melih arat'ın kaleme aldığı yazıyı paylaşmak istedim... 
okuyunca hangi problem olursa olsun hakkında bilgi sahibiyseniz çözebileceğinize inanacaksınız 
Ayhan, o gün cep telefonunun son taksitini verecekti, ama parayı düşürmüştü. 'Ne yapacağım' derken aklına bir şeytanlık geldi. "Okuldaki küçük öğrencilerden birini haraca bağlarım." diye düşündü ve Halil'e bulaşmaya karar verdi.
Okul çıkışında üçüncü sınıf öğrencisi Halil'e "Bana cebindeki tüm parayı vereceksin." dedi. Ne var ki Halil'in hiç parası yoktu. Hiç harçlık almıyordu. Bunu duyan Ayhan tokadı patlattı: "Yarın ne yap ne et 50 YTL getir. Öğretmenlere, müdüre ya da anne babana beni şikâyet edersen seni mahvederim." Ertesi gün okul çıkışında Ayhan, yine Halil'in yanına gitti. "Para hazır mı?" diye sordu. Halil: "Söyledim sana, ben harçlık almıyorum. Hiç param yok. Hem o kadar para vermezler ki bana." Ayhan, "Ben sana yapacağımı biliyorum." dedi ve Halil'i aldığı gibi okulun arkasındaki çöp konteynırının içine atıp kapağını da kapattı. Halil güçlükle çöp konteynırının kapağını açtı ve dışarı çıktı. Bir ayağı yemek atıklarının içine girmişti. Bir sonraki gün Ayhan tekrar Halil'i okul çıkışında yakaladı ve yine para istedi. Cevap aynıydı: "Param yok. Harçlık almıyorum. Anlamıyor musun?" Ayhan dedi ki: "Bugün çöp kutusu da yok. Sana öyle bir şey yapacağım ki, bütün mahalleye rezil olacaksın. Birine beni şikâyet edersen kendini ölmüş bil. Bugün eve don gömlek gideceksin. Pantolonunu çıkar şimdi. Daha çok rezil olmak istemiyorsan yarın parayı getirirsin bana."
Halil oradan uzaklaşırken, uzaktan iki çocuğun itişip kakışmasını gören bir dükkan sahibi yanına hızla geldi: "Ne oldu oğlum, pantolonunu niye verdin?" Halil: "Benden zorla para almak istiyor. Önce tokat attı. Sonra beni çöp kutusuna attı. Şimdi de beni rezil etmeye çalışıyor." Dükkan sahibi, "Ben çocuk elbiseleri satıyorum. Böyle dolaşma, sana bir pantolon vereyim." dedi. Halil tanımadığı bu adamla dükkana gitmek istemediyse de, pantolonsuz gezemeyeceği için dükkana doğru ilerledi. Dükkan sahibi "Problemler bilgiyle çözülür." dedi. Halil sordu: "Nasıl yani, ben bu Ayhan'dan nasıl kurtulacağım?" Dükkan sahibi: "Bilgiyle... Herkesin bir zayıf noktası vardır. Ayhan'ın zayıf noktasına ilişkin bir bilgi bulman gerekiyor." Halil pantolonu giydi ve teşekkür ederek ayrıldı. Eve giderken Ayhan'ın yakın arkadaşı Aysel'le aynı apartmanda oturduklarını hatırladı. Eve gidince Aysel ablayı buldu ve Halil'in zayıf noktasını sordu. Aysel: "O odunun zayıf noktası yoktur. Kaba saba ve hiçbir şeyden korkmayan bir çocuktur." Halil: "Herkesin biz zayıf noktası vardır." Aysel: "Evet, haklısın. O da yavru kedilerden çok korkar. Sanırım küçükken bir çöp kutusundan boynuna atlayıp onu tırmalamış. Onun için ödü kopar kedilerden."
