Bu Masalı Çocuklara Anlatmayın..

[crt]

*******************



  Bu Masalı Çocuklara Anlatmayın

[size=10pt]"Evvel zaman içinde
kalbur saman içinde
bir zamanlar ülkenin birinde,
bir masal varmış
çocuklara anlatılan.
Bu masalda
devlerle savaşır Keloğlan,
padişahın kızını alıp
kurtulur yoksulluktan.
Padişahın küçük kızı
kurtarır sevdiğini tutsaklıktan,
zalimler bulur cezasını
kırk katırın kuyruğunda;
onlar ermiş muradına...
Umut, kuşun kanadında
adı zümrüt anka olan...
-Bu masalı çocuklara anlatmayın
çocuklar büyümesin boş umutlarla -
Evvel zaman içinde
kalbur saman içinde,
bir zamanlar ülkenin birinde
değil benim ülkemde...
Çok eskiden değil, şimdi
dağların ardında bir yerde
ya da kentin orta yerinde
bir masal daha varmış;
masal değil karabasan...
Bu masalda
çocuklar ölürken açlıktan
devler tutmuş çeşme başını,
musluğundan yağ, bal akan...
Bu masalda Keloğlan
köyünden sürülüp sokaklara savrulan
sabahın seherinde, sanayi sitelerinde
emeğine el konan
bir garip yoksul oğlan...
Umut kilit altında,
kırk birinci odada..
Evvel zaman içinde
kalbur saman içinde,
bir zamanlar ülkenin birinde
değil, benim ülkemde...
Çok eskiden değil şimdi
Dağların ardında bir yerde
ya da kentin orta yerinde
bir Keloğlan daha varmış...
Keloğlan, yoksul oğlan
Kürt oğlan,
saçsız doğmadı anasından
hapiste kazıdılar.
Keloğlan, yoksul oğlan
Kürt oğlan,
suçu yanlış yerde doğmak olan,
varı yoğu
elindeki lastik sapan.
Keloğlan, yoksul oğlan
Kürt oğlan
değde bir garip çoban,
on bir yaşında
düşman diye vurulan.
Keloğlan, yoksul oğlan
Kürt oğlan
derslerinden koparılıp
kör kuyuya atılan
çevresi yılan çıyan,
kara taş kara zindan.
Keloğlan, yoksul oğlan
Kürt oğlan,
anasının dilinde ağıt olan:
Nar tanesi nur tanesi
annesinin bir tanesi,
ölür çocuk bedeninde
on üç kurşun yarası...
Nar tanesi nur tanesi
annesinin bir tanesi,
çocukların bayram günü
dipçikle kırılır kafası...
Evvel zaman içinde
kalbur saman içinde,
bir zamanlar bir ülkenin birinde
değil benim ülkemde...
Çok eskiden değil şimdi,
taş yürekli bir zaman
öç alıyor çocuklardan;
masal değil yaşanan...
Çocuklar,
örselenmiş kuş sürüsü,
kırk kapının ardında
kırk yıla dek hükümlü...
Çocuklar,
yamaçlarda sarı sabır çiçeği,
acıların büyüttüğü...
Umut, hangi dağın ardında?
-Bu masalı çocuklara anlatın
öğrensinler gerçekleri;
birleştirip elllerini,
silmek için yeryüzünden
acıların resmini.."     
Gülsüm Cengiz

 

[crt]

Çocuklarımız attıkları ilk adımlarda önce tökezleyip düşerler; tutarız onları, sevgimizle sarıp sarmalarız.
Sonra daha güvenli adımlar atarlar büyüdükçe, geliştikçe. Uzun bir yaşam yürüyüşüne dönüşür adımları. Onların attığı her adımı dikkatle izleriz.
Onların yaşam karşısında tökezlemeden, düşmeden, güçlü adımlar atmasını isteriz.
Onlara yaşamı tanıtırken, onlardan öğreniriz biz de. Birlikte yürürüz onlarla yaşamda adım adım...


“Sizin diye bildiğiniz evlatlar gerçekte sizlerin değildirler.
Onlar kendini özleyen Hayat’ın oğulları ve kızlarıdırlar.
Sizler aracılığıyla dünyaya gelmişlerdir, ama sizden değildirler.
Sizlerin yanındadırlar, ama sizlerin malı değildirler.
Onlara sevginizi verebilirsiniz, ama düşüncelerinizi asla.
Çünkü onların kendi düşünceleri vardır.
Onların vücutlarını çatabilirsiniz ama canlarını asla.
Çünkü onların canları geleceğin sarayında oturur
Ve sizler düşlerinizde bile orayı ziyaret edemezsiniz.
Kendinizi onlara benzetmeye çalışabilirsiniz
Ama onları kendinize benzetmeye kalkışmayın hiç.
Çünkü Hayat ne geriye gider ne de geçmişle ilgilenir.”
(alıntı)