ihtimali yüksek olacak.
Bu her iki yaşanmış olaya baktığımızda çocukların eğitiminden önce annelerin ve babaların eğitilmesi gerektiği gerçeği ortaya çıkıyor. Anne ve babaların yetiştirdiği bir çocukla dünya güzelleşebilir. Bir çocuk yüzlerce çocuk demektir.
yazan: F. Derya KARACAN
Sen pısırık mısın elin ayağın yok mu senin?
İşte bu söylem bir anneye ait. Geçenlerde bir veli geldi. Çocuğu okulda bir öğrenciyle kavga etmiş. Dinledim ne olup bittiğini anlamaya çalıştım. Konuşmamız ilerledikçe annenin bu sözlerini duyduğumda kalakaldım. Yaptığı davranışın ne kadar kötü olduğunu anlatmaya çalıştım. Fakat anne davranışında ısrarcıydı. En kötüsü ise bu annenin çocuğunun saldırgan ve derslerine karşı ilgisiz olması sonucu akademik başarısının düşük, arkadaşlarıyla da uyumsuz olması. Aldığım tüm önlemlere rağmen öğrencinin davranışlarında ve başarısında düzelme olmaması çok üzüntü verici bir durum. Aile yetersiz, bilinçsiz, eğitimsiz ve az okuyan anne babaya dayalı olarak kurulmuşsa okulda davranışsal olarak alınan önlemler yetersiz kalıyor. Belki ders saatleri dışında çocuk eğitimi gelişimi üzerine okullarda veya halk eğitim merkezlerinde velilere zorunlu olarak eğitimler verilirse durum biraz iyileştirilebilir.
Eğitim-öğretim sadece okulda verilmiyor. Öğrenci-öğretmen-veli üçlüsünün uyumlu ve donanımlı olup işbirliği içinde çalışması gerekiyor.
Çocukların kendilerini akranlarından korunmak için vurulduğu kadar vur düşüncesi çok yanlış. Bir kere akranlarından kendini korumasına gerek olacak bir durum olması büyük bir sorunun varlığını gösteriyor.
Geçenlerde çok sevdiğim bir ablamın parkta yaşadığı bir durumdan da bahsetmek istiyorum. Ablam parka temiz hava almak dinlenmek için gitmiş. O esnada İki kadın nedensizce kavga etmeye başlamışlar, saç baş, tekme, tokat birbirine girmiş. Kadınlardan birinin çocuğu ağlayarak kadınları ayırmaya, annesini kavgadan uzaklaştırmaya çalışmış. Çocuk açıcından bakıldığında ne kadar acı ve sarsıcı bir olay değil mi? Çocuk yıllarca bu olayı unutamayacak, dahası ona hal ve hareketleriyle en iyi örnek aldığı annesi gibi davranma ihtimali yüksek olacak.
Bu her iki yaşanmış olaya baktığımızda çocukların eğitiminden önce annelerin ve babaların eğitilmesi gerektiği gerçeği ortaya çıkıyor. Anne ve babaların yetiştirdiği bir çocukla dünya güzelleşebilir. Bir çocuk yüzlerce çocuk demektir.
yazan: F. Derya KARACAN