Ertesi gün Ayhan'ı gören Halil, "Parayı vereceğim, çıkışta beni attığın çöp kutusunun yanına gel" dedi. Ayhan: "Hah şöyle yola gel." Çıkışta çöp kutusunun önüne giden Ayhan yaklaşınca, Halil çöp kutusunun arkasına sakladığı bir yavru kediyi Ayhan'ın boynuna fırlattı. Ayhan yere düştü. Kedi can havliyle tırmalayıp Ayhan'ı ısırmaya başladı. Ardından Halil diğer yavruları ve anne kediyi de Ayhan'ın üstüne attı. Ayhan çığlık çığlığaydı: "İmdat, kurtarın beni!"
Ertesi gün, Halil'i okulda teneffüste yakaladı. "Bu sefer kedi yok. Mahvedeceğim seni." Halil, elini cebine attı. Ayhan: "Ne o, cebinden yavru kedi mi çıkaracaksın?" Halil cebindeki müzik çaları başlattı ve okulun bahçesinde önceki günkü miyavlamalar ve Ayhan'ın çığlıkları müzikçalardan duyulmaya başladı. Birden diğer çocuklar toplanıp Ayhan'ın önceki gün kaydedilen çığlıklarına gülmeye başladı. "Korkak Ayhan, korkak Ayhan" diye alay ettiler. Ayhan kaçarak uzaklaştı ama okul çıkışında yine Halil'i yakaladı. Halil dedi ki: "Bana bir şey yaparsan geceleyin ne yapar eder, pencereden girer, yatağına beş tane yavru kedi atarım. Kalp krizi geçirip ölürsün." Ayhan bu tehditten korktu ve Halil'i bıraktı. Halil: "Bundan sonra beni görünce asker selamı vereceksin."
Ertesi gün okul sırasında Ayhan, Halil'i gördü ve asker selamını çaktı. Sıra arkadaşı Halil'e sordu: "Bu çam yarmasına ne yaptın da, kendine selam verdiriyorsun?" Halil: "Hiç. Sadece bir şey biliyorum. Problemler bilgiyle çözülür!"
okuyunca hangi problem olursa olsun hakkında bilgi sahibiyseniz çözebileceğinize inanacaksınız Ayhan, o gün cep telefonunun son taksitini verecekti, ama parayı düşürmüştü. 'Ne yapacağım' derken aklına bir şeytanlık geldi. "Okuldaki küçük öğrencilerden birini haraca bağlarım." diye düşündü ve Halil'e bulaşmaya karar verdi.
Okul çıkışında üçüncü sınıf öğrencisi Halil'e "Bana cebindeki tüm parayı vereceksin." dedi. Ne var ki Halil'in hiç parası yoktu. Hiç harçlık almıyordu. Bunu duyan Ayhan tokadı patlattı: "Yarın ne yap ne et 50 YTL getir. Öğretmenlere, müdüre ya da anne babana beni şikâyet edersen seni mahvederim." Ertesi gün okul çıkışında Ayhan, yine Halil'in yanına gitti. "Para hazır mı?" diye sordu. Halil: "Söyledim sana, ben harçlık almıyorum. Hiç param yok. Hem o kadar para vermezler ki bana." Ayhan, "Ben sana yapacağımı biliyorum." dedi ve Halil'i aldığı gibi okulun arkasındaki çöp konteynırının içine atıp kapağını da kapattı. Halil güçlükle çöp konteynırının kapağını açtı ve dışarı çıktı. Bir ayağı yemek atıklarının içine girmişti. Bir sonraki gün Ayhan tekrar Halil'i okul çıkışında yakaladı ve yine para istedi. Cevap aynıydı: "Param yok. Harçlık almıyorum. Anlamıyor musun?" Ayhan dedi ki: "Bugün çöp kutusu da yok. Sana öyle bir şey yapacağım ki, bütün mahalleye rezil olacaksın. Birine beni şikâyet edersen kendini ölmüş bil. Bugün eve don gömlek gideceksin. Pantolonunu çıkar şimdi. Daha çok rezil olmak istemiyorsan yarın parayı getirirsin bana."
