A
aloneangel
Kullanıcı
Henuz 18 ini yeni bitirmiştin, enerji ve umutla dolu hayata başlamaya
hazırdın... Ne oldu?
İstemediğin bir okula girdin. İnsanları mutlu etmek, saygı kazanmak,
sevilmek için... Sevmediğin bir bölümde senelerini harcadın....
Ayaklarını sürüye sürüye gittin derslere... Çalışmak istemedin ama yine de
zorladın kendini... Güç bela bitirdin sonunda... Ne ailen, ne de
arkadaşların görmedi yaptığın fedakarlığı... Alkışlamadılar seni,
omuzlarının üzerine çıkarmadılar, madalya takmadılar... Enerjin çoktan
tükenmeye başladı bile... Kimse bilmez nasıl kendini feda ettiğini...
Ruhunu teslim ettiğini... Gençliğini tükettiğini... Şimdi iş bulman
gerek...Para kazanman, araba alman, ev alman gerek..... İstemediğin bir işe
girdin... Böyle olması gerekiyor diye... Sırf çevrendekiler bekliyor
diye... İnsanları mutlu etmek, saygı kazanmak, sevilmek için... Sabahın
köründe gidiyorsun işe...Sevmediğin insanlar ile gününü harcıyorsun...
Heyecan duymadığın işlerle zamanını geçiriyorsun... Yarının gelmesinden
nefret ediyorsun...
Sevildiğini hissettin mi peki? Ya saygı? Bitti mi insanların istekleri?
Özgür müsün artık? Hayır hala özgür değilsin...Şimdi evlenmen gerek... Öyle
ya yaşın geçiyor, evde mi kaldın ne? Arıyorsun etrafında uygun birisini,
artık evlenmeliyim diyorsun...Acaba gerçekten istiyor musun? Sana uygun
birisini buldun işte, boyu boyuna, mesleği mesleğine, parası parana
göre...Peki ya kalbin?
Düğününden bir gece önce sessizce itiraf ettin kendine, ya doğru kişi
değilse? Belli ki hazır değildin bu evliliğe... Evlenmek için evlendin...
İnsanları mutlu
etmek, saygı kazanmak, sevilmek için...Mutlu oldun mu peki?
Kalbin heyecanla doldu mu? Akşam eve koşarak döndün mü? Sevildiğini
hissettin mi? Seviştin mi tüm varlığınla? Daha evleneli bir sene dolmadı,
insanlar çocuk demeye başladılar... İstedin
mi gerçekten bir çocuk sahibi olmayı? Hazır mısın bir canlıyı yetiştirmeye?
Söyle bana ne verebilirsin bu küçük insana? Hayatı kendi gözlerinle hiç
yaşadın mı? Ne istediğini biliyor musun? Ya istemediğini? Hiç risk aldın
mı? Sen hiç kendin için bir şey yaptın mı? Çocuğun bir gün sorarsa Özgürlük
Nedir? Ne cevap vereceksin? Sen hiç özgürlüğü yaşadın mı?
Evliliğinde problemler yaşıyorsun... Sevmediğin bir insanla cehennemi
paylaşıyorsun... Boşanmak fikri kafana gelip gelip gidiyor... cesaret
edemiyorsun... İnsanlar ne der diyorsun... Gene kendi duygularının üzerine
bir duvar örüp başka insanlar için evliliğinde kalıyorsun....
Fedakarlığını gören biri var mı? Yaşadığın ızdırabı senin gibi yaşayan?
Korkuların seni hapsetmiş, her geçen gün etrafına bir duvar daha örüyorsun.
Sevilmeme korkusu, yalnız kalma korkusu, başarısız olma korkusu,
saygınlığını yitirme korkusu ve daha neler neler... Hayatında hiç
korkmadığın bir gün oldu mu? Cesaretle atıldın mı hiç, ya bilmediğin bir
dünyaya girdin mi? Sevilmemeyi göze aldın mı hiç? Gülünç duruma düştün mü?
Ağladın mı doyasıya, insanlara aldırmadan? Acı çektin mi hiç, hani
öleceğini düşünecek kadar...Ve iyileşmeyi başarabildin mi hiç?
Yaş erdi kemale diyorsun, bu saatten sonra benden ne köy olur ne kılavuz.
Umutların tükenmiş, hayallerin yıkılmış... Koca bir ömür başka insanların
kontrolü altında geçip gitmiş. Alışmışsın artık bu düzene,
artık istesemde çıkamam diyorsun... Ve gene kendin için bir şeyler
yapmaktan vazgeçiyorsun...
Ne olurdu
istediğin okula gitseydin... Kim ne derse desin, ressam olsaydın...
