Bir tanıdığınızın yaptığı hatayı eleştirip benzer davranışı yaptığınız oldu mu ?

[korsan]

Gerçekten ilginç ama bir insana bir konuda çok elestirip aynisini yapma kabiliyetine sahibiz. Bunu bir çok insanda gördüm, kendimde dahil. Tabi bunun sebebini biraz düsünüyorum. Neden insanlar kendi hatalarini görmekte zorlaniyorlar ?

Mesala geçenlerde bir arkadasin benimle konusurken çok asiri yüksek tonla konusmasi beni dinlemeden konusmasi ve yaptigi iste hatalarini kabul etmemesi dikkatimi çekmisti. Ayni kisi bana yarin baska bir insanin ona (dün bana yaptigi davranisin aynisini) yaptigi hata üzerine konusaçakti.

Yine bir kisi babasiyla ve onun davranislariyla ilgili sorunlardan bahsederken onun babasina bir çok yönden benzedigini farkettim. Mesala ben bunu kendi babamla farkettim onu elistirdigim konularin büyük bir kismini bende yapiyordum. Bunu farkedince çok ilgimi çekmisti.

Herkes herseyden önce kendi hatalarini çözme ugrasinda olsaydi sanirim gülümsemelere hayatta daha çok yer olurdu. Peki bunu engelleyen sebepler nedir ?

Bu tür durumlarda kişinin ne yapmasını önerirsiniz ? yada bu durumu kişi kendi içinde çözebilrmi ?

 

[dideM]

Güzel bir konuya değinmişsin Korsan teşekkürler öncelikle!
Bence bu davranış biçimi her insanda var. Kendimden örnek vereyim; Annem birşeye kızdığında surat yapar. Konuşmaz sadece surat yapar, trip atar.Ben de nefret ederim, çünkü o öyle yaptıkça hatamın ne olduğunu anlayamam bir türlü..
Üniversite hayatımda ark.larımla ev hayatına başladığımda bir baktımki bir şeye sinirlendiğim zaman aynen annem gibi davranıyorum. Valla ne desem şaka gibi dedim içimden! Hemen düzeltmeye çalıştım, kızdığım insanla konuşmaya çalıştım, gerçi bunu pek yapamazdım da espriyle karışık söylerdim ama en azından trip atma huyumdan kurtuldum..

Farkedip, biraz üstüne gitmek lazım bence..

 

[Kristal]

Çocukluk evresinde anne-baba idolümüz oldu.Onların yaptıklarını özümsedik.Ergenlik ve gençlik evresinde içinde bulunulan ruh hali gereği davranışlarını,hareketlerini,sözlerini eleştirdik.Beğenmedik,içten içe kırdık belki.Olgunlaşmaya başlandığında bizim için rehber olduklarını anladık.Ben kendi adıma bunları söyleyebilirim.Ben de annemde babamda beğenmediğim huyları şimdi kendimde gördüğümde eyvah onlara benzemeye başladım diyorum.
Bu bir döngü belkide benim çocukalarımda beni eleştiriyorlar zaman zaman.
Büyüklerin klişe sözü seninde çocukların olduğunda anlarsın değerimi.

 

[dideM]

Büyüklerin klişe sözü seninde çocukların olduğunda anlarsın değerimi.

 

[UğurOnur]

Çooook....
Hakkında hadis var..
"Bir müslüman kardeşinin yaptığı davranışa gülen kişi aynısı başına gelmeden ölmeyecektir."

Benim de çok geldi.O yüzden hiçbir şeye gülmemeye çalışıyorum.
Ben olsam böyle yapmazdım bile demiyorum.dememeye çalışıyorum

 

[ayben]

Evet benim de fazlasıyla geldi sayısını ben dahi bilemiyorum...

Farkına vardıkça da artık kimse hakkında yorum dahi yapmamaya çalışıyorum ya da kızmamaya.
Ancak bu demek değildirki uyarmıyorum. Yeri geldikçe onu da yapıyorum ve onları yanlışların vazgeçirmeye çalışıyorum.

Korsan ayrıca teşekkürler ...

 

[esranur]

Çooook....
Hakkında hadis var..
"Bir müslüman kardeşinin yaptığı davranışa gülen kişi aynısı başına gelmeden ölmeyecektir."

Benim de çok geldi.O yüzden hiçbir şeye gülmemeye çalışıyorum.
Ben olsam böyle yapmazdım bile demiyorum.dememeye çalışıyorum

kesinlikle öyle..

 

[kamuran]

Evet bunu yaptım. 
Bir aile büyüğüm geçmiş yıllarda meslek değiştirmiş ve gerçek mesleğini yapamadığı için de çalışma hayatı pek iyi geçmemiş. Ben ona bunun nedeninin profesyonel çalışmamasına ve ailesinin onun işini bir hizmet gibi kullanmasına izin vermesine bağlamış, eleştirmiştim, bak devam etsen mutlu olacaktın, bıkıp kurtulmanın yolu bu olmamalıydı, onlara bunun iş olduğunu söylemeliydin demiştim.
Sonra farklı bir meslek seçmiş olsam da benim de başıma işimin iş olarak algılanmaması, karşılıksız hizmet talebi gibi konular gelince ben de bunu yakınlarıma anlatmakta zorlandım, hem kırmamak hem kendim bu yanlış bulduğum yaklaşımdan kurtulmak için uzun süre harcadım. Evet ben de o büyüğüm gibi uzun süre başaramadım. Ancak baktım ki gerçekten bu bıkkınlık yaşatıyor insana, en azından bunu doğru bulmadığımı anlatabildim. Eh bu kadarı da iyidir, ama öncesinde ben de eleştirdiğim hata bulduğum şeyi yapmış oldum.

