Başarının garip bir ismi vardır..İNSAN.
Başarmak uğruna insan her şeyini yavaş yavaş kaybediyor.Önce çabalarını unutuyor.Hiç yaşamamış gibi yapıp,baştan yaşamaya kalkıyor.Ama unutuyor, yürümek bile bir kere öğrenilir.Ardından yapmak istediklerini, hayallerini,umutlarını yitiriyor.Ve yine unutuyor ki gerçekleri görmek hep acıdır...
Başarmaya çalışıyor yinede.Her şeyini vermek uğruna olsa da vazgeçmiyor.Kendinden veriyor..umutlanmıyor artık.Beklemiyor da güzel şeyler olsun diye..Ve bununla birlikte isteğini de kaybediyor.ve yine unutuyor bir şeyi çok isteyince olmaz...
Yinede bir bacağı kopmuş asker gibi yılmadan harbe devam ediyor.canı çok yansa da vazgeçmiyor.Bazen mucizeler de olur diyor devam ediyorken, bir mucize bekliyor ve inanıyor.Derken inancını da kaybediyor.ve yine unutuyor insan oğlu bir mucizeye inanmanın,mucizenin ta kendisi olduğunu...
Sonra gülümsemesini koyuyor işin içine yavaş yavaş.Diyor ki kendine'' sevgimi verirsem eğer başarırım kim bilir..'' Ama yanıldı. Artık gülemiyor da.İşin kötü tarafı kendini bile sevmiyor artık.Ve yine unuttu bir şeyleri sevmek için nelerin gerekli olduğunu...
Olsun..!'' diyor.'başaracaksam eğer şimdi olmalı'..Ve zamanını da adıyor başarmak uğruna.Gece mi,gündüz mü ?Bilemiyor.Ve yine unutuyor' Zaman senin mi onun mu yoksa yaşamın mı??..'
Başarı bazen yakalamak içindir bazen de yaşamak için bezen de elinde tutmak için.Bazen anlık yaşanır bazen bir ömür adanır.
Peki ya insan? O yine unutuyor ki 'İnsan başarının ta kendisi.İnsan kendini unutur mu hiç??
Adı başarmaksa UNUTUYOR....
SİNEM KIRICI
Çok istedigim bir sınavı kazanamadığımda yazmıştım.bana hayattan ders alama yetisi kazandiran o sınava teşekkürler . paylaşmak istedim ??? :
Başarmak uğruna insan her şeyini yavaş yavaş kaybediyor.Önce çabalarını unutuyor.Hiç yaşamamış gibi yapıp,baştan yaşamaya kalkıyor.Ama unutuyor, yürümek bile bir kere öğrenilir.Ardından yapmak istediklerini, hayallerini,umutlarını yitiriyor.Ve yine unutuyor ki gerçekleri görmek hep acıdır...
Başarmaya çalışıyor yinede.Her şeyini vermek uğruna olsa da vazgeçmiyor.Kendinden veriyor..umutlanmıyor artık.Beklemiyor da güzel şeyler olsun diye..Ve bununla birlikte isteğini de kaybediyor.ve yine unutuyor bir şeyi çok isteyince olmaz...
Yinede bir bacağı kopmuş asker gibi yılmadan harbe devam ediyor.canı çok yansa da vazgeçmiyor.Bazen mucizeler de olur diyor devam ediyorken, bir mucize bekliyor ve inanıyor.Derken inancını da kaybediyor.ve yine unutuyor insan oğlu bir mucizeye inanmanın,mucizenin ta kendisi olduğunu...
Sonra gülümsemesini koyuyor işin içine yavaş yavaş.Diyor ki kendine'' sevgimi verirsem eğer başarırım kim bilir..'' Ama yanıldı. Artık gülemiyor da.İşin kötü tarafı kendini bile sevmiyor artık.Ve yine unuttu bir şeyleri sevmek için nelerin gerekli olduğunu...
Olsun..!'' diyor.'başaracaksam eğer şimdi olmalı'..Ve zamanını da adıyor başarmak uğruna.Gece mi,gündüz mü ?Bilemiyor.Ve yine unutuyor' Zaman senin mi onun mu yoksa yaşamın mı??..'
Başarı bazen yakalamak içindir bazen de yaşamak için bezen de elinde tutmak için.Bazen anlık yaşanır bazen bir ömür adanır.
Peki ya insan? O yine unutuyor ki 'İnsan başarının ta kendisi.İnsan kendini unutur mu hiç??
Adı başarmaksa UNUTUYOR....
SİNEM KIRICI
Çok istedigim bir sınavı kazanamadığımda yazmıştım.bana hayattan ders alama yetisi kazandiran o sınava teşekkürler . paylaşmak istedim ??? :
