B
Bilgem45
Kullanıcı
Buraya bir şeyler yazarken, kendi ,izlenimlerimi ve değerlendirmelerimi yazmaya dikkat ediyorum. Umarım bu bir problem teşkil etmez.
Araştırma yapmak için kütüphaneye gitmiştim. Modern bir kütüphane olmadığından, aradığımız kitabı bulabilmek için girişteki dolapta kitap kartlarının olduğu küçük çekmecelere yöneldim. Bu kartlar yazarın adına göre dizilmişti.Yani, kütüphaneden yararlanabilmek için aradığınız kitabın yazarını bilmeniz gerekiyordu. Ben ne aradığımı bildiğim için c harfinin bulunduğu küçük çekmeceye yönelmiş yazarımı ve eserini arıyordum. O sırada kütüphaneye bir bey girdi. Bu yerden sonrasını biraz utanarak anlatacağım.
Beyfendi zayıf, esmer orta boylu, kılığı kıyafeti pek düzgün olmayan kendi halinde bir görünüme sahip bir insandı. Ona yandan yandan baktım. Ne aradığını pek bilmiyor gibiydi. Çekmeceleri eli titreyerek açıp, içerisindeki kartları çıkarıp bakıyor sonra tekrar yerine koyuyordu. Aradığını bulamamıştı. Ben de bir yandan kartlara bakıyor bir yandan da onun telaşlı halini izliyordum. Onun kütüphanede ne arıyor olabileceğini düşünüyordum. Bunu sadece dış görünüşüne bakarak düşünmem utanç vericiydi. O anki düşüncem " Bu görünüşte biri ne araştırmak ister."şeklinde beliriyordu.
Beyfendi çok oyalanmadan içerideki kütüphaneci bayana seslendi. Utandığı, heyecanlandığı her halinden belliydi. Bayan geldi. Ona sessizce bir şeyler söyledi. Bayan "Tüp Bebekle ilgili kitapları, şuradaki çekmeceye bakarsanız eminim bulabilirsiniz." dedikten sonra beyfendi kadının gösterdiği tarafa yönelirken kulaklarına inanamamış olan ben ağzı açık bir şekilde kartlarıma döndüm. O an içimdeki duygular tamamıyle birbirine karışmıştı. Şaşkınlık hayranlık ve tabiki utanç. Sadece görüntüsüne bakarak onun ne araştırıyor olabileceğini düşünmem utanç vericiydi. Ama hayranlık gerçekten ağır basmıştı. Belki de o an hayatnda en çok istediği varlığa kavuşabilmek için bir çare arayan bu adamın, başvuracağı yöntem hakkında bilgi edinmeye çalışıyor olması ona hayran olmama neden oldu. Şimdi düşünüyorum da ,bu normal davranışın beni bu kadar şaşırtmış olması aslında benim önyargılı davranmamın bir sonucuymuş. Kütüphaneye çok sık gelmeyen bir adamın acemiliği vardı üstünde ama ne olursa olsun ben onu kütüphaneye yakıştırmalıydım. Beni bu kadar şaşırtmamalıydı.
Tüp Bebekle ilgili kitabın bilgisini veren kartı uzun uğraşılar sonucu buldu ve kitabı görevliden aldı. Masalardan birine geçip okumaya başladı. Ben de başka bir masaya geçip kitabımı okumaya başladım. Ama aklım ondaydı. Kitabın sayfalarını hızlı hızlı çevirdi. Belli bir bilgiyi aradığı belliydi. Kısa bir süre sonra da aradığı bilgiyi okumaya başladı. Ben ne okuduğunu gerçekten merak etmeye başlamıştım. Bu işin gerçekten sağlıklı mı, onu bir evlada kavuşturup kavuşturamayacağını arıyordu bence ;ben öyle tahmin ettim. Kitabı kapayıp görevliye teslim ederken aradığını bulmuş, tatmin olmuş bir eda takınıyordu. Sonrasında tavrını değiştirmeden yanımdan sessizce geçip kütüphaneden çıktı.
İnsanları görünüşlerine göre değerlendirmemeye karar verdim. Bu gerçekten yanlış bir tutum. Özellikle bir kütüphaneye her görünümde, her yaşta insanlar girip bir şeyler araştırabilirlermiş. Öğrenmiş oldum...