 

[yaratici_idea]

insan bebeklikten 0-6 yaşa kadar
çevresinde bulunan en çok gördüğü,
birlikte olduğu insanları örnek alıyor.
Bunlar anne-baba veya bu konumda bulunan kişiler
olabiliyor. Psikolojide psikososyal gelişim kuramına göre
erkek çocuk babayı, kız çocuk da anneyi örnek alıyor.
Bizler büyüyoruz ama o davranış kalıpları hep bilinçaltımızda
bulunuyor. (Tabi işin içinde bunun dışında hormonlar,
genetik yapı gibi faktörler de var.)
Ben de eleştirdiğim insanlara benzer hareketler yaptığımı
farketmiştim. Tıpkı sevmediğiniz bir şarkının
dilinize hemen takılması gibi.
Şu şekilde bir çözümleme yaptım.
Davranış kalıpları eğer benim geçmişimde varsa
Bunları bilinçli bir şekilde algılayabilir ve kendi
doğrularımı oluşturabilirdim. Ve bu şekilde
kendimi gözlemledim. Ama bu çok derin bir içsel süreç
kendine karşı objektif durmak gerekiyor. Davranışlarımı değiştirdim
ama sürekli bilinçli hareket etmek gerekiyor ve tabi yeni davranışını
kullanabileceğin yaşantılara davetiye çıkarmak 
İpleri bilinçaltına bıraktığında yine eski davranışı tekrarlayabiliyorsun.
Bu yüzden bilinçaltı problemleri de çözmek gerekiyor.
Bir tür altyapı değişikliği yani.
Bu bende işe yaradı.
Çok uzattım biliyorum  :-[

 

[Codex]

Egolar yüzüne...
Uzun uzadıya açılacak bir konu.
Ama verilecek cevapları merak ettiğim için şimdilik susma hakkımı kullanıyorum.

(İyi konu olmuş, teşekkürler.)

 

[Safari]

Başlık üzerinden gidecek olursam eğer;

Çalıştığım işyerinde benim bir üst'üm olan biri bana bazan benim zoruma gidecek/sevmediğim şeyler yapmaktaydı. Durum böyleyken o işten ayrıldı ve onun konumunda şuan ben varım. Bahsettiğim kişi varken benim yaptığım işi şuan bir başka arkadaşım yapıyor. Bazan öyle birşey oluyorki şu son 14 ayda kendimi tanıyamadığım şeyler yaptım. Yaptığım şeyler ise birinci bahsettiğim kişinin bana yaptıklarını ben diğer arkadaşıma yapmamdı.
Çok mu karışık oldu..  :-[

Üye arkadaşlarımız anne baba'dan bahsettiler. Evet buna katılıyorum erkek genelde babanın yaptıklarını kızlar ise annelerinin etkilendiği davranışlarını bilinçaltında gizli tutarlar..
Bende kendimden bahsedecek olursam. ßenim ßabam ve baba tarafından akrabalarım çok önyargılı... (bir insan için ne kadar olumsuz şey var ise onlarda var) ßabamda da bunlardan bir kaçı elbette var ama bir çok yaşanmışlıklardan sonra ßen ßabamda gördüğüm hiç bir olumsuz düşünceyi kendimde/bedenimde/bilinçaltımda bulundurmuyorum. Bulundurmayacağım.

Aslına da bakılırsa kimse özünde kötü değildir buna inanmıyorum.


Paylaşımın için teşekkürler..

 

[dideM]

Başlık üzerinden gidecek olursam eğer;

Çalıştığım işyerinde benim bir üst'üm olan biri bana bazan benim zoruma gidecek/sevmediğim şeyler yapmaktaydı. Durum böyleyken o işten ayrıldı ve onun konumunda şuan ben varım. Bahsettiğim kişi varken benim yaptığım işi şuan bir başka arkadaşım yapıyor. Bazan öyle birşey oluyorki şu son 14 ayda kendimi tanıyamadığım şeyler yaptım. Yaptığım şeyler ise birinci bahsettiğim kişinin bana yaptıklarını ben diğer arkadaşıma yapmamdı.

Bazen insanlar ancak diğer insanların yerine geçtikleri zaman neden öyle davrandıklarını anlıyorlar. Bu çok normal, yaşamadan bilemiyor insan. O yüzden üzülmemelisin Safari. Kendini onun yerine koyarak düşünebilmişsin en azından ve de onun beklediği gibi cümleler kurarak yine senin istediğini yaptırabilirsin. Bu çok zor olmasa gerek, sen de o yoldan geçmişsin..

