DeryaDer
Derya Karacan
Moderatör
Önce aranızda bir aşkın başlamasını bekliyorsunuz. Onu razı edebilmek için taklalar atıyorsunuz, her şeyi yapıyorsunuz, her yola mübah diyorsunuz, kendinizi olduğunuzdan farklı bile gösteriyorsunuz. Farkında olmadan onun beklentilerinin çıtasını yükseltiyorsunuz. Sonra size cevap vermeye başlıyor, duygularınızın karşılıklı olması sizi çok mutlu ediyor.
Böylece “Mutlu olma” beklentinizi karşılamış oluyorsunuz. Ama bitmiyor ki... Yeni başladığınız bu ilişkiye de beklentiler yüklüyorsunuz. Hep size ilgi göstersin, sevdiğini hep söylesin, sizi sahiplensin, korusun, kollasın... Bunların bir kısmı karşılanıyor, bir kısmı karşılanmıyor. O zamanda küsüyorsunuz, “Yoksa beni sevmiyor mu?” diye düşünmeye başlıyorsunuz.
İlişkiniz biraz daha ilerlediğinde “Ne olacağız biz?” sorusuyla gelen ‘evlilik’ beklentisi ortaya çıkıyor. Bu beklentinizin de karşılandığını düşünelim. Bu kez de evliliğin kendisine farklı beklentiler yüklüyorsunuz. Ah, unutuyordum, elbette ailenizin ve içinde bulunduğunuz toplumun da sizden beklentileri var. Herkes sizden “evli, mutlu, çocuklu’ olmanızı bekliyor.
Siz de bu beklentiye cevap vermeye çalışıyorsunuz. Evinizle ilgili beklentileriniz, eşyalarla ilgili beklentileriniz, eşinizin ailesiyle ilgili beklentileriniz, çocuk yapacaksanız, çocukla ilgili beklentileriniz, maddi durumla ilgili beklentileriniz... Sonra bunların hepsinin havada kaldığını fark ediyorsunuz. Yarattığınız hiçbir beklentinin karşılanmadığını gördükçe mutsuz oluyorsunuz.
Evliliğinizin bitmesini istiyorsunuz. Sanki bir sonraki kişi sizi mutlu edecekmiş gibi... Evet, evlilik bir sözleşmedir doğru. Ama aranızda aşkın ve sevginin yarattığı bir bağ olmadıkça o sözleşme uzun süre yürürlükte kalamaz. Zamanla aşkın ve sevginin örselendiğini de biliyorum, merak etmeyin. Evlilik konusunda epey tecrübem var. Yani uzaktan ahkam kesmiyorum, tam içinden yazıyorum.
Evlilikte tek beklentiniz aranızdaki bu bağı güçlü tutmak olmalı. O bağ güçlü oldukça aşılmayacak engel, halledilmeyecek sorun yoktur. Çok inandığım evlilikler bitti bu ara. Herkes birbiri için “Beklediğim gibi çıkmadı” diyor. Mesela biri “evli ve çocuklu bir erkek” olma sorumluluğunu kabullenemediğini söylüyor. “Eşimi seviyorum ama keşke bu kadar acele etmeseydik” diyor.
Bu arada eşinin kendisiyle ilgilenmediğini öne sürüyor. Eşi ise “Ben onu ilgi manyağı yaptım da ondan şımardı” diyor. “Şimdi de istemiyormuş beni. O ne istediğini bilmiyor ki...” Bir başka boşanmak üzere olan kadın ise “Onu tanıdığımda jazz dinleyen, entelektüel muhabbetler eden, sanatla ilgilenen bir erkekti. Şimdi ailesiyle aynı sitede oturuyoruz. Tam bir ana kuzusu oldu.