Müzisyen, Arkeolog, Sanatçı, Sporcu olsaydın... Hayattaki büyük adımları
ancak hazır olduğunda sen istediğin için atsaydın... Ne olurdu biraz risk
alsaydın? Biraz kendine güvenseydin? Biraz kendine inansaydın? Ne olurdu
seni çepeçevre saran zincileri kırıp, önünde ki duvarları aşıp, kendin
olabilmeyi başarsaydın? Kim ne diyebilirdi sana? Gene kimse madalya
takmazdı, gene kimse alkışlamazdı, gene kimse seni omuzlarının üzerine
çıkarmazdı...
Ama sen kendine saygı duyardın!
Haydi şu anda şu dakika bir daha bak hayatına... Bu sefer kendin için bir
şeyler yap...Bırak insanlar sevmesin seni, bırak senin mutsuzluğundan mutlu
olmayıversinler, bırak takdir etmesinler,
onaylamasınlar, bırak dedikodunu yapsınlar, itiraz etsinler...
Hayatında bir kere olsun bu riski al! İstediğin mesleği yap... Zevk al
ürettiğin işten... Uçarak git işine...Keyif al birlikte çalıştığın
insanlardan... Yaşamını kendin SEÇ ve MUTLU OL seçtiğin bu yaşamdan...
İstediğin insan ile istediğin zamanda evlen... İster 20 inde ol, ister 50
inde... Senden başka kim bilir doğru insanın kim olduğunu ve doğru zamanın
ne zaman olduğunu? Dinleme başkalarını... Evlenmek için hiç bir zaman geç
sayılmaz... Ve hatta istiyorsan asla evlenme... Bu yaşam senin, ve
ızdırabını da, mutluluğunu da yaşayan tek sensin.... İstediğin zaman çocuk
yap... Kendini hazır hissettiğinde, yaşama bir canlı getirmek istediğinde
ve o çocuğa verecek bir şeylerin olduğunda... Ve hatta istemezsen hiç çocuk
yapma...
İstiyorsan başka bir şehre taşın, başka bir ülkeye, başka bir kıtaya...
Mecbur değilsin bu şehire tıkılıp kalmaya... İstiyorsan yeniden okula
başla, yeni bir meslek, yeni bir hayat, yeni ben
diyerek kendin için yaşa...
Şimdi soruyorum sana...
Ne zaman kendin için bir şeyler yapacaksın?
hazırdın... Ne oldu?
İstemediğin bir okula girdin. İnsanları mutlu etmek, saygı kazanmak,
sevilmek için... Sevmediğin bir bölümde senelerini harcadın....
Ayaklarını sürüye sürüye gittin derslere... Çalışmak istemedin ama yine de
zorladın kendini... Güç bela bitirdin sonunda... Ne ailen, ne de
arkadaşların görmedi yaptığın fedakarlığı... Alkışlamadılar seni,
omuzlarının üzerine çıkarmadılar, madalya takmadılar... Enerjin çoktan
tükenmeye başladı bile... Kimse bilmez nasıl kendini feda ettiğini...
Ruhunu teslim ettiğini... Gençliğini tükettiğini... Şimdi iş bulman
gerek...Para kazanman, araba alman, ev alman gerek..... İstemediğin bir işe
girdin... Böyle olması gerekiyor diye... Sırf çevrendekiler bekliyor
diye... İnsanları mutlu etmek, saygı kazanmak, sevilmek için... Sabahın
köründe gidiyorsun işe...Sevmediğin insanlar ile gününü harcıyorsun...
Heyecan duymadığın işlerle zamanını geçiriyorsun... Yarının gelmesinden
nefret ediyorsun...
Sevildiğini hissettin mi peki? Ya saygı? Bitti mi insanların istekleri?
Özgür müsün artık? Hayır hala özgür değilsin...Şimdi evlenmen gerek... Öyle
ya yaşın geçiyor, evde mi kaldın ne? Arıyorsun etrafında uygun birisini,
artık evlenmeliyim diyorsun...Acaba gerçekten istiyor musun? Sana uygun
birisini buldun işte, boyu boyuna, mesleği mesleğine, parası parana
göre...Peki ya kalbin?
Düğününden bir gece önce sessizce itiraf ettin kendine, ya doğru kişi
değilse? Belli ki hazır değildin bu evliliğe... Evlenmek için evlendin...
İnsanları mutlu
etmek, saygı kazanmak, sevilmek için...Mutlu oldun mu peki?