Halil oradan uzaklaşırken, uzaktan iki çocuğun itişip kakışmasını gören bir dükkan sahibi yanına hızla geldi: "Ne oldu oğlum, pantolonunu niye verdin?" Halil: "Benden zorla para almak istiyor. Önce tokat attı. Sonra beni çöp kutusuna attı. Şimdi de beni rezil etmeye çalışıyor." Dükkan sahibi, "Ben çocuk elbiseleri satıyorum. Böyle dolaşma, sana bir pantolon vereyim." dedi. Halil tanımadığı bu adamla dükkana gitmek istemediyse de, pantolonsuz gezemeyeceği için dükkana doğru ilerledi. Dükkan sahibi "Problemler bilgiyle çözülür." dedi. Halil sordu: "Nasıl yani, ben bu Ayhan'dan nasıl kurtulacağım?" Dükkan sahibi: "Bilgiyle... Herkesin bir zayıf noktası vardır. Ayhan'ın zayıf noktasına ilişkin bir bilgi bulman gerekiyor." Halil pantolonu giydi ve teşekkür ederek ayrıldı. Eve giderken Ayhan'ın yakın arkadaşı Aysel'le aynı apartmanda oturduklarını hatırladı. Eve gidince Aysel ablayı buldu ve Halil'in zayıf noktasını sordu. Aysel: "O odunun zayıf noktası yoktur. Kaba saba ve hiçbir şeyden korkmayan bir çocuktur." Halil: "Herkesin biz zayıf noktası vardır." Aysel: "Evet, haklısın. O da yavru kedilerden çok korkar. Sanırım küçükken bir çöp kutusundan boynuna atlayıp onu tırmalamış. Onun için ödü kopar kedilerden."
Ertesi gün Ayhan'ı gören Halil, "Parayı vereceğim, çıkışta beni attığın çöp kutusunun yanına gel" dedi. Ayhan: "Hah şöyle yola gel." Çıkışta çöp kutusunun önüne giden Ayhan yaklaşınca, Halil çöp kutusunun arkasına sakladığı bir yavru kediyi Ayhan'ın boynuna fırlattı. Ayhan yere düştü. Kedi can havliyle tırmalayıp Ayhan'ı ısırmaya başladı. Ardından Halil diğer yavruları ve anne kediyi de Ayhan'ın üstüne attı. Ayhan çığlık çığlığaydı: "İmdat, kurtarın beni!"
Ertesi gün, Halil'i okulda teneffüste yakaladı. "Bu sefer kedi yok. Mahvedeceğim seni." Halil, elini cebine attı. Ayhan: "Ne o, cebinden yavru kedi mi çıkaracaksın?" Halil cebindeki müzik çaları başlattı ve okulun bahçesinde önceki günkü miyavlamalar ve Ayhan'ın çığlıkları müzikçalardan duyulmaya başladı. Birden diğer çocuklar toplanıp Ayhan'ın önceki gün kaydedilen çığlıklarına gülmeye başladı. "Korkak Ayhan, korkak Ayhan" diye alay ettiler. Ayhan kaçarak uzaklaştı ama okul çıkışında yine Halil'i yakaladı. Halil dedi ki: "Bana bir şey yaparsan geceleyin ne yapar eder, pencereden girer, yatağına beş tane yavru kedi atarım. Kalp krizi geçirip ölürsün." Ayhan bu tehditten korktu ve Halil'i bıraktı. Halil: "Bundan sonra beni görünce asker selamı vereceksin."
Ertesi gün okul sırasında Ayhan, Halil'i gördü ve asker selamını çaktı. Sıra arkadaşı Halil'e sordu: "Bu çam yarmasına ne yaptın da, kendine selam verdiriyorsun?" Halil: "Hiç. Sadece bir şey biliyorum. Problemler bilgiyle çözülür!"
