S
SERDARÖZ
Kullanıcı
- 10 Eki 2007
- En iyi cevaplar
- 0
- 0
MEYVE BAHÇESİ KURULMASI
Meyve ağaçları çok yıllık bitkilerdir. Dikildikleri yerlerde uzun yıllar kalarak meyve vereceklerdir. Bu sebeple meyvelik kurulacak yerin, dikilecek meyve tür ve çeşidinin en iyi şekilde seçilmesine ve meyve vermesine elverişli bir yerde olmasına dikkat etmek gerekir. Hatalı bir dikim, uygun olmayan bir yer seçimi, yanlış tür ve çeşitlerden bahçe kurulması gibi hallerde yapılan yanlışlık uzun yıllar sonra ortaya çıkacağından kaybolacak yıllar hem üretici hemde milli ekonomi yönünden önemlidir. Bu yüzden işin başında iken birçok hususun iyi incelenmesi gerekir.
Herhangi bir yerde fidanın tutması, gelişmesi meyveye yatması, her yıl muntazam meyve vermesi başarılı bir meyvecilik yapılabilmesi için; meyve bahçesi kurulacak yerin, iklim ve toprak özelliklerinin uygun olması ve sulanabilmesi gerekir.
Bahçe kuruluşunda yapılan yanlışlıklar uzun yıllar sonra ortaya çıkacağından telafisi mümkün olmayacaktır. Yakın çevrede yetişmesini istediğimiz meyve ağaçları varsa, bunların gelişmesi incelenir. Bu ağaçların bir problemi yoksa, iklim uygun demektir. Çevrede meyve bahçesi bulunmuyorsa, en yakın meteoroloji istasyonundan bazı önemli iklim değerleri (kış aylarında 7oC nin altında geçen süre, ilkbahardaki son don tarihleri, yıllık güneşlenme süresi ve sıcaklık toplamı, nem, mevsimlik en düşük ve en yüksek sıcaklık) alınmalıdır.
Topoğrafik bakımından meyve bahçeleri için en uygun yerler etraftan kısmen yüksekçe toprak ve hava drenajı iyi olan yamaç arazilerdir. Böyle yerler ilkbaharın geç donları için daha emniyetlidir.
Meyve ağaçları genellikle orta yapılı, derin, geçirgen ve organik maddece zengin tınlı veya killi tınlı toprakları severler. Arazinin üst toprağı iyi görünüşlüdür diye hemen bahçe kurmaya karar verilmemelidir. Köklerin iyi gelişebilmesi ve ağacı besleyebilmesi için toprak altı tabakalarının da aynı derecede iyi olması gerekir.
Taban kil ve çatlaksız kaya isi su tutacağından meyvecilik için uygun değildir.Taban toprakları saf çakıl veya kum şeklinde ise, bu toprakta su tutmazlar ve fakirdirler. Böyle topraklarda ağaç yetiştirmek için, bol su ve gübre kullanmak gerektiğinden karlı olmazlar. Meyvecilikte taban suyunun yüksekliği de önemlidir. Taban suyunun 2 metreden yüksek olduğu yerlerde, kayısı, kiraz ve şeftaliler zamk hastalığına, elma, armut ve ayvalar ise kloroza (sarılığa) yakalanırlar. Aşırı kireçli topraklarda ise bütün meyve ağaçlarında kloroz (sarılık) görülür.
Tuzlu çorak topraklarda meyvecilik için uygun değildir. Bu sebeplerle, meyve bahçesi kurulacak arazide 30-60-90-120 cm. derinliklerden toprak analizlerinin yapılması şarttırMeyve bahçelerinde gübreleme amaçlı veya bahçe tesisi amacıyla toprak örneği Arazinin muhtelif yerlerinden0-30,30-60,60-90,90-120 cm deki dört derinlitken toprak örneği alınmalıdır.
