kendine tutsak insanlar..

  • Konuyu Başlatan Konuyu Başlatan glsn_
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi
G

glsn_

Kullanıcı
Katılım
4 Ağu 2007
Puanları
0
Konum
istanbul
İnsanlar neden kalabalıklarda kayboluyor sürekli ve neden üzgünler?
Kendi hikayelerinin tutsağı onlar.Herkes yaşamın asıl anlamının,
sunulanı yaşamak olduğunu olduğuna inanıyor.Yani ellerine verilmiş bir
planda yaşıyorlar bilerek ya da bilmeyerek.Bu olanın kendi planlarımı
olduğunu, yoksa bir başkası için mi yapıldığını asla sorgulamıyorlar.
Deneyimler, anılar, diğer insanların fikirlerini, sadece gözleriyle
gördüklerini kalıplaşmış bir çevrede dönerek topluyorlar, hayatlarına
katmak için, ya da bunların kendi hayatları olduğuna inanabilmek için...
Bu belki de başa çıkabileceklerinden çok daha fazla oluyor.Ve işte bu
nedenle hayallerini unutuyorlar....
Karşıtlık bir tür özdeşliğe dönüşüyor..yani karşı oldukları ve
belki de inanmadıkları ve asla istemedikleri hayatları yaşıyorlar...
ve daha beteri bu yaşadıkları hayatla özdeşleşiyorlar.
Mutsuzlar çünkü bir hayallerini gerçekleştirmek yerine sıcak
koltuklarında kendilerine sunulanı, toplumun doğrularını, inançlarını,
devletin dayatmalarını yaşıyorlar...
Mutsuzlar çünkü mutlulukları maddeye bağlı, ve bazen bu
madde hayatlarının tek amacı oluyor..yazık hayatlar, paramparça
yürekler, tutsak olmuş beyinler...
Tutsak olmuş hayatlar, tutsak olmuş kısa, hüzünlü, mutlu,
mutsuz hikayeler...
Kendi hikayelerinin tutsağı olanlar...
Kendine tutsak insanlar...

alıntı
 
Teşekkür ederim paylaşım için..
bu yazıdan sonra halima bir kez daha şükrettim..
 
"Kendi hikayelerinin tutsağı olanlar...
Kendine tutsak insanlar"...
çok güzeldi, teşekkürler :)
 
Herkes yaşamın asıl anlamının, sunulanı yaşamak olduğunu olduğuna inanıyor...evet birçok kişi bu yönde yaşamını sürdürüyor,amaçsız,habersiz...onlar adına üzülüyorum..boşa bir hayat yaşıyorlar ki buna yaşamak denirse.paylaşım için teşekkürler
 
Toplumun isteklerine göre , başkalarının doğrularına göre yaşamak  o kadar kolay ki .
rahatlıktan , çalışmamaktan , kader denilip altına sığınanlardan .
şu an ben bu durumdayım .
kendi kafamda ki .

ama bu değişecek .
az kaldı ..


teşekkürler güzel paylaşım için .
 
Hepimiz bi tekdüzeligin esiri olmusuz, sokaktaki insan, calısma arkadasımız, marketteki kasiyer, herkes fabrikasyon üretimi gibi dolasıyoruz sokaklarda. Sohbetler aynı, sorunlar aynı, sıkıntılar aynı. Bu kadar aynılıgın icinde kimse kendi hayatını yasayıp mutlu olamaz, ki olamıyoruzda zaten. Cok güzel bi yazı, paylasımın icin tesekkürler.
 
kendine tutsak insanlar..

Kendime tutsak olayım be canım ne var.
Dışındaki esaretlerden makbuldür heralde değilmi ama
 
teşekkürler,artık insanlar metaya gittikçe daha fazla değer veriyor,yazık ya,hem topluma hem kendilerine.
 
En güzel dayatma ve uyutma aleti  TV herkes onun başına geçince dünyayı unutuyor.
Anneler çocuklarını susturmak için bile onu kullanıyor.
Sonrada toplumdan birşeyler bekliyoruz hazır uyumaya alışan toplum uyanmakta istemiyor .
 
yok ben o kadar değilim :D
bir tavsiye arkadaşlar eğer kendi içinize düşmek istemiyorsanız bir enstrüman çalın ....
ben 11 senedir çalmaya çalışıyorum iyiki zamanında başlamışım :D
 
Cevap yazmak için giriş yap yada kayıt ol.
Geri
Üst