DeryaDer
Derya Karacan
Moderatör
Çocukların yanında her şeyi konuşmak ne kadar doğru?
Çocuktur nasıl olsa anlamaz diyip birdenbire gelişigüzel konuşmaların ya da eş ve dostla yapılan sohbetlerin içinde çocuk da var oluyor. Bu var oluş kendilerini o sohbete dahil hissettiriyor.
Öğrenciler bana sıklıkla annelerinin ya da babalarının konuşmalarını anlatıyorlar. Onları dikkatle dinliyorum. Dinlediğimde işin içinden gel de çık diyeceğim konuşmaların geçtiğini görüyorum.
Bir veli çocuğunun yanında öğretmenine öfkeyle kızıyordu, o esnada öğrenciyi sınıfına gönderdim aralarında geçecek konuşmanın seyrini bilmediğim için böyle davranmak durumunda kaldım. Bu bilmemezlik sonucunda veli öğretmen arkadaşımı bir hayli üzdü. Bunun üzerine veliye, öğretmenle aranızda her ne geçerse geçsin bunu çocugunuzun yanında konuşmayın çocuk o öğretmene ve dersine önyargıyla yaklaşır öğretmeninden ve dersinden soğur diyerek aramızdaki konuşmayı sonlandırdım.
Yine bir öğrenci ailesinin konuşmalarını bana anlattı bu konuşmaların içeriği çocuk için uygun değildi. Veliyle bu konu hakkında görüşme yapmam gerekiyordu. Veli aramızdaki konuşmaları anlatmaz böyle kötü huylu bir çocuk değildir, gereken önlemi alacağım dedi.
J.J.Rousseau, Emile”bir çocuk büyüyor” kitabında: “Diyeceksiniz ki; çocukluk, kötü huyların düzeltildiği disiplin çağıdır; çocukluk çağında sıkı bir eğitime tabi tutulurlarsa yetişkin olduklarında rahat ederler. Fakat çocuğu iyileştirme adına bu tür düzenlemeler yapmaya hakkınız olduğunu size kim söylüyor? Çocukların zayıf zihinlerini yoran bu hoş usullerinizin bir gün gelip de, onlara zarar vermeyeceğini kim temin edebilir? Doğasının tahammül edemeyeceği sıkıntılara çocuğunuzu niye sokuyorsunuz? Siz, çocuklarınıza bugün verdiğiniz acıların, yarın onların zararına olacağını düşünmüyor musunuz? Düzelteceğinizi iddia ettiğiniz kötü huyların onlarin tabiatında değil de sizin yanlış anlaşılmış ve kötü uygulanmış yöntemlerinizden kaynaklanmadığını nasıl ispat edeceksiniz?”
İspat edemezsiniz, yukarıdaki örnekle ilişkilendirsek çocuğunuzun sizi dinlenmesi onun kötü huyu değil sizin nasıl olsa çocuk diyip her şeyi konuşmanızdandır.
Çocuklar gizil öğrenmede en iyi öğrenicilerdir. Çocuk oyun oynarken siz arkadaşınızla yudumladığınız kahvenin sohbetini yaparken o aslında sizin konuştuklarınızı belleğine kaydeder.
Çocuk gördüğünü davranışa duyduğunu söze döker.
Öyleyse çocuğa duyurduklarınızı ve gösterdiklerinizi kontrol etmek sizin elinizde.
Sevgiler…
yazan: F.Derya KARACAN
kaynak: www.deryakaracan.com
Çocuktur nasıl olsa anlamaz diyip birdenbire gelişigüzel konuşmaların ya da eş ve dostla yapılan sohbetlerin içinde çocuk da var oluyor. Bu var oluş kendilerini o sohbete dahil hissettiriyor.
Öğrenciler bana sıklıkla annelerinin ya da babalarının konuşmalarını anlatıyorlar. Onları dikkatle dinliyorum. Dinlediğimde işin içinden gel de çık diyeceğim konuşmaların geçtiğini görüyorum.
Bir veli çocuğunun yanında öğretmenine öfkeyle kızıyordu, o esnada öğrenciyi sınıfına gönderdim aralarında geçecek konuşmanın seyrini bilmediğim için böyle davranmak durumunda kaldım. Bu bilmemezlik sonucunda veli öğretmen arkadaşımı bir hayli üzdü. Bunun üzerine veliye, öğretmenle aranızda her ne geçerse geçsin bunu çocugunuzun yanında konuşmayın çocuk o öğretmene ve dersine önyargıyla yaklaşır öğretmeninden ve dersinden soğur diyerek aramızdaki konuşmayı sonlandırdım.
Yine bir öğrenci ailesinin konuşmalarını bana anlattı bu konuşmaların içeriği çocuk için uygun değildi. Veliyle bu konu hakkında görüşme yapmam gerekiyordu. Veli aramızdaki konuşmaları anlatmaz böyle kötü huylu bir çocuk değildir, gereken önlemi alacağım dedi.
J.J.Rousseau, Emile”bir çocuk büyüyor” kitabında: “Diyeceksiniz ki; çocukluk, kötü huyların düzeltildiği disiplin çağıdır; çocukluk çağında sıkı bir eğitime tabi tutulurlarsa yetişkin olduklarında rahat ederler. Fakat çocuğu iyileştirme adına bu tür düzenlemeler yapmaya hakkınız olduğunu size kim söylüyor? Çocukların zayıf zihinlerini yoran bu hoş usullerinizin bir gün gelip de, onlara zarar vermeyeceğini kim temin edebilir? Doğasının tahammül edemeyeceği sıkıntılara çocuğunuzu niye sokuyorsunuz? Siz, çocuklarınıza bugün verdiğiniz acıların, yarın onların zararına olacağını düşünmüyor musunuz? Düzelteceğinizi iddia ettiğiniz kötü huyların onlarin tabiatında değil de sizin yanlış anlaşılmış ve kötü uygulanmış yöntemlerinizden kaynaklanmadığını nasıl ispat edeceksiniz?”
İspat edemezsiniz, yukarıdaki örnekle ilişkilendirsek çocuğunuzun sizi dinlenmesi onun kötü huyu değil sizin nasıl olsa çocuk diyip her şeyi konuşmanızdandır.
Çocuklar gizil öğrenmede en iyi öğrenicilerdir. Çocuk oyun oynarken siz arkadaşınızla yudumladığınız kahvenin sohbetini yaparken o aslında sizin konuştuklarınızı belleğine kaydeder.
Çocuk gördüğünü davranışa duyduğunu söze döker.
Öyleyse çocuğa duyurduklarınızı ve gösterdiklerinizi kontrol etmek sizin elinizde.
Sevgiler…
yazan: F.Derya KARACAN
kaynak: www.deryakaracan.com