Kalbin heyecanla doldu mu? Akşam eve koşarak döndün mü? Sevildiğini
hissettin mi? Seviştin mi tüm varlığınla? Daha evleneli bir sene dolmadı,
insanlar çocuk demeye başladılar... İstedin
mi gerçekten bir çocuk sahibi olmayı? Hazır mısın bir canlıyı yetiştirmeye?
Söyle bana ne verebilirsin bu küçük insana? Hayatı kendi gözlerinle hiç
yaşadın mı? Ne istediğini biliyor musun? Ya istemediğini? Hiç risk aldın
mı? Sen hiç kendin için bir şey yaptın mı? Çocuğun bir gün sorarsa Özgürlük
Nedir? Ne cevap vereceksin? Sen hiç özgürlüğü yaşadın mı?
Evliliğinde problemler yaşıyorsun... Sevmediğin bir insanla cehennemi
paylaşıyorsun... Boşanmak fikri kafana gelip gelip gidiyor... cesaret
edemiyorsun... İnsanlar ne der diyorsun... Gene kendi duygularının üzerine
bir duvar örüp başka insanlar için evliliğinde kalıyorsun....
Fedakarlığını gören biri var mı? Yaşadığın ızdırabı senin gibi yaşayan?
Korkuların seni hapsetmiş, her geçen gün etrafına bir duvar daha örüyorsun.
Sevilmeme korkusu, yalnız kalma korkusu, başarısız olma korkusu,
saygınlığını yitirme korkusu ve daha neler neler... Hayatında hiç
korkmadığın bir gün oldu mu? Cesaretle atıldın mı hiç, ya bilmediğin bir
dünyaya girdin mi? Sevilmemeyi göze aldın mı hiç? Gülünç duruma düştün mü?
Ağladın mı doyasıya, insanlara aldırmadan? Acı çektin mi hiç, hani
öleceğini düşünecek kadar...Ve iyileşmeyi başarabildin mi hiç?
Yaş erdi kemale diyorsun, bu saatten sonra benden ne köy olur ne kılavuz.
Umutların tükenmiş, hayallerin yıkılmış... Koca bir ömür başka insanların
kontrolü altında geçip gitmiş. Alışmışsın artık bu düzene,
artık istesemde çıkamam diyorsun... Ve gene kendin için bir şeyler
yapmaktan vazgeçiyorsun...
Ne olurdu
istediğin okula gitseydin... Kim ne derse desin, ressam olsaydın...
Müzisyen, Arkeolog, Sanatçı, Sporcu olsaydın... Hayattaki büyük adımları
ancak hazır olduğunda sen istediğin için atsaydın... Ne olurdu biraz risk
alsaydın? Biraz kendine güvenseydin? Biraz kendine inansaydın? Ne olurdu
seni çepeçevre saran zincileri kırıp, önünde ki duvarları aşıp, kendin
olabilmeyi başarsaydın? Kim ne diyebilirdi sana? Gene kimse madalya
takmazdı, gene kimse alkışlamazdı, gene kimse seni omuzlarının üzerine
çıkarmazdı...
Ama sen kendine saygı duyardın!
Haydi şu anda şu dakika bir daha bak hayatına... Bu sefer kendin için bir
şeyler yap...Bırak insanlar sevmesin seni, bırak senin mutsuzluğundan mutlu
olmayıversinler, bırak takdir etmesinler,
onaylamasınlar, bırak dedikodunu yapsınlar, itiraz etsinler...
Hayatında bir kere olsun bu riski al! İstediğin mesleği yap... Zevk al
ürettiğin işten... Uçarak git işine...Keyif al birlikte çalıştığın
insanlardan... Yaşamını kendin SEÇ ve MUTLU OL seçtiğin bu yaşamdan...
İstediğin insan ile istediğin zamanda evlen... İster 20 inde ol, ister 50
inde... Senden başka kim bilir doğru insanın kim olduğunu ve doğru zamanın
ne zaman olduğunu? Dinleme başkalarını... Evlenmek için hiç bir zaman geç
sayılmaz... Ve hatta istiyorsan asla evlenme... Bu yaşam senin, ve
ızdırabını da, mutluluğunu da yaşayan tek sensin.... İstediğin zaman çocuk
yap... Kendini hazır hissettiğinde, yaşama bir canlı getirmek istediğinde
ve o çocuğa verecek bir şeylerin olduğunda... Ve hatta istemezsen hiç çocuk
yapma...
İstiyorsan başka bir şehre taşın, başka bir ülkeye, başka bir kıtaya...
Mecbur değilsin bu şehire tıkılıp kalmaya... İstiyorsan yeniden okula
başla, yeni bir meslek, yeni bir hayat, yeni ben
diyerek kendin için yaşa...
Şimdi soruyorum sana...
Ne zaman kendin için bir şeyler yapacaksın?
