utanmayı bılen hayayı bılen karıncayı ıncıltmez dımı ebru Allah zalımın serrrinden bizlerii ve tum muslümanları korusun sadece müslüman oldukları için bu eziyet ve zulüm
Din -ırk vs. ne önemi var? Kirli emperyalist düzenin hile ve oyunları en fazla çocukları örseleyip eziyor.. Dünyayı kana buladılar.. Unutturdular bize barışı -sevgiyi ,halklarının kardeşliğini ve gülmeyi..!
Değerli şair "Çocuklar ölebilir yarın" demişti.. Hala devam ediyor..!
"Çocuklar ölebilir yarin, hem de ne sitmadan ne kuspalazindan düserek te degil kuyulara filân; çocuklar ölebilir yarin, çocuklar sakalli askerler gibi ölebilir yarin, çocuklar ölebilir yarin atom bulutlarinin isiginda, ne bir santim kemik, ne bir damla kan, çocuklar ölebilir yarin atom bulutlarinin isiginda arkalarinda bir avuç kül bile degil arkalarinda gölgelerinden baska bir sey birakmadan.." Nazım Hikmet
"Mavi Düşlü Çocuklar Elleri, yüzleri, yanakları, Mavi kot boyası çocuklar. Geç saatlere kadar, Terzi atölyesinde çalışan çocuklar. Mavi düşlerde olurmuş. Gökyüzü uçurtmaları gibi. Mavi düşlerde olurmuş Denizde yüzen yunuslar gibi. Masmavi düşlerdeyiz bu gece. Her gece gibi bu gece de, En güzeli düşleyeceğiz. Her adımda sömürülsek de. Çünkü büyüyen yüreğimiz. Güçlenen ellerimiz vardı. Gözlerimi kaybettim. Göremiyorum, kimse yok mu. Kim tutacak ellerimi. Gözlerimi istiyorum, gözlerimi. Benden çaldığınız gözlerimi. Yalansınız sömürüyorsunuz bedenimi. Siz doymak bilmezsiniz ki.." (alıntı)
Sevgili Tuğba Fotoğrafa kendimce şöyle bir yorum getirmek istiyorum... "Biz çocuklar mademki büyüklerin bu öldürme hırsına engel olamıyoruz bari ölüm füzelerine imzamızı atalım da vicdansızların vicdanlarını rahatlatalım" demek istiyorlar gibime geldi
2005 yılında Afrikalı ufak bir çocuğun yazdığı şiir. "Doğduğumda Siyahtim. Büyürken Siyahtim. Günese Çiktigimda Siyahtim. Korkunca Siyahtim. Hastayken Siyahtim.. Öldügümde Hala Siyahim..
Ve Sen Beyaz Çocuk... Dogdugunda Pembesin Büyürken Beyazsin. Günese Çiktiginda Kirmizi. Üşüdügünde Mor. Korktugunda Sari. Hastayken Yesil. Öldügündede Gri'sin. Sen simdi bana renklimi diyorsun?"
"Bitki olacaksam Çayır çimen olayım Aman baldıran değil Yol altında kalacaksam Gelin arabaları geçsin üstümden Çelik paletler değil Üstümde çocuklar koşuşsun Ne kaçan ne kovalayan Askerler değil Kerpiç yapacaksanız beni Okullarda kullanın Cezaevlerinde değil Soluğum tükenmez de kalırsa Islık öttürsünler Aman ha düdük değil Kalem yapın beni kalem Şiirler yazan sevi üstüne Ölüm kararı değil Ölünce yaşamalıyım defne yapraklarında Sakın ola ki Silahlarla değil.."Aziz NESİN
Bugün O günmüş BABA Bugün O ‘ günmüş öyle diyorlar Baba, Hani çocukların koşup parklardan babalarına sarıldıkları , Masallarının kahramanı saydıkları varya , Onların kahramanlarının günüymüş, Öyle diyorlar.Kutlamak için nasılda heycanlı , aceleci tavır takınıyor kahramanları sağ olanlar. Sağ salim öpüp koklaşıyorlar , gözlerime baka baka. Utanıyorum yok yok , Kıskandım şimdi onları ,ne yani Onlar bir başkamı seviyor şimdi Babalarını ? Sormadan edemiyorum işte Baba, Ben seni onlar kadar sevemedim mi şimdi ? Yani mezarına bir gömlek getiremeyecek kadar mı sevdim yani ? Elimde bir senin kokunu taşıyan bir kutu parfmde mi getiremezdim yani ?
"Ben masal gibiydim bir vardım bir yoktum çünkü çocuktum. Büyükler beni görmek isterlerse var olurdum, görmek istemezlerse yok. Ama yanılıyorlardı, ben hep vardım. En çok da beni yok sandıkları zamanlarda vardım. Hepsi birbirlerini birbrlerine göründükleri kadar biliyolardı tanıyorlardı. Oysa benim yanmda bütün maskeleri düşüyordu. Çünkü ben çocuktum yoktum. Onları en gerçek halleriyle çizdim aklmın defterine. Ben büyüdükçe onlar masal oldu içimde.."
Merhaba Ziyaretçi hoşgeldin ! Forumdan daha fazla yararlanmak için buradan kayıt olunuz Hello Welcome to Guest! Register here to benefit more from the forum
Bu site, içeriği kişiselleştirmenize, deneyiminizi uyarlamanıza ve kaydolduğunuzda oturumunuzu açık tutmanıza yardımcı olacak çerezler kullanır. Bu siteyi kullanmaya devam ederek, çerezleri kullanmamıza izin veriyorsunuz.