Her derinlikten alınan toprak örnekleri ayrı ayrı torbalara konup ayrı ayrı analiz yaptırılmalıdır .Burda amaç ağaç köklerinin ulaştığı derinliklerdeki toprağın kimyasal ve fiziksel durumunun belirlenerek fidan dikimine uygun olup olmadığı ve hangi gübrelere ne kadar ihtiyaç duyduğunu tesbiit etmektir.. Bu analizlerin sonuçları ve iklim değerlerinin bahçe kurmaya uygunluğunun tesbiti için tarım teşkilatına danışılması çok yararlı olur.
Yer seçiminden sonra yapılacak iş, buranın dikime hazırlanmasıdır. Bunun için arazi mümkün olduğu kadar derin bir şekilde her iki yönde sürülür. Gerekiyorsa, sulama, toprak işleme, gübreleme gibi kültürel işlerin kolay yapılabilmesi için tesviye edilir.
Daha sonra dikim şekline ve ağaçlara verilecek mesafeye göre bahçe yeri dikim tahtası yardımı ile işaretlenir.
Fidan çukurları elle açılabileceği gibi, büyük tesislerde, kuyruk milinden hareket alan toprak burgusu ile de açılabilir. Dikimden önce çukura 3-5 kürek yanmış hayvan gübresi ve 200-300 gr DAP veya süper fosfat gübresi verilerek toprakla iyice karıştırılır.
Bahçe tesisinde 1 yaşlı çubuk şeklinde fidan kullanılmalı, erken meyve verir zannı ile dallanmış yaşlı fidan satın alınmamalıdır. Fidanlar ismine doğru olmalı bunun için güvenilir müesseselerden temin edilmelidir.
Meyve bahçelerinde gübreleme amaçlı veya bahçe tesisi amacıyla toprak örneği Arazinin muhtelif yerlerinden (broşürde tarif edildiği şekilde ) 0-30,30-60,60-90,90-120 cmdeki dört derinlitken toprak örneği alınmalı , her derinlikten alınan toprak örnekleri ayrı ayrı torbalara konup ayrı ayrı analiz yaptırılmalıdır .Burda amaç ağaç köklerinin ulaştığı derinliklerdeki toprağın kimyasal ve fiziksel durumunun belirlenerek fidan dikimine uygun olup olmadığı ve hangi gübrelere ne kadar ihtiyaç duyduğunu tesbiit etmektir.
Yer seçiminden sonra yapılacak iş, buranın dikime hazırlanmasıdır. Bunun için arazi mümkün olduğu kadar derin bir şekilde her iki yönde sürülür. Gerekiyorsa, sulama, toprak işleme, gübreleme gibi kültürel işlerin kolay yapılabilmesi için tesviye edilir.
Daha sonra dikim şekline ve ağaçlara verilecek mesafeye göre bahçe yeri dikim tahtası yardımı ile işaretlenir.
Fidan çukurları elle açılabileceği gibi, büyük tesislerde, kuyruk milinden hareket alan toprak burgusu ile de açılabilir. Dikimden önce çukura 3-5 kürek yanmış hayvan gübresi ve 200-300 gr DAP veya süper fosfat gübresi verilerek toprakla iyice karıştırılır.
Bahçe tesisinde 1 yaşlı çubuk şeklinde fidan kullanılmalı, erken meyve verir zannı ile dallanmış yaşlı fidan satın alınmamalıdır.
Meyve bahçelerinde gübreleme amaçlı veya bahçe tesisi amacıyla toprak örneği Arazinin muhtelif yerlerinden (broşürde tarif edildiği şekilde ) 0-30,30-60,60-90,90-120 cmdeki dört derinlitken toprak örneği alınmalı , her derinlikten alınan toprak örnekleri ayrı ayrı torbalara konup ayrı ayrı analiz yaptırılmalıdır .Burda amaç ağaç köklerinin ulaştığı derinliklerdeki toprağın kimyasal ve fiziksel durumunun belirlenerek fidan dikimine uygun olup olmadığı ve hangi gübrelere ne kadar ihtiyaç duyduğunu tesbiit etmektir.
