nur içinde uyu büyükbaba

  • Konbuyu başlatan DeryaDer
  • Başlangıç tarihi

Konu hakkında bilgilendirme

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Serbest Kürsü kategorisinde DeryaDer tarafından oluşturulan nur içinde uyu büyükbaba başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 1,815 kez görüntülenmiş, 0 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Serbest Kürsü
Konu Başlığı nur içinde uyu büyükbaba
Konbuyu başlatan DeryaDer
Başlangıç tarihi
Cevaplar
Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan DeryaDer
DeryaDer

DeryaDer

Derya Karacan
Moderatör
22 Şub 2009
En iyi cevaplar
0
28
www.deryakaracan.com
Büyükbabamın bakkalının kapanmış kepenklerini gördüğümde, çocukluk anılarımın kepenkleri çekilmiş
gibi oldum. O küçük bakkalda ne  kadar çok anım vardı. Büyükbabam bakkaldan okulların açılacağı hafta okul hediyesi olarak defter, silgi, kalem ; ağladığım zamanlarda ise çikolata şeker verip gönlümü almaya çalışırdı. Büyükbabam bakkalın önünde duran sandalyesine oturur ziyaretine gittiğimizde yokuşun başında bizi görmesiyle güldürmesi bir olurdu. Tüm torunlarını tatlı sert şiveli uslübu ile severdi. Çocukluğumun geçtiği büyükbabamın bakkalı gözüme o zamanlar ne kadar da büyük görünürdü. Bakkaldan aldığım çikolata ve şekerleri arkadaşlarıma verirken yakalandığım vakitlerde azarlanmamak için kaçıp saklanırdım. Çocukluğumun anılarında en çok onu özlüyorum.

Küçük gözleri, beyaz sakalı tonton göbekli
haliyle çok sevimliydi büyükbabam. Karadeniz’in vazgeçilmez yemeği kuymak en
sevdiği yemekti. Annesini çok küçük yaşta kaybetmiş çocukluğundan beri türlü
işlerde çalışıp geçimini sağlamıştı. Gözlerinde hep bir hüzün vardı. Hüznü görmek
için bakışlarının ardındakilere bakmak yetiyordu. Onu ilk defa annem
hastalandığında ağlarken görmüştüm. Anneanneme o kadar düşkündü ki anneannem
hastalansa eliyle besler, onun bir dediğini iki etmezdi.

Büyükbabam beyin kanaması geçirdikten
sonra bir daha kalkamadı. Aylarca yattı o bembeyaz yüzüyle yatarken bile
yüzünde nur vardı. Ziyaretine gidip kulağına sessizce fısıldayıp finallerim
bitince geleceğim büyükbaba demiştim. İki haftaya yakın süren finallerin
bittiği gün en yakın arkadaşıma nihayet bitti yarın büyükbabamı görmeye
gideceğim demiştim. Keşke finallerin bittiği akşam gitseydim. Ertesi gün
büyükbabama gittim fakat artık çok geçti. Nur içinde yat büyükbabacığım.

Geç olmadan keşke dememek için erken davranmalıyız. Hayat bizi beklemiyor,
hayat ertelenmiyor. Çocukluğumuzda en çok sevdiğimiz büyüklerimize unutulmadıklarını göstermek
için erken davranalım.  Onları bekletmeyelim.

Yaşlılar haftasında tüm yüreklerin genç kalması ve yaşlılarımızın kıymetini
bilmemiz dileğiyle.

yazan: F. Derya KARACAN
kaynak: www.deryakaracan.com
 
Üst