Yürütemeyeceğim artık” dedi. Yüksek beklentilerin dibe vurması... Evlilik dediğin birlikte yaşayabilme sanatıdır. İyisiyle, kötüsüyle... Boşanmak hiç de kolay bir şey değil. Anlaşmalı boşanıyor olsanız bile hangi zorluklarla karşılaşacağınızı bilmiyorsunuz. İyisi mi düşürün beklentilerinizi. Hayatta sürekli mutluluk yoktur, biriktirilmiş mutlu anlar vardır.
yazan: Mehmet COŞKUNDENİZ
kaynak: http://www.posta.com.tr/yasam/YazarHaberDetay/Hic-bitmeyen-beklentiler---.htm?ArticleID=175396
Böylece “Mutlu olma” beklentinizi karşılamış oluyorsunuz. Ama bitmiyor ki... Yeni başladığınız bu ilişkiye de beklentiler yüklüyorsunuz. Hep size ilgi göstersin, sevdiğini hep söylesin, sizi sahiplensin, korusun, kollasın... Bunların bir kısmı karşılanıyor, bir kısmı karşılanmıyor. O zamanda küsüyorsunuz, “Yoksa beni sevmiyor mu?” diye düşünmeye başlıyorsunuz.
İlişkiniz biraz daha ilerlediğinde “Ne olacağız biz?” sorusuyla gelen ‘evlilik’ beklentisi ortaya çıkıyor. Bu beklentinizin de karşılandığını düşünelim. Bu kez de evliliğin kendisine farklı beklentiler yüklüyorsunuz. Ah, unutuyordum, elbette ailenizin ve içinde bulunduğunuz toplumun da sizden beklentileri var. Herkes sizden “evli, mutlu, çocuklu’ olmanızı bekliyor.
Siz de bu beklentiye cevap vermeye çalışıyorsunuz. Evinizle ilgili beklentileriniz, eşyalarla ilgili beklentileriniz, eşinizin ailesiyle ilgili beklentileriniz, çocuk yapacaksanız, çocukla ilgili beklentileriniz, maddi durumla ilgili beklentileriniz... Sonra bunların hepsinin havada kaldığını fark ediyorsunuz. Yarattığınız hiçbir beklentinin karşılanmadığını gördükçe mutsuz oluyorsunuz.
Evliliğinizin bitmesini istiyorsunuz. Sanki bir sonraki kişi sizi mutlu edecekmiş gibi... Evet, evlilik bir sözleşmedir doğru. Ama aranızda aşkın ve sevginin yarattığı bir bağ olmadıkça o sözleşme uzun süre yürürlükte kalamaz. Zamanla aşkın ve sevginin örselendiğini de biliyorum, merak etmeyin. Evlilik konusunda epey tecrübem var. Yani uzaktan ahkam kesmiyorum, tam içinden yazıyorum.
Evlilikte tek beklentiniz aranızdaki bu bağı güçlü tutmak olmalı. O bağ güçlü oldukça aşılmayacak engel, halledilmeyecek sorun yoktur. Çok inandığım evlilikler bitti bu ara. Herkes birbiri için “Beklediğim gibi çıkmadı” diyor. Mesela biri “evli ve çocuklu bir erkek” olma sorumluluğunu kabullenemediğini söylüyor. “Eşimi seviyorum ama keşke bu kadar acele etmeseydik” diyor.
Bu arada eşinin kendisiyle ilgilenmediğini öne sürüyor. Eşi ise “Ben onu ilgi manyağı yaptım da ondan şımardı” diyor. “Şimdi de istemiyormuş beni. O ne istediğini bilmiyor ki...” Bir başka boşanmak üzere olan kadın ise “Onu tanıdığımda jazz dinleyen, entelektüel muhabbetler eden, sanatla ilgilenen bir erkekti. Şimdi ailesiyle aynı sitede oturuyoruz. Tam bir ana kuzusu oldu.
Yürütemeyeceğim artık” dedi. Yüksek beklentilerin dibe vurması... Evlilik dediğin birlikte yaşayabilme sanatıdır. İyisiyle, kötüsüyle... Boşanmak hiç de kolay bir şey değil. Anlaşmalı boşanıyor olsanız bile hangi zorluklarla karşılaşacağınızı bilmiyorsunuz. İyisi mi düşürün beklentilerinizi. Hayatta sürekli mutluluk yoktur, biriktirilmiş mutlu anlar vardır.
yazan: Mehmet COŞKUNDENİZ
kaynak: http://www.posta.com.tr/yasam/YazarHaberDetay/Hic-bitmeyen-beklentiler---.htm?ArticleID=175396