Araştırma yapmak için kütüphaneye gitmiştim. Modern bir kütüphane olmadığından, aradığımız kitabı bulabilmek için girişteki dolapta kitap kartlarının olduğu küçük çekmecelere yöneldim. Bu kartlar yazarın adına göre dizilmişti.Yani, kütüphaneden yararlanabilmek için aradığınız kitabın yazarını bilmeniz gerekiyordu. Ben ne aradığımı bildiğim için c harfinin bulunduğu küçük çekmeceye yönelmiş yazarımı ve eserini arıyordum. O sırada kütüphaneye bir bey girdi. Bu yerden sonrasını biraz utanarak anlatacağım.
Beyfendi zayıf, esmer orta boylu, kılığı kıyafeti pek düzgün olmayan kendi halinde bir görünüme sahip bir insandı. Ona yandan yandan baktım. Ne aradığını pek bilmiyor gibiydi. Çekmeceleri eli titreyerek açıp, içerisindeki kartları çıkarıp bakıyor sonra tekrar yerine koyuyordu. Aradığını bulamamıştı. Ben de bir yandan kartlara bakıyor bir yandan da onun telaşlı halini izliyordum. Onun kütüphanede ne arıyor olabileceğini düşünüyordum. Bunu sadece dış görünüşüne bakarak düşünmem utanç vericiydi. O anki düşüncem " Bu görünüşte biri ne araştırmak ister."şeklinde beliriyordu.
Beyfendi çok oyalanmadan içerideki kütüphaneci bayana seslendi. Utandığı, heyecanlandığı her halinden belliydi. Bayan geldi. Ona sessizce bir şeyler söyledi. Bayan "Tüp Bebekle ilgili kitapları, şuradaki çekmeceye bakarsanız eminim bulabilirsiniz." dedikten sonra beyfendi kadının gösterdiği tarafa yönelirken kulaklarına inanamamış olan ben ağzı açık bir şekilde kartlarıma döndüm. O an içimdeki duygular tamamıyle birbirine karışmıştı. Şaşkınlık hayranlık ve tabiki utanç. Sadece görüntüsüne bakarak onun ne araştırıyor olabileceğini düşünmem utanç vericiydi. Ama hayranlık gerçekten ağır basmıştı. Belki de o an hayatnda en çok istediği varlığa kavuşabilmek için bir çare arayan bu adamın, başvuracağı yöntem hakkında bilgi edinmeye çalışıyor olması ona hayran olmama neden oldu. Şimdi düşünüyorum da ,bu normal davranışın beni bu kadar şaşırtmış olması aslında benim önyargılı davranmamın bir sonucuymuş. Kütüphaneye çok sık gelmeyen bir adamın acemiliği vardı üstünde ama ne olursa olsun ben onu kütüphaneye yakıştırmalıydım. Beni bu kadar şaşırtmamalıydı.
Tüp Bebekle ilgili kitabın bilgisini veren kartı uzun uğraşılar sonucu buldu ve kitabı görevliden aldı. Masalardan birine geçip okumaya başladı. Ben de başka bir masaya geçip kitabımı okumaya başladım. Ama aklım ondaydı. Kitabın sayfalarını hızlı hızlı çevirdi. Belli bir bilgiyi aradığı belliydi. Kısa bir süre sonra da aradığı bilgiyi okumaya başladı. Ben ne okuduğunu gerçekten merak etmeye başlamıştım. Bu işin gerçekten sağlıklı mı, onu bir evlada kavuşturup kavuşturamayacağını arıyordu bence ;ben öyle tahmin ettim. Kitabı kapayıp görevliye teslim ederken aradığını bulmuş, tatmin olmuş bir eda takınıyordu. Sonrasında tavrını değiştirmeden yanımdan sessizce geçip kütüphaneden çıktı.
İnsanları görünüşlerine göre değerlendirmemeye karar verdim. Bu gerçekten yanlış bir tutum. Özellikle bir kütüphaneye her görünümde, her yaşta insanlar girip bir şeyler araştırabilirlermiş. Öğrenmiş oldum...