Meyve ağaçları çok yıllık bitkilerdir. Dikildikleri yerlerde uzun yıllar kalarak meyve vereceklerdir. Bu sebeple meyvelik kurulacak yerin, dikilecek meyve tür ve çeşidinin en iyi şekilde seçilmesine ve meyve vermesine elverişli bir yerde olmasına dikkat etmek gerekir. Hatalı bir dikim, uygun olmayan bir yer seçimi, yanlış tür ve çeşitlerden bahçe kurulması gibi hallerde yapılan yanlışlık uzun yıllar sonra ortaya çıkacağından kaybolacak yıllar hem üretici hemde milli ekonomi yönünden önemlidir. Bu yüzden işin başında iken birçok hususun iyi incelenmesi gerekir.
Herhangi bir yerde fidanın tutması, gelişmesi meyveye yatması, her yıl muntazam meyve vermesi başarılı bir meyvecilik yapılabilmesi için; meyve bahçesi kurulacak yerin, iklim ve toprak özelliklerinin uygun olması ve sulanabilmesi gerekir.
Bahçe kuruluşunda yapılan yanlışlıklar uzun yıllar sonra ortaya çıkacağından telafisi mümkün olmayacaktır. Yakın çevrede yetişmesini istediğimiz meyve ağaçları varsa, bunların gelişmesi incelenir. Bu ağaçların bir problemi yoksa, iklim uygun demektir. Çevrede meyve bahçesi bulunmuyorsa, en yakın meteoroloji istasyonundan bazı önemli iklim değerleri (kış aylarında 7oC nin altında geçen süre, ilkbahardaki son don tarihleri, yıllık güneşlenme süresi ve sıcaklık toplamı, nem, mevsimlik en düşük ve en yüksek sıcaklık) alınmalıdır.
Topoğrafik bakımından meyve bahçeleri için en uygun yerler etraftan kısmen yüksekçe toprak ve hava drenajı iyi olan yamaç arazilerdir. Böyle yerler ilkbaharın geç donları için daha emniyetlidir.
Meyve ağaçları genellikle orta yapılı, derin, geçirgen ve organik maddece zengin tınlı veya killi tınlı toprakları severler. Arazinin üst toprağı iyi görünüşlüdür diye hemen bahçe kurmaya karar verilmemelidir. Köklerin iyi gelişebilmesi ve ağacı besleyebilmesi için toprak altı tabakalarının da aynı derecede iyi olması gerekir.
Taban kil ve çatlaksız kaya isi su tutacağından meyvecilik için uygun değildir.Taban toprakları saf çakıl veya kum şeklinde ise, bu toprakta su tutmazlar ve fakirdirler. Böyle topraklarda ağaç yetiştirmek için, bol su ve gübre kullanmak gerektiğinden karlı olmazlar. Meyvecilikte taban suyunun yüksekliği de önemlidir. Taban suyunun 2 metreden yüksek olduğu yerlerde, kayısı, kiraz ve şeftaliler zamk hastalığına, elma, armut ve ayvalar ise kloroza (sarılığa) yakalanırlar. Aşırı kireçli topraklarda ise bütün meyve ağaçlarında kloroz (sarılık) görülür.
Tuzlu çorak topraklarda meyvecilik için uygun değildir. Bu sebeplerle, meyve bahçesi kurulacak arazide 30-60-90-120 cm. derinliklerden toprak analizlerinin yapılması şarttırMeyve bahçelerinde gübreleme amaçlı veya bahçe tesisi amacıyla toprak örneği Arazinin muhtelif yerlerinden0-30,30-60,60-90,90-120 cm deki dört derinlitken toprak örneği alınmalıdır.