 

[Safari]

Her zaman söylediğim gibi.. Önce Anlayış..
Anlayışsız yada beni sürekli yanlış anlamaya(kasıtlı) çalışan(!) insanlar da yok değil..
Teşekkür ederim yorumun için didem hanım.

 

[dideM]

Ben teşekkür ederim..

 

[Zynep]

Neden insanlar kendi hatalarini görmekte zorlaniyorlar ?

Çünkü insanlar hata yaptıklarını hiç kabul etmezler ki? İlle önce kendini haklı görme eğilimimiz hepimizde olan bir duygu. "Beni anlamıyor" sözünü sıkça kullanırız ama kendimizi anlatmaya çalışmayız, bunun yerine, hırçın davranışlar içine girip, anlamsız savunmalarda, hatta suçlamalarda bulunuruz. Sonra da, umuma açık her yerde, gizli mesajlar falan filan vermeye çalışırız İlle biz haklıyız ya!
Ne kadar yanlış bir düşünce...

Korsan konu çok harika, tek tek yanıt vereceğim, dönerek, ilk aklıma takılan bu soru oldu ve okuduğum bazı yorumlar nedeniyle bu konuya değinmek istedim öncelikle.
Teşekkürler.

 

[kabeka]

uzun uzun yazmayayım
olmadı
olabilir mi?
neden olmasın  :-*

 

[Zynep]

Her zaman söylediğim gibi.. Önce Anlayış..
Anlayışsız yada beni sürekli yanlış anlamaya(kasıtlı) çalışan(!) insanlar da yok değil..
Teşekkür ederim yorumun için didem hanım.

Kimse kimseyi "kasıtlı" anlamamazlık yapmaz Safari. Bu sadece kendi beynimize "böyle olduğunu"  kabul ederek yolladığımız sinyaldir. Ve artık bu düşünceye o kadar yoğunlaşırız ki, "ne kadar anlatsam, sanki inadına beni anlamıyor" düşüncesiyle, karşımızda ki kişi hakkında hüküm veririz. Oysa biraz objektif olmalı insan, az önce başıma gelen bir olayı aktarmak isterim sizlere;
Bir arkadaşıma bir soru sordum, bana öfkelendi, ve kendisini savunmaya geçti hemen ve beni kendisini suçlamakla yargıladı. Sakin davrandım, tarzımı hiç bozmayarak, soruyu dikkatle incelerse, aslında kendi yararına olan bir konudan sözetmeye çalıştığımı bir kaç kez vurguladım ve sonuç mu; elbette ikna oldu.
Ve her ikimizde bir şeyler kazanarak yolumuza devam ettik.
Kendisine şunu söyledim sadece konu açıklığa kavuşunca;
"Bazen öfkemizi kontrol edememizin nedeni, bize anlatılmak isteneni tam olarak anlayamamaktan kaynaklanmaktadır."
İşte bu nedenle, bize yapılan bir davranışın, söylenen bir sözün, sorulan bir sorunun "özünü" kavramadan, beynimize yanlış sinyaller yollamamalıyız bence.

Aslına da bakılırsa kimse özünde kötü değildir buna inanmıyorum.

Hele ki böyle bir düşünceye sahipsek!

 

[Taner ÖZTÜRK]

bız ınsanların genetık yapısında var baskası yaparken kendı ruh halımız rahatsa ya bu kadarda olurmu derız ama gunun bırınde aynı pozısyona dustugumuzde hımmm deyıp demekkı ınsan kendını o an tutamıyormus dersın...belkıde yaptıgının bı zaman sonra kendınde ben bu hataya dusecek ınsamıyım bıle dersın...yasanmadan o anı anlıyamaz ınsan...saygılar...

 

[efsane_18]

insanoğlu birini kınadıgı zaman kınadıgı sey basına gecmeden can bedenden cıkmazmıs... bendede oluo böyle bazen ve fark ediyorum ben elestirdim insan gibi olmusum  tek çözümüm ise eleştirmeye devam etmek yerine davranıslarını tavrını begenmedim kişiden hemen uzaklasıyorum böylece göz görmince eleştirmede olmuo

 

[korsan]

Neden insanlar kendi hatalarini görmekte zorlaniyorlar ?

Çünkü insanlar hata yaptıklarını hiç kabul etmezler ki? İlle önce kendini haklı görme eğilimimiz hepimizde olan bir duygu. "Beni anlamıyor" sözünü sıkça kullanırız ama kendimizi anlatmaya çalışmayız, bunun yerine, hırçın davranışlar içine girip, anlamsız savunmalarda, hatta suçlamalarda bulunuruz. Sonra da, umuma açık her yerde, gizli mesajlar falan filan vermeye çalışırız İlle biz haklıyız ya!
Ne kadar yanlış bir düşünce...

Korsan konu çok harika, tek tek yanıt vereceğim, dönerek, ilk aklıma takılan bu soru oldu ve okuduğum bazı yorumlar nedeniyle bu konuya değinmek istedim öncelikle.
Teşekkürler.

Ben tesekkur ederim efendim yorumlarınız için