İnsanlar genellikle neden hep yazgılarından yakınırlar da, akıllarından yakınmazlar? (bir yerde okudum ilgimi çekti paylaşmak istedim) düşüncelerinizide yazarsanız sevinirim...
çok açık.. yazgı (yazılmış olan) var ise zaten başka bir şeyi eleştirmenin anlamı yoktur çünkü bu senin hatan olamaz bunda senin hiçbir etki yoktur. Olsa olsa suçlu tanrı'dır hepsi o.. Ama yazılmış olana inanmak istemiyorsan o zaman tek başınasındır. <<tüm suç sana ve çevrene kalmıştır. Bu sefer de kendin için suçlu hep karşındakidir taki sen kendi suçuna inanmayı seçene dek.
çünkü insanların zaafları vardır hepimizin var yazgıya inananlar başlarına gelen kötü şeylerde eğer iman etmemişlerse suçlama eğer iman etmişlerse sığınma yolunu seçerler çünkü şuna inanır iman edenler belli bir noktadan sonra benim özgür irademin yerini daha büyük olan bir irade alır ve o dengeleri belirler şayet suçlama yolunu seçmişlerse onların bazı şeyleri idrak edemediğini gösterir çünkü kendine ve aklına o kadar güvenirki onları hiç bir zaman suçlayamaz ve bu durumda bir günah keçisine ihtiyaç vardır yüklenilebilecek ve oda kendini suçlamalarımıza karşo savunamayacak yazgıdır diye düşünüyorum
Merhaba Ziyaretçi hoşgeldin ! Forumdan daha fazla yararlanmak için buradan kayıt olunuz Hello Welcome to Guest! Register here to benefit more from the forum
Bu site, içeriği kişiselleştirmenize, deneyiminizi uyarlamanıza ve kaydolduğunuzda oturumunuzu açık tutmanıza yardımcı olacak çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek, çerezleri kullanmamıza izin veriyorsunuz.