Her derinlikten alınan toprak örnekleri ayrı ayrı torbalara konup ayrı ayrı analiz yaptırılmalıdır .Burda amaç ağaç köklerinin ulaştığı derinliklerdeki toprağın kimyasal ve fiziksel durumunun belirlenerek fidan dikimine uygun olup olmadığı ve hangi gübrelere ne kadar ihtiyaç duyduğunu tesbiit etmektir.. Bu analizlerin sonuçları ve iklim değerlerinin bahçe kurmaya uygunluğunun tesbiti için tarım teşkilatına danışılması çok yararlı olur.
Yer seçiminden sonra yapılacak iş, buranın dikime hazırlanmasıdır. Bunun için arazi mümkün olduğu kadar derin bir şekilde her iki yönde sürülür. Gerekiyorsa, sulama, toprak işleme, gübreleme gibi kültürel işlerin kolay yapılabilmesi için tesviye edilir.
Daha sonra dikim şekline ve ağaçlara verilecek mesafeye göre bahçe yeri dikim tahtası yardımı ile işaretlenir.
Fidan çukurları elle açılabileceği gibi, büyük tesislerde, kuyruk milinden hareket alan toprak burgusu ile de açılabilir. Dikimden önce çukura 3-5 kürek yanmış hayvan gübresi ve 200-300 gr DAP veya süper fosfat gübresi verilerek toprakla iyice karıştırılır.
Bahçe tesisinde 1 yaşlı çubuk şeklinde fidan kullanılmalı, erken meyve verir zannı ile dallanmış yaşlı fidan satın alınmamalıdır. Fidanlar ismine doğru olmalı bunun için güvenilir müesseselerden temin edilmelidir.
Meyve bahçelerinde gübreleme amaçlı veya bahçe tesisi amacıyla toprak örneği Arazinin muhtelif yerlerinden (broşürde tarif edildiği şekilde ) 0-30,30-60,60-90,90-120 cmdeki dört derinlitken toprak örneği alınmalı , her derinlikten alınan toprak örnekleri ayrı ayrı torbalara konup ayrı ayrı analiz yaptırılmalıdır .Burda amaç ağaç köklerinin ulaştığı derinliklerdeki toprağın kimyasal ve fiziksel durumunun belirlenerek fidan dikimine uygun olup olmadığı ve hangi gübrelere ne kadar ihtiyaç duyduğunu tesbiit etmektir.
Yer seçiminden sonra yapılacak iş, buranın dikime hazırlanmasıdır. Bunun için arazi mümkün olduğu kadar derin bir şekilde her iki yönde sürülür. Gerekiyorsa, sulama, toprak işleme, gübreleme gibi kültürel işlerin kolay yapılabilmesi için tesviye edilir.
Daha sonra dikim şekline ve ağaçlara verilecek mesafeye göre bahçe yeri dikim tahtası yardımı ile işaretlenir.
Fidan çukurları elle açılabileceği gibi, büyük tesislerde, kuyruk milinden hareket alan toprak burgusu ile de açılabilir. Dikimden önce çukura 3-5 kürek yanmış hayvan gübresi ve 200-300 gr DAP veya süper fosfat gübresi verilerek toprakla iyice karıştırılır.
Bahçe tesisinde 1 yaşlı çubuk şeklinde fidan kullanılmalı, erken meyve verir zannı ile dallanmış yaşlı fidan satın alınmamalıdır.
Meyve bahçelerinde gübreleme amaçlı veya bahçe tesisi amacıyla toprak örneği Arazinin muhtelif yerlerinden (broşürde tarif edildiği şekilde ) 0-30,30-60,60-90,90-120 cmdeki dört derinlitken toprak örneği alınmalı , her derinlikten alınan toprak örnekleri ayrı ayrı torbalara konup ayrı ayrı analiz yaptırılmalıdır .Burda amaç ağaç köklerinin ulaştığı derinliklerdeki toprağın kimyasal ve fiziksel durumunun belirlenerek fidan dikimine uygun olup olmadığı ve hangi gübrelere ne kadar ihtiyaç duyduğunu tesbiit etmektir.
: